Morgunblaðið - Sunnudagur - 18.01.2015, Blaðsíða 57

18.1. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 57
Þeir Pjetur Stefánsson og
Þór Sigmundsson opna á
laugardag klukkan 15 sýn-
ingu á verkum sínum í sal Ís-
lenskrar grafíkur í Hafnarhúsinu,
Tryggvagötu, hafnarmegin. Þetta er
fjórða samsýning þeirra á átta árum.
2
Myndlistarkonan Moniku
Grzymala, sem þekkt er
fyrir innsetningar sínar,
verður með fyrirlestur og
listamannaspjall á lokadegi sýning-
arinnar Myndunar í Listasafni Reykja-
víkur - Hafnarhúsi, á sunnudag klukk-
an 15. Myndun er samsýning sjö
listamanna frá ýmsum löndum.
4
Sýningin „Senn er sólarlag“,
með teikningum eftir Krist-
in G. Jóhannsson, er opin í
Mjólkurbúðinni í Kaupvangs-
stræti á Akureyri um helgina, kl. 14-
18, og þá næstu. Kristinn hefur hald-
ið fjölda sýninga gegnum árin.
5
Hin marglofaða sýning
Hættuför í Huliðsdal eftir
Sölku Guðmundsdóttur,
sem leikhópurinn Soðið svið
setti upp í samvinnu við Þjóðleik-
húsið, er sýnd í Kúlunni á sunnudag
klukkan 16. Þetta er sannkölluð æv-
intýrasýning fyrir alla í fjölskyldunni
sem óhætt er að mæla með.
3
Ásdís Sif Gunnarsdóttir
myndlistarkona verður með
forvitnilega myndlistar- og víd-
eóverksmiðju fyrir alla fjöl-
skylduna á Heimilislegum sunnudögum
á Kex hosteli við Skúlagötu á sunnu-
dag. Allir geta tekið þátt í að gera víd-
eóverk undir leiðsögn listakonunnar.
MÆLT MEÐ
1
gengið eftir ættum við Íslendingar nú safn
sem væri sambærilegt við Sonju Heine-
safnið í Noregi sem dregur til sín mikinn
fjölda ferðamanna á ári hverju.“
Einar Pekka Hákonarson?
Nú hringir síminn á þessum merkisdegi. Það
eru útlönd, nánar tiltekið Hákon, eldri sonur
afmælisbarnsins, sem búsettur er í Noregi.
Einar tekur við góðum kveðjum en upplýsir
son sinn síðan um að hann sé í miðju viðtali
og biður hann að hringja síðar. Nokkur ár
eru síðan Hákon flutti utan og unir hann hag
sínum vel. Faðir hans á ekki von á því að
hann skili sér heim aftur. Nú á Hákon líka
von á erfingja með finnskri konu. „Honum
hlýtur að vera ljóst hvað barnið á að heita
verði það drengur,“ segir Einar sposkur á
svip. „Fái hann þá á annað borð einhverju
um það ráðið.“
Mögulega gæti þurft að miðla málum.
Hljómar Einar Pekka Hákonarson nokkuð
illa?
Yngri sonur Einars, Hjálmar, er á stjákli
á Kjarvalsstöðum en hann er föður sínum
oftar en ekki innan handar við sýningahald.
Hjálmar er kvikmyndagerðarmaður og fram-
lag hans til sýningarinnar nú eru fjögur
stutt myndbönd sem helguð eru jafnmörgum
málverkum á sýningunni. Myndbönd þessi
má sjá á vef Morgunblaðsins, mbl.is.
Nú berst talið einmitt að Morgunblaðinu
og fjölmiðlum almennt. „Það er áhyggjuefni
að umfjöllun um menningu og listir hefur
dottið niður í fjölmiðlum hin seinni ár, meðal
annars í því góða blaði Morgunblaðinu, sem
var flaggskip þeirrar umfjöllunar í áratugi.
Af þessum sökum nær umræðan ekki flugi í
samfélaginu. Það er helst í Víðsjá á Rás 1 en
gallinn við þá umræðu er að hún er mjög
einhliða og ákaflega vinstrisinnuð,“ segir
Einar.
Lesa sig í gegnum þróunina
En þá að sýningunni sjálfri sem hlotið hefur
nafnið Púls tímans. Í kynningu Listasafns
Reykjavíkur segir: „Málverkin á yfirlitssýn-
ingu Einars Hákonarsonar (f. 1945) ná yfir
rúmlega 50 ára feril listamannsins allt frá
æsku- og skólaverkum og til ársins 2014.
Verkin eru valin með það fyrir augum að
sýningargestir geti með tiltölulega auðveld-
um hætti lesið sig í gegnum þróunina sem
átt hefur sér stað í verkum hans. Skipulagi
og uppsetningu sýningarinnar er einnig ætl-
að að hjálpa til við þann lestur. Yfirskrift
sýningarinnar Púls tímans er jafnframt heiti
á einu verki á sýningunni og vísar sömuleiðis
til vilja listamannsins til að hafa fingurinn á
púlsi tímans.“
Einar upplýsir að elstu verkin á sýning-
unni séu frá því hann var ellefu ára. Þá
koma myndir frá námsárum hans í Hand-
íðaskólanum og Svíþjóð sem sumar hverjar
hafa verið geymdar í plasti allar götur síðan.
„Ég strekkti þær upp fyrir þessa sýningu og
þá kom í ljós að þær eru í lagi. Ég var sann-
færður um að þær væru allar ónýtar,“ segir
Einar.
Þarna eru líka myndir frá fyrstu einkasýn-
ingu hans í Bogasalnum 1968. „Fljótlega eft-
ir það fara mín verk að taka á sig nýja
mynd. Verða eins og spegill af þjóðlífinu. Í
þeim skilningi hafa þau að geyma viðburði
og ekki síður andrúmsloft liðinna tíma. Það
hefur aldrei verið djúpt á ádeilunni hjá mér
og stundum prédika ég, eins og í verkinu „Í
kringum gullkálfinn“ sem er ádeila á góð-
ærið meðan það stóð sem allra hæst. Í
mörgum verka minna er líka heilmikil lands-
byggðarpólitík, meira að segja verkum sem
ég málaði meðan ég bjó ennþá hérna í bæn-
um.“
Út yfir gröf og dauða
Sýningarstjóri er Ingiberg Magnússon sem
heilsar nú einmitt upp á okkur. Þeir félagar
hafa gengið saman langan veg í listinni og
ráku um skeið myndlistarskólann Myndsýn
snemma á áttunda áratugnum. „Blessaður
vertu, á tímabili máttum við ekki detta í’ða
saman án þess að stofna fyrirtæki,“ segir
Ingiberg og slær sér á lær.
Þeir hlæja.
„Ég er einum og hálfum mánuði eldri en
Einar og hef haft gaman af því að kalla hann
strákinn og jafnvel krakkann upp á síðkast-
ið. Ætli ég verði ekki að hætta því í dag,“
bætir Ingiberg við.
Einar er alltaf að mála og hefur engin
áform um að slá af. „Málverkið er mín
ástríða og hefur enst alla ævina. Ætli það
komi ekki til með að fylgja mér út yfir gröf
og dauða,“ segir hann hlæjandi. „Persónu-
lega finnst mér ég hafa verið að toppa fer-
ilinn síðustu árin. Það tengist örugglega bú-
setu minni en ég hef búið á Hólmavík á
áttunda ár. Hólmavík er besti staður í heimi
til að mála á og þar á ég góða vinnustofu
sem ég byggði með eigin höndum. Það jafn-
ast ekkert á við kyrrðina og víðfeðmið norð-
ur á Ströndum. Þetta er falin paradís sem
mér þykir ágætt að hafa út af fyrir mig.
Þarna mun ég mála meðan heilsan leyfir.“
Einar Hákonarson við verk sitt „Skipbrotsmaðurinn“. Þar kallar málarinn meðal annars fram lífsviljann sem er öllu öðru yfirsterkari.
Morgunblaðið/RAX