Morgunblaðið - 25.02.2015, Blaðsíða 31

Morgunblaðið - 25.02.2015, Blaðsíða 31
MINNINGAR 31 MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 25. FEBRÚAR 2015 ✝ Lilja Stefáns-dóttir fæddist í Merki í Jökuldal 17. júní 1925. Hún lést á Landakoti 15. febrúar 2015. Foreldrar henn- ar voru Stefán J. Benediktsson, f. 24. apríl 1875, d. 1954, og Stefanía Óla- dóttir, f. 27. agúst 1886, d. 1934. Al- systkini Lilju eru Helga, f. 1922, Óli, f. 1923, og Jóhann, f. 1930, þau lifa Lilju. Hálfsystkin henn- ar samfeðra voru Aðalheiður, f. 1905, d. 1935, Benedikt, f. 1907, d. 1989, Guðrún Brynhildur, f. 1908, d. 1984, Þórey, f. 1909, d. 1931, Solveig Ásgerður, f. 1910, d. 2007, Unnur, f. 1912, d. 2007, börn og átta barnabörn. Trausti, kvæntur Hönnu Dóru Magnúsdóttur, eiga þau þrjá syni. Sólveig á tvær dætur og eitt barnabarn. Lilja ólst upp í Merki í Jökul- dal en fór svo að vinna að Reykjum í Hveragerði og lærði þar garðyrkju. Í Hveragerði kynntist hún eiginmanninum, honum Sigga Sæm. Lengst af bjuggu þau á Grensásvegi 58. Lilja og Siggi voru lengi með matjurtagarð á Vatnsenda og ræktuðu þar dýrindis græn- meti, rófur og kartöflur og ým- islegt fleira. Þegar börnin voru komin upp fór Lilja að vinna í Gróðurstöðinni í Laugar- dalnum, hún varð skrúðgarð- yrkjumeistari. Síðustu árin bjó hún í Norðurbrún 1 og undi hag sínum vel þar. Útför Lilju fer fram frá Graf- arvogskirkju í dag, 25. febrúar 2015, og hefst athöfnin kl. 13. og Valborg, f. 1914, d. 1991. Hinn 12. ágúst 1950 gift- ist Lilja Sigurði Sæmundssyni frá Stóru-Mörk, f. 7. mars 1916, d. 11. mars 1998. For- eldrar hans voru Sæmundur Ein- arsson, f. 19. júní 1872, d. 1951, og Guðbjörg María Jónsdóttir, f. 30. des. 1889, d. 1961. Lilja og Sigurður eign- uðust fjögur börn, þau eru Jök- ull Eyfells, kvæntur Kristínu Hlíf Andrésdóttur, eiga þau þrjú börn og eina uppeld- isdóttur og fjögur barnabörn. Stefán, kvæntur Brynhildi Kristjánsdóttur, eiga þau þrjú Nú er komið að kveðjustund, já Lilja tengdamóðir mín er farin í Sumarlandið. Lilja mín, það eru rúm 42 ár síðan ég kom fyrst heim til ykkar með Jökli á gaml- árskvöld, öll áramót síðan höfum við verið saman, þar til núna síð- ustu, þá þurftir þú að vera á sjúkrahúsi. Það voru ekki bara áramót sem við áttum saman, fyrsta vikan saman í sumarbú- stað var sumarið 1978 í Skorra- dal. En síðustu 17 ár fórum við á hverju vori, oftast í Ölfusborgir og þar var notaleg vika, þér þótti svo gott að fá fótanudd og krem á fæturna á kvöldin. Svo spiluðum við kana og sátum í sólinni, fórum í pottinn og það var nú aldeilis haldið upp á afmæli 17. júní og oft komu margir til okkar í bústað- inn. Við fórum til Portúgals og við fórum til Danmerkur saman, þér þótti svo gaman að ferðast og ekki má gleyma öllum útilegu- num í gamla daga í Galtalæk og víðar. Í afmælum hér hjá okkur lá þér sko ekki á að fara fyrr en síð- ust og vinir okkar höfðu líka gam- an af að spjalla við þig. Já, Lilja mín, síðan Siggi fór fyrir 17 árum hefur þú verið svo mikið með okk- ur að þetta verður svolítið skrítið í fyrstu. Það er ekki slæmt fyrir Sigga að fá aðstoð við blómin í vor, það var nú svo flott hjá þér á svölunum í gamla daga uppi á Grensásvegi, að það kom nú bara mynd af blómunum í blöðunum. Takk fyrir allt sem þú prjón- aðir á krakkana, það var ekki lítið sem þú prjónaðir eða saumaðir út, alltaf með eitthvert handa- vinnuverk við höndina. Ég bið að heilsa í Sumarlandið, takk fyrir samfylgdina. Hlíf. Amma Lilja gaf besta faðmlag- ið. Maður sökk í faðm hennar og var leystur út með tveimur koss- um. Hún var mjúk, hlý og um- hyggjusöm og þakklát fyrir fólkið sitt. Þegar við vorum yngri sóttum við mikið í að gista hjá ömmu og afa á Grensás. Þar mátti allt. Við máttum gera virki og kastala úr öllum dýnum, teppum og hús- gögnum sem til voru. Þar var allt- af til full frystikista af ís og það besta var að við fengum kókó- puffs bæði á morgnana og á kvöldin. Þar mátti líka alveg sofna fyrir framan sjónvarpið. Í minningunni var amma frammi í stólnum sínum að prjóna og afi inni í eldhúsi að gera kæfu eða sjóða saltkjöt. Vatns- endi var líka dularfullt og ævin- týralegt leiksvæði fyrir okkur barnabörnin sem gaf gulrætur og rófur og lengi klóruðum við okk- ur í kollinum yfir öllum baðkör- unum sem enginn baðaði sig í. Við munum alltaf hugsa til ömmu Lilju þegar litrík sumar- blómin fara að blómstra, þegar við borðum kremkex, pönnukök- ur og möndlukökur og þegar við stelumst til að fá okkur kókópuffs fyrir svefninn. Við erum ólýsan- lega þakklátar fyrir að hafa átt ömmu Lilju sem nú er komin til afa að undirbúa vorverkin. Harpa Hlín og Helga Katrín. Í dag kveðjum við ástkæru ömmu okkar. Faðir okkar, Jök- ull, var hennar elsta barn af fjór- um. Við systkinin í okkar æsku gerðum það að reglulegum við- burði að gista hjá afa og ömmu. Einnig komum við til þeirra hver áramót og jóladagur var eins og ættarmót heima hjá þeim. Það breyttist eftir lát afa, en amma var alltaf nálægt yfir hátíðarnar. Hún kom til okkar um jólin en á meðan hún bjó enn á Grensás- vegi, þá komum við til hennar um áramót. Þau voru ekki full- komin fyrr en maður hafði komið þar í heimsókn og dáðst að út- sýninu þegar flugeldarnir sprungu yfir miðnætti. Það var alltaf auðvelt að sjá af veginum hvar amma bjó. Hún var með svalirnar sem voru þaktar blómum. Þó að þau afi og amma hefðu ekki garð við íbúðina, þá fengu svalirnar að njóta sín í staðinn. Þau voru bæði með græna fingur og Vatnsendi var þeirra griðastaður, þar sem þau höfðu smá skika þar sem nú eru Heimsenda-hesthúsin. Það var ævintýri að vera með þeim þar og jafnvel gista. Þar fékk maður að læra í eigin persónu hvaðan grænmetið kom og rótargræn- metið var furðu líkast að sjá spretta upp úr moldinni. Ásamt því að hafa græna fingur var hún góð handavinnukona og prjónaði meðal annars lopapeysur á okkur öll. Það er erfitt að minnast þess- ara æskuára án þess að segja afi og amma, því þau voru óaðskilj- anleg, alveg þar til hann lést 1998. Þau mótuðu okkur með sín- um ótæmandi kærleik. Amma var yndisleg kona með smitandi hlát- ur og bros sem lýsti upp herberg- ið hvert sem hún fór. Hún var vel virtur skrúð- garðyrkjumeistari og vann í Laugardal í gróðrarstöðinni þar. Eftir að afi féll frá, þá var það reglulegur viðburður, sem hún hlakkaði mikið til á hverju ári, að fara í bústað með okkur yfir vik- una sem hún átti afmæli, en hún hefur ætíð fengið skrúðgöngu sér til heiðurs þann 17. júní. Þar var hún ómissandi partur af kana- spili, þar sem hann var spilaður á hverjum degi. Það var aldrei leiðinlegt að hlusta á ömmu. Hún átti margar skemmtilegar sögur og þá líka frá Merki, hennar æskuheimili þar sem hún var að ferja yfir Jök- ulsá á Dal með kláf. Amma bjó í Norðurbrún 1 síð- ustu ár ævinnar. Hún naut þess að vera meðal fólks og hafði alltaf frá einhverju að segja. Hún átti auðvelt með að eignast vini og tal- aði starfsfólk Norðurbrúnar og spítalanna, þegar hún dvaldi þar, ávallt um hana sem gull. Þó svo að hún hafi fallið frá 89 ára að aldri, þá finnst okkur það of snemmt. Maður er aldrei und- irbúinn fyrir slíkt, en síðustu árin voru orðin ansi strembin. Það vantaði þó aldrei kærleikann og eitt lítið bros var nóg til að láta manni hlýna um hjartarætur. Þín verður sárt saknað, en minning- arnar mótast af ævintýrum og gleði. Hákon Andrés, Sigurður Grétar og Lilja Marta. Lilja Stefánsdóttir Elskuleg móðir okkar og tengdamóðir, ELÍN ERNA ÓLAFSDÓTTIR frá Lambhaga, Ölfusi, sem lést fimmtudaginn 19. febrúar, verður jarðsungin frá Hveragerðiskirkju föstudaginn 27. febrúar kl. 14. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á minningarsjóð dvalar- og hjúkrunarheimilis Áss. . Anna María Jónsdóttir, Benedikt G. Eggertsson, Magnús Flosi Jónsson, Sigrún Ágústsdóttir, Halldór Jónsson, Ólöf Jónsdóttir, Steindór Gestsson, Kristján Einar Jónsson, Kristín Ólafsdóttir, barnabörn og fjölskyldur þeirra. Innilegar þakkir fyrir auðsýndan samhug, stuðning og hlýju við andlát og útför okkar ástkæru SIGURRÓSAR ÓLAFSDÓTTUR, Rósu, Skúlagötu 20, Reykjavík. . Ragnar Árnason, Anna Agnarsdóttir, Atli Árnason, Kristjana Bergsdóttir, Gylfi Árnason, Sigrún Ólafsdóttir, Ólafur Helgi Árnason, barnabörn, barnabarnabörn og systkini hinnar látnu. Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, KOLBRÚN JÓNASDÓTTIR, Hafnarstræti 3, Akureyri, lést í faðmi fjölskyldu sinnar sunnudaginn 15. febrúar á hjúkrunarheimilinu Lögmannshlíð, Akureyri. Útför hennar hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. . Björn H. Sveinsson, Sævar Már Björnsson, Inga Randversdóttir, Sigurlaug Björnsdóttir, Jóhannes Ævar Jónsson, Jónas Björnsson, Ásta Garðarsdóttir, Sveinn Björnsson, Leena Kaisa Viitanen, Birgitta Linda Björnsdóttir, Kristján H. Kristjánsson, ömmu og langömmubörn. Móðir okkar og tengdamóðir, ÞÓRA KRISTJÁNSDÓTTIR, lést á hjúkrunarheimilinu Eir þriðjudaginn 17. febrúar. Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Alúðarþakkir til starfsfólks á hjúkrunarheimilinu Eir, 3. hæð suður, fyrir góða umönnun. Fyrir hönd aðstandenda, . Arnbjörg Edda Guðbjörnsdóttir, Grímur Valdimarsson, Hafdís Karólína Guðbjörnsdóttir, Kristján Gíslason, Guðmundur Guðbjörnsson, Sólrún Guðbjörnsdóttir, Ásgerður Guðbjörnsdóttir, Arinbjörn Guðbjörnsson. Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og bróðir, KOLBEINN SIGURJÓNSSON, Birkihlíð 3, Sauðárkróki, lést föstudaginn 20. febrúar á Landspítalanum í Fossvogi. Útförin fer fram frá Sauðárkrókskirkju laugardaginn 7. mars kl. 14. Þeim sem vilja minnast hans er bent á Hjartavernd. . Kristín Lúðvíksdóttir, Atli Freyr Kolbeinsson, Guðrún Ása Kolbeinsdóttir, Elvar Pálsson, Fannar Logi Kolbeinsson og systkini. Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við andlát föður, tengdaföður, afa og langafa, HERMANNS KRISTBERGS SIGURJÓNSSONAR frá Norður-Bár, sem lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands Akranesi þriðjudaginn 10. febrúar. Sérstakar þakkir til starfsfólks dvalarheimilisins Fellaskjóls Grundarfirði og HSV Akranesi fyrir einstaka umönnun. . Linda Hermannsdóttir, Þór Geirsson, barnabörn og langafabörn. Við Már vorum að heita jafnaldrar, ég fæddur á mið- sumri og hann að hausti 1928, en hins vegar með allt landið á milli okk- ar, ég í Reykjavík og upprunninn um vestanvert landið, en hann úr Fáskrúðsfirði og nánd. Urðum við ekki hvor annars varir fyrr en komið var á háskólastig, en við þau kynni komumst við að skyldleika eða meintum slíkum hvors við annars konu, og varð Már Elísson ✝ Már Elíssonfæddist 28. september 1928. Hann lést 4. febr- úar 2015. Útför Más fór fram 19. febrúar 2015. til að efla gagn- kvæman áhuga. Meðan hagfræði- nám hér heima var í frumbernsku, varð Már mér fyrri til að taka stefnu á há- skóla ytra, fyrst í Cambridge, Eng- landi og síðar til framhalds í Kiel, og var mér því þénugt að leita hans ráða að loknu námi hér. Var ég svo staddur þess fyrri staðar, er hann að þarlands hætti var sleg- inn til meistara í hagfræði. Gáði hann lítt að taka með skartklæði til athafnar, en ég var þeim albú- inn og smellpössuðu. Sér á mynd engin skil þeirra og hefðar- skikkju háskólans, og máttu báð- ir við upphefðina una. Var þar þá Gunnar Schram hafréttarlög- fræðing einnig fyrir að hitta. Leið mín lá svo til Parísar á vit þjóðhagsreikninga og hrökk þar upp við skeyti frá þeim Má, að kæmu og byðu okkur út. Var þar þá Einar Ben, fyrrverandi starfsbróðir og síðar sendiherra og ásamt með Gunnari komið á skapandi tengslum þriggja mik- ilhæfra sérfræðinga í sjávarút- vegsmálum. Nefnandi slíka má hlutur Davíðs Ólafssonar fiski- málastjóra, er verið hafði for- ustumaður þeirra mála frá stríðsbyrjun, ekki eftir liggja. Hlaut hann að hafa þekkt til Más frá uppruna hans, og var merki- legt að verða vitni að því, hve vel þeir spiluðu saman, að Már hafði jafnan tekið út þroska til að valda hverri ábyrgð, sem Davíð bætti á hann uns gerðist seðla- bankastjóri, þar sem ýmis við- fangsefni voru af sama toga. Með öðru, sem var þeim sam- eiginlegt, var að taka menning- arlega afstöðu til atvinnuvegar- ins, og þá ekki síst að því er tekur til matarmenningar, og urðu báðir toppmenn á því sviði, og þar með sérlega ákjósanlegir heim að sækja, að sjálfsögðu ekki síður með tilliti til þeirra ágætu eiginkvenna. Þrátt fyrir vægara eigið áfall lánaðist mér að vitja Más stöku sinnum á hjúkrunarheimilið Sóltún, síðast viku fyrir endalokin. Var hann þá svo hress og málglaður, að varð mér til mikillar uppörvun- ar, og trúði ég vart á bráð enda- lok. En enginn má sköpum renna, og megum við víst vera þakklát fyrir það, sem hann var okkur, meðan sálargáfur voru í fullu standi. Við Rósa vottum Guðríði og fjölskyldunni hugheila samúð við þeirra missi. Bjarni Bragi Jónsson. Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla útgáfudaga. Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“ valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina www.mbl.is/sendagrein Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi). Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber- ist áður en skilafrestur rennur út. Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírnar- nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum. Minningargreinar

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.