Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.04.1960, Page 44

Tímarit Máls og menningar - 01.04.1960, Page 44
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR heybirgðum og viðleitni eigenda leið. Nú hafði fólk þetta horslátur nær að eingengu sér til viðurlífis ásamt því er í kaupstaðnum fékkst af korn- vöru, og þó nú með naumum skammti þegar á veturinn leið, og það skemmt og ósalt. Horkjöt þetta smakkaði að líkindum harla dauft og óþægiliga nær matreitt var, og beinin úr þvílík- um kindum þótt væru tvæ- og þre- vetra sauðir, voru svo meyr og blaut nær sem ungkálfabein. Mergurinn, þótt slíkur fyndist úr því er skást leit út til holda, var að smekk án allrar venjulegar sætu og ljúffengis. Svo sýndi sig þá og á fólki þessar- ar fæðu ólyfjan að margir þótt hefðu sæmilegar máltíðir af þessu matvæli, týndu þó líkindum framar kröftum. Sumir þrifust ekki þar af; aðrir fengu á sig ónáttúrlegan hjúgogvatnssvellu, sem loksins sló inn, fylgjandi á nokkr- um stríðu aðbendi. á öðrum leystist líf til fárligrar lífsýkju og firrti þá loksins lífinu; að ei tali um þá er af þessari ólyfjanar fæðu þar á ofan harla lítið höfðu og þó ei annað með, hvörra hrun í dauðans gaupnir vera mun flestum í fersku minni, jafnvel jjótt margir ogsvo af þvílíkum lífs af hriktu, flestir fyrir það að í dauðans þrengjandi neyð tóku fyrir sig að eta hross J)au fá er áttu lífs eftir, svo og nokkrir hrossföll þau er þá unnum til- féllu og úr þessum harðendum og óáran drepizt höfðu. En slíkar mann- eskjur, þótt lífs af kæmust, voru að líkindum dáðlausar til allra nauð- synjaverka, þeirra er nokkurrar orku kröfðu og bústandi helzt makt á reið, þeim ei var kostur á hollari næring til fljótari viðhressingar. Enda vissa eg og manneskjur þær eð lífs af hjörðu inn til næsta vors, 1785, og fengu ]iá betri matvæli en áður næsta ár haft höfðu, og ríflegri næring, en brá svo við að féllu í hættulega sótt og týndu sumar lífinu. Nautpeningur hafðist nú og mjög báglega við hjá fólki, svo sem hann var og annars mikill vorðinn og meiri hjá flestum en jarðir hæru hreinliga, þar menn líka so kepptust við að koma hönum sem mestum á flot í stað sauðfjárins, þá það eyðileggjast skyldi, svo hafði þó undangengins sumars heybrestur neytt almúga til að drepa niður fjölda kúa að hausti af heyjum, svo mjög að flestir voru heldur örbirgir vorðn- ir að kúaeign. En engu að síður máttu þeir nú á þessum vetri drepa það eftir var, sumir og Jjað velflestir hinir aum- ustu allsendis. Og þær fáar kýr eð eftir hriktu, gjörðu ekki helfing, jjriðjung eður fjórðung venjuligrar nytjar með sæmiliga gjöf. Hér að auki tilféll kúm (í þessari sveit) bæði á básum um veturinu -84 svo og sumarið eftir, óvenjulegt aflleysi og nokkurs konar dofi (svo framt formerkja var) í fótunum. jafnvel sumum í kjálkunum,svo langa tíma voru handreisa. Skeði þetta hjá 122

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.