Reykjalundur - 01.06.1961, Blaðsíða 29

„En hvað hann er fallegur. En bráðum kemur vet-
urinn. Og litli strákurinn á engan frakka, enga vettl-
inga, enga húfu. Það getur ekki gengið."
Og litla stúlkan sem seinna kom teiknaði á strák-
inn á grindverkinu frakka, vettlinga og húfu. Hún
gleymdi alveg að sauma hnappa á frakkann, en það
kemur jafnvel fyrir beztu klæðskera. Hún var mjög
fljót með vettlingana, alveg eins og amma þegar hún
er að prjóna. Húfan var ekki sem verst heldur. Eg
a. m. k. mundi nota hana ef þetta væri mín húfa.
Litla stúlkan flýtti sér heim. Hún hafði svo mikið
að gera þennan dag, dúkkan hennar átti nefnilega að
fara í bað.
5) Næst kom lítill drengur. Hann sá strákinn á
grindverkinu og sagði við sjálfan sig:
„En hvað þetta er fallegur strákur. Leiðinlegt að
hann skuli vera svona leiður á svipinn. Kannski af
því að hann hefur ekkert til að leika sér að. Það skiptir
engu, ég bý til sleða handa honum"
Og litli drengurinn var fljótur að teikna sleða Ann-
ar meiðurinn var brotinn, en ég mundi renna mér á
honum með mestu ánægju, ef ég ætti hann.
Síðan fór drengurinn að hitta félaga sína.
ö) Nú kom annar lílill drengur þar að. Hann gretti
sig framan í litla strákinn á grindverkinu og sagði:
„Fíflið þitt". í snatri teiknaði hann síðan tungu
út úr munninum á honum.
7) Þessar fréttir bárust eins og eldur í sinu: „Litli
strákurinn á grindverkinu rekur út úr sér tunguna
framan í vegfarendur."
Börnin flykktust að grindverkinu. Eitt þeirra sagði:
„Ég ætla að þurrka út buxurnar. Ég get ekki látið
þær vera á strák sem rekur út úr sér tunguna."
„Ég ætla að þurrka út skyrtuna," sagði annað. —
„Strákur sem rekur tunguna út úr sér framan í þá,
sem fara um götuna, á ekki annað skilið...." Og eitt
af öðru þurrkuðu þau út skóna, vettlingana, húfuna,
og líka sleðann.
8) En um leið og börnin þurrkuðu út fötin, þá
þurrkaðist strákurinn alveg út af grindverkinu. Hvort
sem hann er klæddur eða ekki má enginn drengur
reka út úr sér tunguna.
Svo að grindverkið varð aftur trégrindverk eins og
öll önnur trégrindverk. Seppi litli veit einn að strák-
urinn á grindverkinu var saklaus. Verst að hann skuli
ekki geta sagt öðrum sannleikann.

Reykjalundur
27