Tímarit Máls og menningar - 01.09.1986, Qupperneq 90

Tímarit Máls og menningar
teygjuspjöldum og nálum og nálapúðum, og umkringd marglitum
rósóttum og skræpóttum kjólaefnum, stóð sköllótta verslunarbrúðan
og hreykti sér og trónaði í margvíslegum stellingum, með ýmsar
hárkollur á höfðinu.
Sköllótta verslunarbrúðan, hún var fræg um allt hverfið, því með
nærveru sinni á malbikaða verslunarplaninu veitti hún bæði óhörðn-
uðum unglingum með graftarbólur innsýn í stefnur og strauma kven-
legs undirfatnaðar, já löngu áður en þeir byrjuðu sjálfir að hátta
konur, og þar á þeim sama stað rændi hún við ótal tækifæri laumu-
legum augngotum frá miðaldra köllum í ostgulum rykfrökkum,
þannig að þegar þeir gengu yfir planið rákust þeir stundum á, út úr
þeim hrukku gervitennur og eru af hennar völdum til þrjú skjalfest
dæmi um nefbrot við slíka árekstra.
En ekki nóg með það.
Einnig, með einhverjum undarlegum hætti og það oft á ótrúleg-
ustu stundum sólarhringsins, hefur sköllótta verslunarbrúðan hvað
eftir annað seitt til sín nær alla piparsveina í hverfinu, en víðs vegar í
húsum þess og blokkum leigja þeir sér einmanalegar herbergiskytrur
og tilbiðja þeir hana eins og hverja aðra ástmey, jafnt innan þeirra
sem utan.
Frá þeim hefur hún fengið kveðjur í óskalagaþáttum útvarpsins,
þeir hafa ort til hennar kvæði og það bregst heldur ekki að á ýmsum
annáluðum frjósemistímum, svo sem undir fullu tungli, þá birtast
piparsveinarnir og stara dolföllnum augum, líkir sértrúarsöfnuði
fyrir framan búðargluggana.
Þess vegna ætti sköllótta verslunarbrúðan í rauninni skilið að um
hana væri skrifuð alveg sérstök saga, því með hana í broddi fylkingar,
hana í sjónrænni þungamiðju sinni, hafa dagarnir á malbikaða versl-
unarplaninu liðið einn af öðrum, tveir saman eða jafnvel margir í
einu, eða alveg þar til þetta fagra og stjörnubjarta kvöld þegar
örlagavindarnir kvöddu sér hljóðs, en í kjölfar þeirra, strax næsta
dag, var einhver sem kom og kalkaði með hvítu kalki yfir búðar-
gluggana tvo og byrgði með svörtu tjaldi fyrir útidyrnar.
352