Þjóðlíf - 01.01.1990, Síða 13

Þjóðlíf - 01.01.1990, Síða 13
Tilraunin í Fossvogsskála með einsetningu hefur tekist mjög vcl. reyna að sinna þessu án þess þó að hafa til þess tíma. — Ég held að það sé orðið afskaplega brýnt að við sem vinnum að skóla- og fræðslumálum viðurkennum gæsluhlut- verk skólanna og ég held að við eigum ekkert að vera feimin við það. Það er staðreynd sem við verðum að horfast í augu við, að foreldrar vilja hafa börnin sín í öruggri gæslu meðan þeir eru í vinnu. Og ég er ekki í minnsta vafa um að þeim heimilum fari ört fjölgandi þar sem báðir foreldrar neyðast til að vinna úti, alla vega meðan það efnahagsástand sem nú ríkir skánar ekki. — í raun og veru er óhjákvæmilegt annað en að lengja skóladaginn því auk- in vinna foreldranna utan heimilisins gerir þeim illmögulegt að sinna upeldi barnanna sem skyldi. Það væri til dæmis eðlilegt að nýta lengda viðveru barnanna í skólanum til að aðstoða þau við það sem við köllum í dag heimanám. Hjá okkur í Fossvogsskóla er heimavinnan sem slík orðin hverfandi og fyrir vikið losna for- eldrar við að eyða takmörkuðum sam- verutíma sínum með börnunum í að halda þeim að heimanáminu. Slíku fylg- ir ætíð ákveðið stress, sér í lagi þegar allir eru þreyttir. BÖRNIN ERIISJÁLFSTÆÐARI „Ég er afskaplega ánægð með að Foss- vogsskóli hafi verið gerður einsetinn því nú geta öll börnin farið í skólann á sama tíma á morgnana. Þetta er algjör draum- ur í dós og sjálf hef ég nú séð mér fært að fara að vinna hálfan daginn en það hefði verið óhugsandi ef þessar breytingar hefðu ekki komið til“, sagði Alma Elías- dóttir í samtali við Þjóðlíf um breyttan skólatíma í Fossvogsskóla. Sjálf á hún þrjú börn í skólanum á aldrinum sex til ellefu ára. — Fólk hefur látið sig hafa það að vinna þótt börnin þyrftu að vera ein heima hluta dagsins án þess að vera öruggt um börnin sín. Sjálf þekki ég til margra barna sem þurfa sjálf að koma sér í og úr skóla án þess að foreldri geti aðstoðað þau heima fyrir. Menn hafa ekki viljað tala um né kannast við að börn eru upp til hópa á þvælingi meðan foreldrar eru í vinnu. — Eftir því sem ég fæ best séð virðast börnin síður en svo finna fyrir lenging- unni, — þvert á móti þá finnst mér þau ánægðari, — námið er það létt og skemmtilegt, mikill leikur í því. Og sjálf upplifi ég meiri ánægju hjá krökkunum með skólann sinn heldur en ég gerði þegar ég var í skóla. Það er mun meiri léttleiki yfir öllu í Fossvogsskóla heldur en flestum öðrum skólum. Yngstu börnunum er t.d. gefinn kostur að fara í svokölluð leikhorn í afslöppun annað veifið og það kemur mjög vel út. Börnin eru sjálfstæðari og vaxa vel með þessu. — Það er mjög mikilvægt að skólinn aðlagi sig að vinnu foreldra þannig að þau séu ekki ein. Þannig finnst mér að það ætti að vera forgangsverkefni númer eitt hjá stjórnvöldum að gera grunnskólann ein- setinn. Þær áætlanir sem maður hefur heyrt um og ganga út á að hrinda þessu í framkvæmd á löngum tíma eru óraunsæj- ar. Við vitum hreinlega ekki hvernig mál standa eftir kannski áratug, en við vitum hver vandinn er í dag. — Ég var ekki viss um hvað mér fynd- ist um lengingu skóladagsins áður en það var innleitt og var svolítið hrædd um að yngstu börnin myndu líða fyrir það að vera samfellt í skólanum frá því klukkan átta á morgnana til klukkan hálf eitt, en það hefur sýnt sig að það er allt í lagi. Að mínu mati mætti að ósekju lengja skólann enn frekar þó vissulega verði að fara að mikilli gát í þeim efnum. 0 ÞJÓÐLÍF 13

x

Þjóðlíf

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðlíf
https://timarit.is/publication/1099

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.