Tímarit Máls og menningar - 01.02.1987, Qupperneq 45

Útvarp allra landsmanna
hendur einkaaðilum. Hvað átti að selja? Einsog Kolbrún Halldórsdóttir,
dagskrárgerðarkona á Rás 2, hefur bent réttilega á, þá er hún ekki til sölu,
hún er ekki eign Rásar 2. Rás 2 er til húsa í nýju ríkisútvarpshúsi. Ekki er
það til sölu. Kannski vill formaður útvarpsráðs selja nafnið? Ekki myndi ég
gefa túskilding fyrir það nafn.
Það er ekki hægt að finna neitt pent nafn yfir aðgerðir og viðbrögð
ríkisfjölmiðlanna, Utvarpsráðs. Það besta er ringulreið. Síðustu tímar hafa
sýnt að hið pólitíska tangarhald sem haft er á ríkisfjölmiðlunum gengur ekki
upp. Eina sem pólitískir ráðamenn ríkisfjölmiðlanna hafa gert er að hörfa á
flótta og leyfa nýju stöðvunum að njóta góðs af. Slagorð ríkisfjölmiðlanna
heldur áfram að vera „Útvarp allra landsmanna", en innan skamms gæti
einhver nýr miðill gert réttmætt tilkall til þess. „Einsog ég spáði um í
upphafi," svaraði einn af deildarstjórum ríkisútvarpsins þegar hann var
spurður um framtíð útvarps á Islandi, „þá mun tíminn leiða þetta allt í ljós.“
Mikið djöfulli er þetta rétt hjá honum. Og hvað annað getur tíminn leitt í
ljós? Að aðgerðar- og stefnuleysi ráðenda ríkisfjölmiðlanna varð þess
valdandi að þeir voru hreinlega lagðir niður? Það væri svo sem alltílagi ef
ekki væri örlítið meira í húfi en hausar ráðenda. íslenskt sjálfstæði og
menning.
Framtídin
Það er ekkert rangt við það að leyfa rekstur einkastöðva. En það er vel þess
virði að spyrja hvort það hafi verið gáfulegt af yfirvöldum að afnema
einokun ríkisins á útvarpsrekstri svona einn tveir og þrír, allt frjálst. Hefði
ekki verið skynsamlegra að athuga hvernig og hvaða form af frjálsari útvarps-
rekstri hentaði íslenskum aðstæðum. Við erum smá þjóð og með fjármagn í
samræmi við það.
Það þarf ekki Nostradamus til að sjá hver verður ríkjandi stefna í útvarps-
menningu framvegis. Nú þegar sést á dagskrá fyrstu einkasjónvarp-
stöðvarinnar að engilsaxneskt efni er nær allsráðandi. A þeim bæ er lofað
íslensku efni til að varðveita íslenska menningu. Mikið er gott að hafa loforð
um íslenska spurningaþætti uppá vasann, svona rétt til að viðhalda og bæta
við íslenska arfleifð. Hjá fyrstu einkahljóðvarpstöðinni er tónlist notuð sem
uppistaðan í dagskrá. Varla þarf að bæta við að það er erlend tónlist sem
ræður þar ríkjum. Vegna skorts á raunverulegu fjármagni hafa fyrstu
einkastöðvarnar þurft að leita útfyrir landsteinana til að finna ódýrt dag-
skrárefni og/eða nýta sér ódýrasta útvarpsefnið sem völ er á, símaþátttöku
hlustenda.
Náttúrlega heyrast raddir sem bera því við að þetta sé bara það sem fólkið
TMM III
33