Tímarit Máls og menningar - 01.05.1951, Blaðsíða 27

KÓREA í STRÍÐI
145
ÞaS er eitt atriði í sambandi viS gang málanna í Kóreu, sem ætti
ekki aS dyljast neinum, er á annaS borS vill veita því athygli. Sam-
tímis því, aS norSanmenn þreyttust aldrei á aS vinna aS sameiningu
landsins meS friSsamlegum samningaumleitunum, var árum saman
viSkvæSi ráSamanna SuSur-Kóreu þaS, aS sameiningunni skyldi kom-
iS á meS því aS vinna NorSur-Kóreu meS vopnum. Fyrir þessu eru ótal
sönnunargögn, og skulu hér tilfærS nokkur dæmi.
7. október 1949 lét hinn sígortandi forseti, Syngman Rhee, svo um
mælt viS fréttaritara frá „United Press“, Joseph Jones:
„SuSur-Kóreumenn geta hertekiS Pjongjang á þrem dögum. Eg er
þess fullviss, aS vér gætum hæglega sigraS NorSur-Kóreu og sameinaS
landiS í eitt ríki. Væru landamæri vor færS frá 38. breiddarbaug norS-
ur aS Mansjúríu, myndum vér standa betur aS vígi til aS verjast
kommúnismanum.“
31. október sama ár kom Syngman Rhee aftur aS þessari eftirlætis-
hugsjón sinni. ÞaS gerSist í heimsókn um borS í ameríska beitiskipinu
„St. Paul“. Þar vék hann enn aS þessu hugSarefni — „aS sameina
Kóreu meS vopnavaldi", og lýsti yfir eftirfarandi:
„Ég er tilbúinn aS heyja hvaSa stríS sem er .. . Vér erum nægilega
öflugir til þess aS hertaka Pjongjang á nokkrum sólarhringum ...“
Daginn eftir birti ameríska stórblaSiS „New York Herald Tribune“
yfirlýsingu frá hermálaráSherra SuSur-Kóreu, Sin Sen Mo, er sömu-
leiSis lagSi áherzlu á, aS herir SuSur-Kóreu væru reiSubúnir til aS
ráSast á NorSur-Kóreu:
„Vér höfum nægan styrk til þess aS marséra til Pjongjang og taka
borgina á nokkrum sólarhringum. Fengjum vér aS gera þaS, sem vér
vildum, er ég viss um, aS vér værum þegar búnir aS því. En vér höfum
orSiS aS bíSa, þar til amerísk stjórnarvöld segja tímann kominn.“
Þess er rétt aS geta, aS viS þessar yfirlýsingar er venjulega bætt
ofanritaSri klausu um aS Bandaríkin ráSi frá því í bili aS beita vopna-
valdi. En áreiSanlega er sá varnagli sleginn einungis til málamynda.
ÞaS skorti vissulega ekkert á þaS, aS hinir bandarísku ráSgjafar, sem
í Kóreu dvöldust, væru fúsir til aS blása upp blöSrurnar suSurkóresku
og ala á ofmetnaSi þeirra og árásarhug. Skipuleggjari og ráSamaSur
suSurkóreska hersins, bandaríski hershöfSinginn Roberts, lét svo um
mælt opinberlega þetta sama ár (1949): „í SuSur-Kóreu standa nú 100
Tímarít Máls og menningar, 2. h. 1951
10