Tímarit Máls og menningar - 01.05.1951, Page 6

124
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
í gjörningarökkri og gliti sem dylur og heillar:
Glanmur fagnar þér, tómleiki býður þér heim,
slungin græðgi vísar þér veg til hallar.
varúð brosmild og lokkandi hvíslar: gleym
órum þínum í örmum mér, látum
aðra um að sýna hreinskilni og þor;
sjá flærð og þýlund hreykjast í hæstu sætum,
hugsjón og göfgi sparkað á dyr
og frelsi smáð og fjötrað á opnu svæði —
nú fylgirðu mér til gleðinnar, vinur minn!
En hugur þinn vakir þó hönd þín sofi: í niði
hjólanna syngur fögnuður þinn
að komast burt, út í bláinn, finna þig enn
brautingja sólhvítra töfra, veglausrar þrár;
andvarinn ber þér óm af fjarlægu Ijóði,
álftir á vatni þylja fréttir og spár
úr veröld hjarta þíns. Hjúpuð kvíða og leynd
rís húmfylgjan blakka, truflar hinn fjálga lestur
og læðist hingað í hjólför okkar um sand
hins heiða dags inn í mistur
fölskvaðrar ævi og brunninna beina í lind
hjá bænum í auðninni, rofi hins seka manns;
þú stendur á blómstráðu gólfinu þögull gestur
geigskyggn í sporum hans.