Tímarit Máls og menningar - 01.09.1986, Side 74

Tímarit Máls og menningar
Glaumbær, því það gangi svo mikið á fyrir okkur krökkunum. Það er kannski
alveg rétt hjá henni, en mér finnst bara líka geta heyrst í mömmu og pabba.
Glaumbær er því líklega réttnefni. (Glatt er í Glaumbæ, 45—6)
Pabbi Sævars er sportbóndi, það er, fjölskyldan lifir ekki á búskapnum
eingöngu. Þau búa í þorpinu, þar sem faðirinn stundar skrifstofuvinnu og
móðirin vinnur hálfan daginn í kaupfélaginu. Sævar á fjórar eldri systur.
Aðrir koma minna við sögu.
Ég er miklu oftar að leika mér við vini mína, þó ég segi lítið frá því. Ef ég
gerði það, yrði það allt önnur saga. Þetta er saga um það, hvað drífur á daga
okkar Glaumbæinga, einkum hjá okkur pabba. Kannski er þetta sagan af
okkur. (Enn er annríkt . . . bls. 102—3)
Það má til sanns vegar færa, því að þeir feðgar eru ávallt í sögumiðju. Sævar
fylgir pabba sínum svo að segja hvert fótmál.
Fjölskyldan er ekki rík af efnalegum gæðum. Bíll er til dæmis ekki til á
heimilinu og þau þurfa að erfiða mikið við búskapinn þar sem tæknivæðing-
in er í lágmarki. Það er því ekki nema eðlilegt að það skuli fara í taugarnar á
fólkinu, að þeir hlutir sem til eru skuli ekki vera í lagi.
Ef á annað borð er verið að bardúsa í þessum búskap, er algert lágmark, að öll
áhöld séu í lagi, segir mamma ergilega. (Glatt er . . . bls. 37)
En Sigurjón bóndi er á því að nýta hlutina eins og hægt er.
Kaupa, kaupa, bruðla, bruðla. /. . . / nú vilja engir spara, bara eyða og spenna,
enda þessi þjóð orðin gjaldþrota fyrir löngu. (Glatt er . . . bls. 47)
Afkoma búsins byggist á því að allir hjálpist að. Það er engin spurning um
það hvort þú gerir hlutinn, þú verður að gera hann. Það er því lítið um
frístundir á meðan mestu annirnar standa yfir. Þeim mun meiri verður
gleðin í lokin yfir vel heppnuðu verki og allir hljóta umbun síns erfiðis,
hvort sem hún felst í fjallgöngu, Reykjavíkurferð eða einhverju öðru.
Það eykur gildi sögunnar hversu rótföst hún er í íslenskum veruleika.
Hún snýst ekki eingöngu um líf fjölskyldunnar, heldur vísar hún út fyrir sig
og sýnir hlutina í víðara samhengi. Meðal annars er komið inn á hrepps- og
landsmálapólitík. Einnig er komið inn á það, hvort muni vera ákjósanlegra
til ábúðar dreifbýlið eða þéttbýlið og fer skoðun höfundar ekki á milli mála.
Þó að Sævar kynnist ýmsu nýju og spennandi í Reykjavík, þá verður borgin
heldur leiðinleg í augum hans. Þeir feðgar skilja ekkert í því, hvað allt fólkið
geti verið að gera þar sem enginn yrkir jörðina.
336