Dagblaðið Vísir - DV - 22.05.2009, Page 56

föstudagur 22. maí 200956 Sakamál
Banvænn ljósmyndari Harvey glatman fæddist í Bronx,
en ólst upp í Colorado. glatman sýndi snemma af sér andfélagslega hegðun
og tilhneigingu til sadómasókisma. Á unglingsárunum var hann bendlaður við
innbrot og kynferðisbrot. glatman stundaði að brjótast inn á heimili kvenna,
fjötra konurnar og misnota, og taka af þeim ljósmynd til minja.
síðar átti glatman eftir að ganga lengra í tilraunum til að fullnægja kynferðisleg-
um hvötum sínum.
Lesið um „morðingja hinna einmana hjartna“ í næsta helgarblaði dV.
banvænt uppgjör
Ekki er fráleitt að ætla að Susan Polk hafi verið fórnarlamb. Hún kynntist Felix, eiginmanni sínum, þegar
hún var fjórtán ára. Að sögn Susan einkenndist hjónabandið af stjórnunarhvöt eiginmanns hennar. Uppgjör
þeirra átti sér stað í kofa við sundlaug heimilis þeirra og var hún ein til frásagnar um framvindu mála þar.
Við hefjum söguna þegar Susan
Bolling er fjórtán ára. Þegar þar
var komið sögu var ljóst að Susan
var afar vel gefin stúlka. Hún hafði
lesið verk Turgenevs, Tsjekovs,
Tolstojs og fjölda annarra klass-
ískra höfunda. En hvað nám varð-
aði var annað uppi á teningnum og
hún virtist eiga við veruleg vanda-
mál að stríða.
Hluta vandamálanna mátti ef-
laust rekja til skilnaðar foreldra
hennar og átti hún vanda til að fá
heiftarleg kvíðaköst. Sökum þess
brá móðir hennar á það ráð að
senda hana til sálfræðings, Felix
Polk. Felix var vel metinn barnasál-
fræðingur, kvæntur, tveggja barna
faðir.
Felix Polk hafði lifað af helför
gyðinga, var af auðugum austur-
rískum gyðingum kominn. Hann
var veikur fyrir sambandi við tvær
konur; eiginkonu sína og einhverja
af þeim konum sem voru í með-
ferð hjá honum hverju sinni. Þess
var skammt að bíða að Susan sæti
í kjöltu hans undir því yfirskyni að
um væri að ræða hluta af meðferð-
inni.
Tebolli og tíminn flýgur
„Hann spurði mig hvort ég sam-
þykkti að vera dáleidd. Ég kom inn
og hann gaf mér tebolla, það næsta
sem ég vissi var að ég leit á klukk-
una og klukkustund var liðin og ég
vissi ekki hvað hafði gerst,“ rifjaði
Susan upp löngu síðar.
Eitt sinn í hóptíma missti Susan
út úr sér að hún og Felix væru elsk-
endur, og brást hann ókvæða við
þeirri uppljóstrun.
Þegar Susan var „læknuð“ af
veikindum sínum hélt ástarsam-
band þeirra áfram og þegar hún
varð 25 ára sagði Felix skilið við
eiginkonu sína og hann og Susan
giftust. Síðar sagði Susan að það
hefði ekki verið það sem hún ósk-
aði, en hún hefði verið í eins kon-
ar álögum: „Hann hafði orðið eins
konar leikbrúðumeistari hvað mig
varðaði.“
Felix vildi að Susan sýndi af
sér kvenleika, sem í hans huga var
undirgefni. Allt að einu, í tímans
rás eignuðust þau þrjá syni; Adam,
Eli og Gabriel.
Susan fær nóg
Að sögn Eli átti faðir hans með
tímanum erfiðara með að hemja
stjórnsemi sína: „Hann var vanur
að lemja mömmu mína. Hann átti
til að draga hana á hárinu upp stig-
ann, gefa henni glóðarauga.“
Þegar synirnir komust á tánings-
aldurinn fannst Susan nóg kom-
ið, og þrátt fyrir að fjölskyldan lifði
og hrærðist á eigin styrjaldarsvæði
innan veggja heimilisins virtist allt
slétt og fellt út á við, en innan tíð-
ar myndi allt fuðra upp. En áður en
til þess kom gerði Susan tilraun til
sjálfsvígs, í janúar 2001.
Haustið 2002 ákvað Felix að
koma sér fyrir í kofa við sundlaug
hjónanna á ríkmannlegu heim-
ili þeirra í Kaliforníu. Vinum sín-
um sagði hann að honum fyndist
„óþægilegt“ að vera nálægt eigin-
konunni, og þó hún hefði margoft
hótað að fyrirkoma honum væri
hann hikandi við að láta handtaka
hana.
Skilnaður og morðhótanir
Skilnaður var óumflýjanlegur og
þegar upp var staðið fékk Felix for-
ræði yfir yngsta syni þeirra, Gabri-
el, 15 ára, auk þess sem heimili
hjónanna féll honum í skaut. Susan
fékk lítinn hluta tekna Felix í fram-
færslueyri, svo lítinn að hún tryllt-
ist.
Felix flutti úr sundlaugarkofan-
um og gott betur því hann leitaði
skjóls undan reiði Susan með því
að flytja inn á hótel.
En Susan var staðráðin í að láta
ekki kyrrt liggja og snemma októ-
bermánaðar 2002 hringdi Felix þó
nokkrum sinnum í neyðarlínuna
og sagði að Susan hótaði að myrða
hann. Síðar frétti Felix að Susan
hefði flutt til Montana og flutti
heim á ný, en hafðist við í sund-
laugarkofanum.
En brátt myndi draga til tíð-
inda.
Slagsmál í
sundlaugarkofanum
Sunnudagskvöldið 13. október
2002 bar Susan að garði við sund-
laugarkofann og bankaði á hurð-
ina. Felix, þá sjötugur, átti sér
einskis ills von og kom til dyra
íklæddur svörtum nærbuxum ein-
um fata. Fundi þeirra lauk með því
að Felix lá myrtur í blóði sínu rétt
innan við dyrnar.
Að sögn Susan hafði hún ein-
ungis ætlað að ræða fjármál við
Felix, en hann hefði orðið æstur og
slegið hana í andlitið. „Ég hrökkl-
aðist aftur á bak og dró fram pip-
arúða,“ sagði hún og útskýrði að
piparúðinn væri til að fæla frá birni
þegar hún gengi um skóglendi
Montana. „Ég úðaði beint í and-
lit hans og hann varð enn reiðari,“
sagði Susan.
Susan sagði að fyrr en varði
hefðu átökin breyst í baráttu upp
á líf og dauða og hún hefði legið á
bakinu á gólfinu og hugsað: „Guð
minn góður, ég er dauð. Ég er í
verstu aðstöðu sem ég gæti verið í.“
Blóðugt og banvænt uppgjör
„Ég opnaði augun og sá hnífinn
stefna að mér og hann stakkst í
buxurnar mínar,“ sagði Susan, en
gleymdi að geta þess að umræddur
hnífur var úr hennar eigin eldhúsi.
Susan sagðist hafa tekið skyndi-
ákvörðun og sparkað í klofið á Fel-
ix svo hann linaði takið á hnífn-
um. Hún náði taki á hnífnum og
mundi, að eigin sögn, eftir að hafa
stungið Felix sex eða sjö sinnum.
Síðar kom í ljós að Felix hafði verið
stunginn tuttugu og sjö sinnum.
Susan ákvað að fara ekki til lög-
reglunnar því hún þyrfti lengri tíma
til að útskýra málið fyrir Gabriel,
sem bjó hjá föður sínum.
Daginn eftir fór Susan með
Gabriel í skólann og sinnti ýms-
um erindum eins og ekkert hefði
í skorist, og þegar Gabriel spurði
um föður sinn sagðist hún ekkert
um hann vita.
Gabriel var ekki sáttur við svar
móður sinnar og á mánudags-
kvöldinu greip hann vasaljós og fór
í sundlaugarkofann. Þar fann hann
föður sinn liggjandi í blóði sínu.
Gabriel velktist ekki í vafa um sekt
móður sinnar og hafði samband
við lögregluna. Þegar Susan var
handtekin var sólarhringur liðinn
frá morðinu.
Tveir bræður gegn einum
Synir Felix og Susan báru vitni
við réttarhöldin. Yngsti sonurinn,
Gabriel sem hafði fundið líkið,
sagði að móðir hans hefði velt fyr-
ir sér leiðum til að drepa Felix vik-
urnar fyrir morðið. Elsti sonurinn,
Adam, vitnaði einnig gegn móður
sinni, en yngsti sonurinn, Eli, vitn-
aði fyrir móður sína og sagði föður
sinn hafa verið óstöðugt foreldri.
Kviðdómarar voru ósammála
því að um morð að yfirlögðu ráði
hefði verið að ræða en fundu Sus-
an seka um annarrar gráðu morð.
Susan getur í fyrsta lagi sótt um
reynslulausn árið 2017, en hún var
dæmd í sextán ára til lífstíðarfang-
elsi.
umsjón: koLBeinn þorsteinsson, kolbeinn@dv.is
dV0905204611
dV0905209296
„Ég opnaði augun og
sá hnífinn stefna að
mér og hann stakkst í
buxurnar mínar,“ sagði
Susan, en gleymdi að
geta þess að umrædd-
ur hnífur var úr hennar
eigin eldhúsi.
Susan Polk
getur sótt um
reynslulausn
árið 2017.
Morðingi eða
fórnarlamb?
kynntist manni
sínum þegar
hún var fjórtán
ára að aldri.