Tímarit Máls og menningar - 01.04.1960, Side 41

EYFIRZK FRÁSÖGN UM MÓÐUHARÐINDIN
28da, og tíðum var gula bliku að sjá
í landaustri, þegar landviðri var.
/ Decembri.
bar og ekki á því, inntil
20ta. Sást það þá ærið í sveitinni
svo sem kallað var í meðallagi í sum-
ar, með mikilli lykt. Þar eftir bar ei
á því mánuðinn út, og ei framvegis
næstu á eftir fylgjanda ári, sízt svo
neinn þá merkjanligan skaða með sér
færði, hvers vegna mér sýndist ei vert
að geta sér í lagi þeirra merkja þess
er þá sýndu sig, heldur hefir eg getið
þvílíks svo sem mér fyrir sjónir kom
í þess árs veðrafarsskýringu.
En hvað áhrærir skaðsemdaverk-
anir þessa misturs, voru það sérdeilis
þrjú höfuðáfelli á þessu sumri sem
létu einkanlega til sín taka í spillingu
jarðarinnar gróða, og þar af fljót-
andi tjóni á peningsins gagni.
Það fyrsta áfellið auglýstist þann
21. og ei síður 22n Junii. Nú missti
hér gras allt yfir höfuð sinn frjóvg-
unarvökva að ofanverðu og niður til
fjórðungs, þriðjungs, miðs og þaðan
af meira á stráunum. Hvar grasið
með svoddan móti mest skemmdist,
sáust miklir visnunarblettir, einkum
á túnum. Nyt nam af peningi og hann
gekk hungraður með óþreyju, rás og
hlaupum langa vegu, eður og inn í
hús og hvar eð náði til heytegundar,
þótt valla væri hrossum í harðindum
ætt, bruddu sauðkindur það upp sem
annars málþola gjört hefðu beztu
töðu. Nautpeningur sýndi og viðlík
viðbrigði, hross sömuleiðis, þótt
nokkuð minna á bæri en sauðnum.
Þetta mistur, meðan þess geysi yfir
stóð, var og ekki alls ósaknæmt mönn-
unum, því margir kenndu þyngsla
fyrir brjósti og sem andþröngvar
nokkurrar er voru á ferð þegar það
var í myrkara lagi, og sóktu á móti
golunni eð það bar; sumir, og það
fleiri, kvörtuðu yfir að það deyfði
sjónina og settist í augu sér.
Það annað áfellið 15da Julii nam
þá enn nyt af peningi, með sömu
kynjum og firn. Kýr og ær voru
hungraðar að kveldi; þókti fólki þó
sem heldur væri farin að lifna nyt
fjárins síðan með Julio allt hingað
til, svo fólk tók til að hressa dálítið
von sína. En nú sló því niður aftur, ei
síður en fyrri; fylgdu nú samslags
ókjör á skepnum sem fyrr er getið, þó
voru þær nú alldofnari og ldaupa-
minni en fyrri, þá með fullu fjörvi
voru að nýkomnu fárinu.
Hið þriðja sérlega ágos þessarar
ólyfjanar vottaðist 30ta Augusti og
eftirfylgjandi daga, með líku afnámi
nytjarhagls sem fé hafði hingað til
haldið, óþreyju og hungri.
Einna mest vottuðust þessar
skemmdir til dala, en bar minna á
þeim niður til sveita, og minna þar
mýrlent var en þurrlent, einna minnst
við sjávarsíðu, þótt öllum þækti ærið
um. Gafst því sú raun á að hvar í
sveitinni áður voru heztir fjárhagar
119