Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1968, Síða 39

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1968, Síða 39
Sögukorn af Lýð bónda í Lyngeyjum Borga. Við Geiri erum ekki vanir að taka borgun fyrir að skjóta manni uppyfir flóagreyið. Þú átt ekkert að borga. En Skúli kveðst ekki vera neinn beiningamaður og réttir að bónda tvo tíukrónu seðla. Tuttugu krónur í bankóseðlum, segir Lýður. Þetta er alltof mikið Skúli minn. Þó stingur hann seðlunum í brjóstvasa sinn, kveður gestinn föstu og hlýju handtaki og biður guð að blessa hann. — Allra almennilegasti maður greyið, tuldrar hann við sjálfan sig um leið og hann stígur útí bátinn. Hann er greiðugur kallinn. Með rifuðum seglum sigla þeir Lýður og Geiri útá flóann sem nú er orðinn allúfinn. Þeir eiga langa og stranga ferð framundan. Stormurinn stendur beint af eyjunum. Skúli horfir eftir þeim þar sem þeir sigla fyrsta bóginn. Báturinn sýnist svo lítill og veikur úti í þessum hvítfaldaða sjó, að honum finnst það næst galdri hann skuli ekki hverfa að fullu og öllu í djúpið eða velta um koll með kjöl og menn mænandi til himins. En hjá þeim félögum er ekki að. Báturinn klýfur öldurnar og smýgur um dali þeirra. Geiri situr miðskips með fokkuskautið laust, Lýður við stýrið með laust stórseglsskautið og raular vísu. Silkihlíðar sjóvotar senn fá blíðu kjörin. Undir fríðu eyjarnar og allvel skríður knörinn. Þetta er ein af uppáhalds sjóferðavísum Lýðs bónda enda lærð við kné ömmu hans, og aldrei stýrir hann svo báti um flóann hvort heldur er stormur eða logn, austan rosi eða vestan garri, jómfrúleiði eða gúlpur á hnýfil, að hann ekki rauli hana sér til skemmtunar með viðaukanum frá sjálfum sér í seinustu línu. Nú kann hann við sig. Að finna bátinn hlýða hreyfingu handarinnar á sveifinni, að þeyta honum framhjá fjúkandi faldi öldunnar og skjóta boðan- um ref fyrir rass, er það ekki að fara í eina smáglímu við Guð almáttugan? — Og undir fríðu eyjarnar, og undir fríðu eyjarnar, og allvel skríður knörinn. — Og báturinn lítill og veikur titrar af glímuskjálfta um leið og hann kveik- ir gleðina hljóða og gætna í dökkum strikum undir ýrðum gráum brúnum. 29
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.