Reykjalundur - 01.06.1972, Side 35

hann átti við að etja á lífs-
ins vegferð.
Adolf Sigurðsson var á
ýmsan liátt eftirminnilegur
persónuleiki. Hann var
mikill vinur vina sinna,
traustur og tryggur, hreinn
og beinn, ómyrkur í máli,
ef því var að skipta, sótti
þau mál, sem hann hafði
áliuga fyrir af miklu kappi,
og gafst ekki upp, þótt á
móti blési. Hann var mikill
og góður heimilisfaðir og
boðinn og búinn að verða
öðrum að liði, ef því var að
skipta.
Þakkir samherjanna í SÍ
BS og vinarkveðjur fylgja
Adolf Sigurðssyni eftir, er
hann leggur upp í hinzta
áfangann.
Stefán Gunnlaugsson
ÁGÚSTA
GUÐJÓNSDÓTTIR
lu'tsfreyja
Ein af þeim, sem hurfu
sjónum okkar á síðasta ári,
var Ágústa Guðjónsdóttir
liúsfreyja í Reykjavík, en
hún lézt á 69. afmælisclegi
sínum 6. ágúst 1971. Fædd
var hún á Patreksfirði, en
fluttist á 1. ári ásamt for-
eldrum sínum að Geitagili
í Örlygshöfn og Jiar ólst
hún upp. Foreldrar henn-
ar voru Guðjón Bjarnason
bóndi og trésmiður og
kona hans Guðbjörg Bryn-
jólfsdóttir frá Kaldbak í
Hrunamannahreppi og
voru Jjau bæði Árnesingar
í ættir fram. Alls eignuðust
Jiau 8 börn og komust 7
þeirra til fullorðinsaldurs,
en síðustu árin hefur Jjeim
fækkað ört, og eru nú að-
eins 3 Jjeirra á lífi.
Strax á barnsaldri vand-
ist Ágústa öllum heimilis-
störfum, bæði utan húss og
innan, eins og þá var títt
og var Jjá oft meira lagt á
unglingana um alla vinnu
en nú Jjykir hæfilegt. Og
allur aðbúnaður ólíkur
Jjví, sem nú er algengast.
Svo fljótt sem Ágústa
hafði Jjroska til, fór hún í
vistir á vetrum, en vann
heima flest vor og sumur
við hin nauðsynlegu heim-
ilisstörf, og Jjað Jjví fremur
sem heimilisfaðirinn var
langdvölum heiman við
smíðar, bæði báta og húsa.
Hlaut Jjví aðaljjungi bú-
starfanna að hvíla á herð-
um konu og barna.
Þannig ólst hún upp:
glaðsinna, viljug og rösk.
Og árin liðu.
Árið 1926 urðu þáttaskil
í lífi Ágústu, Jjví Jj.i giftist
hún eltirlifandi manni sín-
um Guðmundi Guð-
mundssyni prenta.a og
stofnaði sitt eigið heimili.
En árið áður höfðu for-
eldrar hennar fiutzt al-
komin liingað suður.
Átta árum seinna urðu
(innur [játtaskil í líli henn-
ar Jjví Jjá tók sig upp sjúk-
dómur, sem hún hafðifeng-
ið aðkenningu af í æsku, og
veiktist nú svo alvarlega
að lengi var tvísýnt um líf
liennar. Dvaldi hún Jjá
langdvölum á sjúkrahúsum
bæði hér syðra og á Akur-
eyri, og þó lengst á Vílils-
stöðum.
I Jjessum veikindum sín-
um missti hún Jjó aldrei
trúna á Jjað að henni
myndi lengri lífdaga auðið
og var kjarki hennar og
jafnaðargeði við brugðið.
Var Jjað með miklum ólík-
indum hvern fjata hún
fékk og að hann skyldi end-
ast henni í áratugi. En að
sjálfsögðu fékk hún aldrei
sitt fyrra Jjrek.
Strax og hún komst aftur
til nokkurrar heilsu livarf
hún til sinna fyrri starfa og
Jiótt hún gengi nú aldrei
framar lieil til skógar sá-
ust Jjess ótrúlega fítif merki
í öllu dagfari hennar og af-
köstum.
REYKJALUNDUR
35