Dagrenning - 01.04.1958, Blaðsíða 36

Þess vegna hafnaði ég algjörlega
þessum sjónarmiðum yðar og skoðun-
um og fór að leita sannleikans eftir
öðrum leiðum. En hvort sem ég hefi
fundið eitthvert brot af honum í þeirri
leit eða ekki, er það þó víst, að í þeirri
leit fór ég að eins og þér heimtið a. m. k.
af öðrum en sjálfum yður. Ég „leitaði
hins sanna eftir tilvísun Heilagrar ritn-
ingar“ og ákvað „að hlíta því einu, sem
stenzt dóm hennar, en hafna því, sem
ekki fær staðizt". Þetta hefi ég einmitt
gert nú um nærfellt tuttugu ára skeið.
Ég hefi „hafnað því, sem ekki fær stað-
izt, jafnvel þótt af því leiddi endurmat
og afneitun fyrri skoðana". Ég hefi
meðal annars látið af góðu og virðu-
legu embætti, sem mér fannst binda
um of hendur mínar í þessari leit minni,
og margt fleira gæti ég nefnt, þó að
ég sleppi því hér. Og þessi leit mín
hefir borið mikinn árangur, sem að
nokkru leyti a. m. k. er sýnilegur í lífi
mínu og starfi.
Sem betur fer hefir hvorki yður né
öðrum tekizt að „vísa mér svo til veg-
ar“, að ég hafi á ný villzt út af þeim
vegi, sem Heilög ritning leiddi mig á,
með mínum ófullkomnu athugunum á
merkilegustu ritum hennar — spá-
mannaritunum —, sem ég vildi þó að
mér entist líf og heilsa til að kynna
mér enn betur. Ég vona, að hvorki yður
né öðrum takist að villa svo um fyrir
mér í ellinni, að ég hverfi af þeim vegi,
en vænti til Guðs, að hann verndi mig
fyrir þeim vinum, sem vilja leiða mig
á nýja glapstigu í þessum efnum.
Síðan ég hóf að athuga Heilaga ritn-
ingu út frá þeim sjónarmiðum, sem ég
hefi nokkuð rakið hér og í Dagrenn-
ingu, hefir mér opnazt nýr heimur,
fullur dásemda og vizku, sem mig hafði
ekki áður órað fyrir að væri til, meðan
ég var á yðar skoðun. í trúarefnum.
Mér finnst ég sjái nú ákveðinn til-
gang í öllu, sem gerist. Drottinn hefir
sagt oss fyrir, hvernig þetta muni verða
og spádómar hans hafa í engu brugð-
izt. Hins vegar hefir bæði mér og öðr-
um oft skjátlazt í því að þýða spádóma
hans, og er það ekki nema að vonum
og fyrirgefst væntanlega. Vera má og
að ég hafi ekki verið nógu varkár í
því efni, ekki sízt þar sem vænta mátti
að fulltrúar heimskuvísinda nútímans
og farísear vorra daga yrðu ekki seinir
á sér að smjatta á mistökum mínum,
ef einhver yrðu.
En slíkt læt ég mér í léttu rúmi
liggja.
Ég læt þá þessu lengsta bréfi, sem
ég hefi skrifað á ævinni, lokið, og þar
með er þessari ritdeilu lokið af minni
hálfu.
Ég er yður þakklátur fyrir að hafa
gefið mér tækifæri til að kynna sjónar-
mið mín og þær skoðanir, sem ég tel
svo mikilsverðar í þessum efnum, og
ég er sannfærður um að jafnvel þér
verðið fyrir einhverjum þeim áhrifum
frá þeim, sem yður mega til blessunar
verða. Hitt veit ég af mörgum viðtöl-
um, að fjöldi manna hefir lesið þessi
skrif okkar með vaxandi athygli og
væntanlega verða þau þeim til einhvers
gagns.
Ég kveð yður svo með velvild og
vinarhug, því að ég finn, að þó að okk-
ur greini svo mjög á, sem raun ber
vitni, eigum við það sameiginlegt, sem
öllum mönnum verður að lokum dýr-
mætast, þegar reikningur lífsins verð-
ur að fullu gerður upp og eigin verð-
leikar og þekking „vegið og léttvægt
fundið“.
Yðar einlægur
Jónas Gvðmundsson.
30 DAGRENNING