Tímarit Máls og menningar - 01.03.1958, Side 22

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
drotníngum, heldur munu fáar konur
hafa verið jafn skilgetið afkvæmi
Furðustranda sem þessi var, einsog
glögt má sjá af allri smíð Sumarhall-
arinnar miklu. Þessi höll er reyndar
safn af höllum, og lét drotníng reisa
allar, ásamt handgerðu fjalli sem bú-
ið var til úr uppgreftinum úr hand-
gerðu stöðuvatni. Vatnið er mikill
hafsjór með eyum, og hallir á eyun-
um. Og var alt þetta unnið fyrir fé
það sem kínabúar höfðu skotið sam-
an með ærnu erfiði svo Kínaveldi
gæti eignast flota að berjast gegn
óvinum sínum.
Mig brestur þekkíngu og skilmerki-
legt orðaval til að lýsa matreiðslu,
einkum er ég vanda vafinn ef ræða
skal um matgerð í Kínaveldi, og sérí-
lagi er ræðunni víkur að þeirri snild
sem var tíðkuð í þessari list við hirð
Manchu-ættarinnar. Og heldur en
flækja mig í óviðráðanleg málefni
mun ég kjósa að hafa hér ekki fleiri
orð að sinni, en taka upp léttara hjal.
Nú er þar til máls að taka sem
húngrið lætur undan og gesturinn fer
að líta í kríngum sig og huga að hvar
hann sé staddur.
Sem títt er um hetri stofur í Kína-
veldi myndar þessi litla matstofa sér-
hýsi í þeim enda húsaþyrpíngarinnar
sem stendur andspænis portinu, líkt
og öndvegi. Einsog ég áður sagði var
stofan búin að vera í eyði hátt uppí
mannsaldur, og hafði ekki verið hirt
um að gera upp innanskrautið gamla
þegar hún var tekin í gagn að nýu,
heldur límdur hvítur pappír á her-
bergið í hólf og gólf, meira að segja
fyrir gluggana; en fátt er kínabúum
jafn meinilla við í húsum sínum eins-
og gegnsæa glerglugga, þeir vilja hafa
skæni í gluggum einsog siður var til
á Norðurlöndum áður fyr. Þetta var
á sólbjörtum degi nær jólum, en kalt
í veðri. A miðju gólfi stóð hvítgló-
andi kabyssa með röri uppígegnum
ræfrið. Á einum veggnum hángir
gömul mynd af tveim kálblöðum og
dálítill texti skrifaður í grunn mynd-
arinnar eftir kínverskum sið. Það er
ófrávíkjanleg regla mín þegar ég
skoða kínverskar myndir að láta út-
leggja mér textann.
Yeh rithöfundur les það sem skrif-
að stendur, kímir við og lætur sér fátt
um finnast; þetta er bláskært Tao,
segir hann, útleggur síðan: Fáirðu
skemt þér við þenna hlut (sem hér er
nú), þarftu ekki tónlist af streingjum
lútunnar.
Já það þarf sannarlega ekki að
gera því á fæturna hvar þessi texti
eigi heima. Mér er sérstök hugfró að
rekast loksins á spakmæli úr Taó á
réttum stað. Og einsog stundum áður
veit ég ekki fyren tilbrigðin eru farin
að hljóma gegnum frumstefið; frum-
stefið um tilbrigðin:
Ef þú unir við þenna hlut, þá er
tónlist af streingjum lútunnar góð
viðbót; en ekki heldur meira.
Ef þér finst þú þurfir tónlist af
12