Dagrenning - 01.04.1958, Blaðsíða 40

blett á heiður sinn, blett, sem taka mun
nokkrar kynslóðir að má burtu. Ég segi
enn: Það voru ekki Þjóðverjar, sem
sigruðu Frakka. Syndin hafði unnið sitt
starf, áður en Þjóðverjar heilsuðu Sig-
urboganum.
Þýzkaland.
Þýzkaland hefir lengi verið talin
menningarmiðstöð heimsins. Þýzkir há-
skólar hafa verið álitnir þeir beztu í
heimi. Þýzkir vísindamenn, þýzkir efna-
fræðingar og þýzkir hljómlistarmenn
voru hinir beztu í heimi. Þýzkaland var
föðurland siðbótarinnar. Þýzkaland
Marteins Lúthers, Þýzkaland Goethes
og Schillers, Þýzkaland Wagners var
þekkt um allan hinn menntaða heim
sem land, er hafði Guð í hávegum og
bar lotningu fyrir Biblíunni — og
menningin blómgaðist. En hinir mennt-
uðu Þjóðverjar einsettu sér að reka
Guð á dyr. Tízkustefnan (modernism-
inn) gróf um sig í kirkjulífinu, Biblíu-
gagnrýnin varð aðalviðfangsefni guð-
fræðinganna, guðleysið náði undirtök-
unum meðal pólitískra leiðtoga. Þýzka-
land ofurseldi sig hatri, ránum, morð-
um, dýrsæði. Gat Þýzkaland lifað þetta
af? Gat það stjórnað heiminum með
morðum, lygum, svikum, Gyðingahatri,
guðleysi og spillingu? Nei, ómögulega.
„Laun syndarinnar er dauðinn." „Synd-
in er þjóðanna skömm.“ — Áður en
Rússar náðu Berlín og áður en Banda-
ríkjamenn og Englendingar höfðu kom-
izt til Ruhr, var Þýzkaland þegar fallið
vegna guðleysis síns og innri rotnunar.
Bandaríkin.
Sagt hefir verið: „Evrópumenn
komu til Suður-Ameríku í leit að gulli,
en til Norður-Ameríku til að leita
Guðs.“
Ameríka hefir verið land trúfrelsis-
ins, ríki byggt á lögum og rétti, en land
trúvakninganna, og grundvöllur þess
hefir verið Biblían. Á síðasta tvö hundr-
uð ára áfanga hafa leiðtogar okkar
sannfærzt um gildi þessara ritningar-
orða: „Hásætið staðfestist fyrir rétt-
læti.“ (Orðskv. 16, 12).
Þegar Georg Washington kraup á
kné í snjónum við Valley Forge í bæn
til Guðs um hjálp, fékk hann að sjá
framtíð okkar volduga lýðveldis í guð-
dómlegri opinberun og vitrun. Ef þetta
nýskapaða ríki átti að byggjast á ör-
uggum grundvelli, varð það að treysta
á réttlætið, en ekki reiða sig á styrk
hers og flota, ekkert slíkt hafði Wash-
ington. „Ekki með valdi né krafti, held-
ur fyrir anda minn,“ segir Drottinn,
og það var sá sannleikur, sem Göorg
Washington byggði á.
Á þjóðarsamkomu í Fíladelfíu voru
eitt sinn mættir fulltrúar 13 nýlendna,
er allir voru svo kreddubundnir, að
ekki var mögulegt að hnika þeim um
hársbreidd. Eftir nokkurt þóf og um-
ræður ákváðu þeir að halda heim og
stofnsetja 13 sjálfstæð ríki. Þá reis
Benjamín Franklín úr sæti og sagði:
„Ég er orðinn gamall, en því eldri sem
ég verð, sannfærist ég betur um, að
Guð stjórnar rás viðburðanna. Ef ekki
einn spörfugl fellur til jarðar án vit-
undar hans, er þá mögulegt að ætla, að
ríki geti risið án hans hjálpar? „Ef
Drottinn byggir ekki húsið, erfiða smið-
irnir til ónýtis.“ Án aðstoðar hans mun
okkur ekki takast betur en þeim, sem
byggðu Babelsturninn.“ Á eftir ræðu
hans var haldin bænasamkoma, og á
eftir bænasamkomunni varð stjórnar-
skrá Bandaríkjanna til. Árið 1812
kunngjörði James Madison forseti, að
þriðji þriðjudagur í ágúst skyldi fram-
34 DAGRENNING