Tímarit Máls og menningar - 01.03.1958, Blaðsíða 102

TIMARIT MALS OG MENNINGAR
Kvöld í hvalsmaga; myndin gerð af V. Foul-
quier eftir uppdrœtti höfundar.
út úr hreysum sínum með andlitin af-
skræmd og allt að því afmáð af veik-
inni. Mér fannst hálf óhugnanlegt að
dvelja um nótt í nágrenni þessa
ógæfusama fólks, þótt ég óttaðist það
ekki, svo að ég ákvað að tjalda ná-
lægt hverum, sem áttu að vera um 5
km. þaðan. Meðfram af örlæti mínu
í brúðkaupinu á Torfastöðum, var
matarforði minn á þrotum. Eftirleið-
is yrði ég að veiða mér til matar, nóg
var af fuglinum, en erfiðara að finna
eldsneyti.
Á leiðinni að hvernum skaut ég
rjúpu og tvær heiðlóur. Þegar ég var
búinn að plokka fuglana og hug-
leiddi, hvernig ég gæti matreitt þá,
kom náttúran sjálf mér til hjálpar. Á
íslandi er mikið af stórum hröfnum.
Innan stundarfjórðungs hafði ég kló-
fest einn af þeim vænstu. Ég tók úr
honum innvolsið án þess að ham-
fletta hann, þvoði magann vandlega
úr heita vatninu og stakk fuglunum
þar inn. Ég kryddaði þetta með salti,
pipar, smjörbita, lauk og nokkrum
brennivínsdropum. Síðan vafði ég
snæri utan um krumma, batt stein við
og lét hann síga ofan í hverinn. Inn-
an klukkustundar var máltíðin soðin
— en Loulou fékk hrafninn.
IX
[Höfundur segir nú frá ferð til
Dýrafjarðar með franska eftirlits-
skipinu Pandora, sem hefir 400
manna áhöfn. Frönsku duggurnar
flykkjast inn á Dýrafjörð til viðgerð-
ar og eftirlits, og Nougaret telur að-
búnað þessara fiskimanna fyrir neð-
an allar hellur. Hann fer í veiðiferðir
með yfirmönnum skipsins, og fugla-
mergðin og fiskigengdin við strend-
urnar vekur furðu hans.]
... Meðan ég beið eftir því að síð-
ustu viðgerðunum lyki, notaði ég
tímann til að kynnast þorpsbúum.
Þarna var prestur, sem hvorki talaði
né skildi latínu, en hins vegar töluðu
þorpsbúar flestir bretönsku. Sú mál-
lýzka hefur borizt hingað með dugg-
urunum, og eftir að hafa verið með
fólkinu þetta kvöld, sannfærðist ég
um, að áhrif þeirra hafa ekki ein-
göngu verið málfræðilegs eðlis.
92