Tímarit Máls og menningar - 01.06.1968, Blaðsíða 39

Sögukorn af Lýð bónda í Lyngeyjum
Borga. Við Geiri erum ekki vanir að taka borgun fyrir að skjóta manni
uppyfir flóagreyið. Þú átt ekkert að borga.
En Skúli kveðst ekki vera neinn beiningamaður og réttir að bónda tvo
tíukrónu seðla.
Tuttugu krónur í bankóseðlum, segir Lýður. Þetta er alltof mikið Skúli
minn. Þó stingur hann seðlunum í brjóstvasa sinn, kveður gestinn föstu og
hlýju handtaki og biður guð að blessa hann. — Allra almennilegasti maður
greyið, tuldrar hann við sjálfan sig um leið og hann stígur útí bátinn. Hann
er greiðugur kallinn.
Með rifuðum seglum sigla þeir Lýður og Geiri útá flóann sem nú er orðinn
allúfinn. Þeir eiga langa og stranga ferð framundan. Stormurinn stendur
beint af eyjunum.
Skúli horfir eftir þeim þar sem þeir sigla fyrsta bóginn. Báturinn sýnist
svo lítill og veikur úti í þessum hvítfaldaða sjó, að honum finnst það næst
galdri hann skuli ekki hverfa að fullu og öllu í djúpið eða velta um koll með
kjöl og menn mænandi til himins.
En hjá þeim félögum er ekki að. Báturinn klýfur öldurnar og smýgur um
dali þeirra. Geiri situr miðskips með fokkuskautið laust, Lýður við stýrið
með laust stórseglsskautið og raular vísu.
Silkihlíðar sjóvotar
senn fá blíðu kjörin.
Undir fríðu eyjarnar
og allvel skríður knörinn.
Þetta er ein af uppáhalds sjóferðavísum Lýðs bónda enda lærð við kné
ömmu hans, og aldrei stýrir hann svo báti um flóann hvort heldur er stormur
eða logn, austan rosi eða vestan garri, jómfrúleiði eða gúlpur á hnýfil, að
hann ekki rauli hana sér til skemmtunar með viðaukanum frá sjálfum sér í
seinustu línu.
Nú kann hann við sig. Að finna bátinn hlýða hreyfingu handarinnar á
sveifinni, að þeyta honum framhjá fjúkandi faldi öldunnar og skjóta boðan-
um ref fyrir rass, er það ekki að fara í eina smáglímu við Guð almáttugan? —
Og undir fríðu eyjarnar, og undir fríðu eyjarnar, og allvel skríður knörinn.
— Og báturinn lítill og veikur titrar af glímuskjálfta um leið og hann kveik-
ir gleðina hljóða og gætna í dökkum strikum undir ýrðum gráum brúnum.
29