Tímarit Máls og menningar - 01.09.1986, Side 107

Vondur strákur
Og sem dæmi um það síðarnefnda:
tilfinning
þreyta
ég er þreyttur
ég er alltaf
á ferð og flugi
ég stoppa aldrei
það er aldrei friður
leiði
þegar ég veiklast
þá vil ég meiða
mig
og þegar
ég kýli mig
finn ég ekki til
heldur finn bara
tilfinningu, tilfinningu
sem ég er hálf hræddur við
við að kynnast
þreyta
ég stoppa aldrei
það er aldrei friður
Áhorfendur fengu alltaf að taka þátt í upplifun Einars Arnar á
samtímanum og hann fékk viðbrögð þeirra samstundis til að vinna
úr. Það er þessi þáttur augnabliksins sem ég held að skáld ættu að
hugleiða í stað þess að hafa áhyggjur af því að þjóðin trúi því ekki að
þau vinni frá níu til fimm. Skáld verða að fara að gera sér grein fyrir
því að þau verða að standa utan við ef þau ætla að birta almenningi
það sem hann er að pukrast með í skúmaskotum. Skáldin verða að
mæta samfélaginu í eigin persónu.
Það má segja að Einar Orn hafi verið einskonar „Utvarp Angistar-
innar“. Margir texta hans fjalla um hversdagslega atburði en í með-
förum hans verða þeir dæmi um eitthvað annað og dýpra. Kannski
vegna þess að talmálið í ófullkomleika sínum og tilbreytingarleysi
vísar á ræturnar. í ljóði/texta öðlast orðin þá merkingu sem skáldið
dregur fram í þeim, það segir okkur svo hve skáldið er gott hvernig
til tekst. Textinn „útilokaður" á plötunni ekki enn finnst mér gott
369