Tímarit Máls og menningar - 01.12.1996, Blaðsíða 94

Sigurður Ingólfsson
Un verre de rosé
Ég fæ mér glas, á grænu kaffihúsi,
af góðu rósavíni í morgunsárið
og þegar ég hef þambað blessað tárið
er þjónninn orðinn Leirulækjar-Fúsi
sem annarlegar afmorsvísur kveður
við yndislega feimna, unga hnátu.
Ann agarar og kagar þessa kátu
og kyssilegu stúlku og er einn reður.
Og allt í kring er fólk með líf og læti,
og líka básar, rifrildi í gríni
og hér er morgunmarkaðstorgið okkar.
Svo stend ég upp úr kaffihússins kæti
að kaupa í matinn, fisk og ögn af víni
við stelpufliss sem laðar bæði og lokkar.
Áður en farið er á markaðinn sem er opinn fyrir hádegi, er
tilvalið að fá sér glas af rósavíni, köldu og svalandi. Fyrir vikið
líður maður um á milli básanna, innanum skinkusala og
ávaxtasala, fisksala og slátrara, ostasala og skyndibitasala. Þar
er líka bóndi sem selur rauðvínið sitt af tunnum á kúta eða í
hvaða ílát sem er gegn vægu gjaldi.
92
TMM 1996:4