Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.04.1940, Síða 27

Tímarit Máls og menningar - 01.04.1940, Síða 27
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR 21 í sem stytztu máli: kostgæfið að lialda þjóðinni í skarninu undir skóhæl sínum. En það virðast vera rök jarðneskrar tilveru, að mannkynið leitar fram á við til „aleflingar andans“, og gegn þessari eðlisbundnu þróun mannfélags og einstaklinga virðast fjötrar og andóf mannhaturs og aft- urhalds vera tiltölulega máttvana, jafnvel þegar þau eru sterkust. Það virðist eftir sögunni að dæma vera næstum sama livaða kúgunarvopni mannkindin er beitt, það er eins og einhver almáttugur goðkraftur hafi sagt við hana i upphafi: „Þrátt fyrir allt þú skalt, þú skalt samt fram“. Gegn þessu lífslögmáli verða hótanir, ofsóknir og ógnar- æði jafnan einkennilega máttvana þegar til lengdar lætur, og þótt afturlialdsöfl og myrkra reyni að treysta aðstöðu sina bæði með hjálp valdagírugra deliranta og annara dragbíta þróunarinnar, þá er eins og það hafi enga stoð. Allt þeirra brambolt fellur um sjálft sig: gifta mannsms er æfinlega rneiri en fjandskapur hatara og hótara. Áður en varir hefur lieilbrigt fólk hrist af sér klafann á sama hátt og því batnar eftir hvern anrian faraldur. Það er þetta sem er venjulega kallað hylting. Bylting er ein af refsingum náttúrunnar: slíka refsingu kalla þeir valda- menn yfir sig, sem tekizt hefur að gera þjóðlifið að þræla- markaði, bylting er hin beina afleiðing af verkum þeirra sem ofsækja frjálsa hugsun og skapandi listir, þeirra sem beita ógnaræði, þeirra sem fara með hótanir og gera hin- ar æðstu stofnanir ríkisins að útbýtingarstassjón fyrir mútur. Bylting í einhverju formi er hinn eini jákvæði ár- angur af lífsstarfi þrælakaupmanna. Það hatur til allrar ofstjórnar, sem samkvæmt sálrænum lögmálum hlýtur að skapast lijá almenningi, er i réttu hlutfalli við hug valdaklíkunnar til almennings, hér ræður hið einfalda lögmál orsaka og afleiðinga: eins og þér sáið svo munuð þér og uppskera. En þar í löndum sem almenningur stendur á háu upp- lýsingarstigi og hefur nógu ræktaða dómgreind til að skapa sér skoðun, ekki aðeins á fyrirbrigðum náttúrunn-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.