Dagrenning - 01.08.1954, Blaðsíða 29
inn — í bókrollunni er ritað um mig —
til þess að gjöra vilja þinn, Guð minn!“
Guð Jehóva svaraði: „Þessi er minn elsk-
aði sonur, sem ég hefi velþóknun á.“
Þetta var skírn hans, sem táknaði greftr-
un hans eigin vilja og uppstigningu hans
úr vatninu til þess að gjöra vilja föður-
ins, og það var, að gefa líf sitt sem fórn
fyrir syndir heimsins. Skírn Krists fór
fram í Tishri-mánuði, á þeim tíma, sem
nautum og höfrum hafði verið fórnað ár
hvert í margar aldir. Jesús var þrítugur
þegar hann var skírður, í október árið
29 e. K., en það var 31/ ári áður en liann
var krossfestur, í apríl árið 33 e. K. Þess
vegna bauðst Kristur til að fórna sér og
Guð veitti honum viðtöku nákvæmlega
hálfri viku (3!/ ári) áður en hinar 70
„vikur“ Daníels enduðu, eða m. ö. o. þeg-
ar 691/2 „spádómsvikur“ voru liðnar, eða
4861/ ár (4861/ 4573/ = 283/ e. K.
= haustið 29 e. K.). Þannig afnam hann
sláturfórn og matfórn, nákvæmlega eins
og spáð hafði verið fimm öldum áður.
Þetta kemur einnig fullkomlega heim
við það, sem sagt er í 26. versinu, að eftir
7 vikur og 62 vikur, eða samtals 69 vik-
ur, þ. e. í 70 vikunni, muni „hinn smurði
verða afmáður, án þess að hann hafi
nokkuð til saka unnið,“ sbr. uppdráttinn,
sem fylgir.
Þannig byrjaði fórn Jesú, liins smurða,
þegar hann var þrítugur, en var full-
komnuð þegar hann var 33J/ árs að aldri.
Þetta hlutfall er opinberað með dásam-
legum hætti í horninu í göngum Pýra-
mídans mikla, 26° 18' 9 . 726", sem vér
samkvæmt því nefnum Messíasarhornið
eða Kristshornið. Vér höfum séð að stað-
urinn, sem táknar fæðingu Krists, er þar
sem gólflína Drottningarsalarins sker
gólflínu fyrri uppgangsins og að ártalið,
sem þar er markað, samkvæmt þumlungs-
árs-kvarðanum í tímatali pýramídans, er
haustið árið 2 f. K., og hin sögulega rann-
sókn hér á undan hefir leitt í ljós, að
samröðun kunnra staðreynda varðandi
þetta efni sannar fullkomlega, að það er
hið rétta fæðingarár Jesú. Tímabili lög-
málsins, sem táknað er með fyrri upp-
ganginum, lauk, eins og vér vitum, með
krossfestingu Krists, vorið 33 e. K. og á
7 vikum, þ. e. með hvítasunnunni, í maí,
var hin nýja öld, hið kristna tímabil full-
komlega vígt. Endir fyrri uppgangsins
(eða Lögmálsgangsins, eins og sumir
nefna hann) markar skýrt lok lögmáls-
tímabilsins. Lengdin á gólfi gangsins frá
staðnum, sem sýnir fæðingu Krists,
haustið 2 f. K., að enda gangsins er 331/
þuml. Samkvæmt mælikvarðanum, tinn
þumlungur fyrir eitt ár, eru 331/ þuml.
331/ ár og endar því fyrri uppgangur-
inn vorið 33 e. K., og samkvæmt hinni
sögulegu rannsókn vorri höfum vér ein-
mitt sannfærst um, að það er nákvæmlega
árið, sem Kristur var krossfestur. Pýra-
mídinn mikli var reistur 2600 árum áður
en Kristur dó á krossinum og yfir 2000 ár-
um áður en Daníel kunngjörði spádóm
sinn um fyrri komu Krists. Fjarlægðin
milli hinna tveggja staða, mæld eftir hall-
andi gólfi neðri gangsins, sem tákna fæð-
ingu og dauða Krists, er 33i/ þuml., en
lárétt lína milli þeirra er 30 þumlungar.
Eins og sjá má á augabragði kemur þetta
alveg heim við helstu tímabilin í ævi
Krists, ef tekinn er aldur hans, skírn og
dauði. Þessi hlutföll eru nákvæmlega rétt
upp á dag, eins og sjá má á uppdrættin-
um. Horn ganghallans (26° 18' 9 . 726")
sem sýnir þessa útkomu, er því nefnt
Messíasarhornið eða Kristshornið, en all-
an þríhyrninginn köllum vér Krists-þrí-
hyrninginn. Ef haldið er áfram mæling-
um á tímatali pýramídans, eins og sýnt
DAGRENNING 27