Reykjalundur - 01.06.1961, Blaðsíða 43

mál hennar. Þetta sumar reyndist vera mikið
gróskusumar í íslenzku þjóðlífi. Einmitt það
sumar fór um salarkynni sjúkra manna í
landinu andi nýrrar vakningar og eldmóðs,
er bar sinn ávöxt þá um haustið með stofn-
un SÍBS sem varð svo forsaga að Reykja-
lundi o. fl. því er samtök íslenzkra berkla-
sjúklinga hafa fengið til leiðar komið s. 1.
tvo áratugi fyrir sjúkt fólk og þjóð vora í
heild.
Baldvin Baldvinsson var einn þeirra, er
flutti það mál' af bjargfastri sannfæringu, að
einnig meðal hinna sjúku gæti samtakamátt-
ur fjöldans afrekað miklu fyrir sjálfa þá og
alþjóð, svo fremi að þeir sjálfir gerðu sér
það ljóst. Að vísu er það sannast mála, að
á þessum árum voru margir berklasjúklingar
lítt trúaðir á mátt sinn og megin, jafnvel
þótt talað væri um samtakamátt og því um
líkt — og var það ekki veikum mönnum að
Iá, því fáir meðal þáverandi áhrifamanna í
þjóðfélaginu höfðu trú á málinu.
En félagsvakningin á heilsuhælum lands-
ins reyndist þess megnug að rjúfa hvern
múr. — Baldvin var einn af sönnustu og
beztu fulltrúum þessarar vakningar. Hjálp-
fýsi hans og góðvild, samfara hreinskilni
hins óspillta manns, hver sem í hlut átti
unnu honum vinsæld og traust hælisfélaga.
Fölskvalaus lífstrú og glaðsinni voru þær
vöggugjafir, það kjörvopn í félagslegu dag-
fari hans, sem uppgjafarkennd og fásinni
gamla hælislífsins urðu að víkja fyrir og
kveikti í brjóstum hælisfélaganna þann eld
félagslegrar sjálfsvitundar og sigurvissu, að
jafnvel margar góðar ræður og ýtarlegar
ritgerðir hefðu vart fengið meiru áorkað.
Með Baldvin var ánægjulegt að berjast fyrir
góðum málstað, í fylgd hans var gleði og
söngur og yfir honum fannst mér bjartara
en flestum öðrum brautryðjendur SÍBS. Það
var eins og hann, mitt í látleysinu og hóg-
værðinni, bæri í persónu sinni djörfustu og
beztu fyrirheitin, sem tengd voru stofnun
SIBS. — Og það sem mestu varðar: hann
bar gæfu til að sjá mörg þeirra rætast.
Jón Rafnsson.
Björn Bjarnason.
F. 8. okt. 1906. — D. 3. ág. 1961.
Sífellt eru höggin skörð í raðir þeirra
manna, sem verið hafa í forystusveit SIBS.
3. ágúst s. 1. lézt Björn Bjarnason málara-
meistari, fyrrverandi formaður Berklavarn-
ar í Hafnarfirði.
Björn var Húnvetningur að ætt. For-
eldrar hans voru hjónin Soffía Jóhanns-
dóttir og Bjarni Björnsson, er bjuggu að
Neðra-Vatnshorni í Línakradal1. Þar fædd-
ist Björn og ólst upp, þar til hann fluttist
hingað suður og lærði húsamálun, en þá
atvinnu stundaði hann alla tíð síðan eftir
því sem heilsa leyfði.
Það kom snemma í ljós að Björn var fé-
lagslyndur maður, og slíkt var yfirbragð
hans og fas að engum duldizt að þar fór
maður sem vel var til forystu fallin. Hann
var maður hár vexti, vel limaður og fríð-
ur sínum og bar f svip sínum í senn rósemi
og glaðlyndi.
Er Björn dvaldist um skeið í Keflavík,
vann hann að stofnun ungmennafélags þar
og var kosinn fyrsti formaður þess og síð-
an heiðursfélagi. Eftir að Björn fluttist til
Hafnarfjarðar árið 1930 tók hann mikinn
þátt í félagsstörfum iðnaðarmanna þar og
Reykjalundur
41