Dagblaðið Vísir - DV - 15.10.2010, Síða 52

52 SPORT UMSJÓN: TÓMAS ÞÓR ÞÓRÐARSON tomas@dv.is 15. október 2010 FÖSTUDAGUR
Tveir dagar eru liðnir frá stundinni stóru í Edinborg þegar DV slær á þráðinn til Gylfa Sigurðssonar, sjö milljóna punda mannsins, eins og hann var kallaður þar ytra. Gylfi er
þá pollslakur uppi í sófa heima hjá sér í Hoffen-
heim, enn að reyna að átta sig á því sem hann
hefur gert. Á mánudaginn skaut Gylfi íslenska
U21 árs landsliðinu á lokakeppni EM með
tveimur frábærum mörkum í sigri á Skotum.
Þau mörk kórónuðu frábært ár Gylfa Þórs sem
mun væntanlega húðflúra á sig „2010“ en árið
hefur verið honum ansi gott.
Í byrjun árs fór allt á flug hjá honum með
enska liðinu Reading þar sem hann hætti ein-
faldlega ekki að skora í næstefstu deildinni á
Englandi. Hann var á endanum – eftir smá trega
í landsliðsþjálfaranum – valinn í A-landsliðið í
fyrsta skipti auk þess sem hann endaði sem
markahæsti leikmaður Reading
og var valinn bestur af stuðn-
ingsmönnum liðsins. Hann var
síðan seldur í sumar á sjö millj-
ónir punda til þýska úrvalsdeild-
arliðsins Hoffenheim og nú er
hann búinn að tryggja U21 árs
liðinu sæti á lokakeppni EM.
Ágætis ár það.
DEKRAÐUR SEM BARN
Gylfi er fæddur í Hafnarfirðinum
og bjó í Setbergshverfinu þar til hann flutti út
ungur að aldri. „Ég á einn bróður og eina systur
en ég er yngstur,“ segir Gylfi sem naut eðlilega
mikillar athygli sem yngsta barnið í fjölskyld-
unni. „Það var kannski dekrað við mig í byrjun
en síðan fattaði ég að það væri ekkert gott fyrir
mig og það hætti,“ segir hann. Íþróttaáhuginn
kviknaði í gegnum fjölskylduna en faðir hans,
bróðir og systir voru öll í íþróttum.
„Bróðir minn æfir golf í dag og fótbolta þegar
hann var yngri. Þá var systir mín í dansi. Pabbi
var í fótbolta og handbolta, aðallega þó fótbolt-
anum,“ segir Gylfi sem er mikill FH-ingur og þó
að hann sé fluttur út fylgir honum Hafnarfjarð-
arrígurinn hvert sem hann fer. „Manni verð-
ur alltaf illa við Hauka, það nuddast ekkert af
manni. Pabbi var reyndar í Haukunum í hand-
bolta en það er svo langt síðan að maður gefur
honum séns. Hann er samt FH-ingur í dag, held
ég. Ég ætti kannski frekar að spyrja hann áður
en ég segi meir,“ segir Gylfi og hlær við.
LÍKAMLEGA SEINÞROSKA
Það var aðeins ein íþrótt sem heillaði Gylfa
strax frá unga aldri þrátt fyrir að hann hafi að-
eins komið við golfið og þyki það skemmtilegt
í dag. Knattspyrnan átti hug hans allan. „Fót-
boltinn er það eina sem langaði til að gera. Það
fyrsta sem ég man er að ég var að leika mér við
bróður minn í fótbolta þó ég muni ekki alveg
hvers vegna ég valdi hann svona ungur. Mínar
helstu fyrirmyndir þegar ég var yngri voru Mar-
adona og Zidane en einnig horfði ég mikið til
Beckham og Ronaldo,“ segir Gylfi sem skaraði
ekkert fram úr strax á unga aldri.
„Ég var alltaf tæknilega góður því ég æfði
svo mikið en ég var aldrei stór. Ég var frekar lít-
ill þegar ég var yngri en í yngri flokkum eru þeir
stóru og sterkustu oft bestir. Ég vissi samt alltaf
að ég myndi ná þeim því það er tæknileg geta
sem skilar manni lengst í þessu. Ég var svolítið
eftir á í líkamlegum þroska þannig að allir voru
stærri en ég og litu betur út. Þegar það kæmi
hjá mér vissi ég samt að ég myndi fara fram úr
þeim,“ segir Gylfi Þór.
AUKAÆFINGAR Í STAÐ
UNGLINGAVINNUNNAR
Gylfi hvarf frá FH nokkrum árum áður en
hann fór út til Englands en þá skipti hann yfir
í Breiðablik. Ástæðan var ekki sú að hann ynni
ekki nóg með FH enda sjaldgæft að tólf ára gutt-
ar pæli í þeim málum. Honum fannst hann ein-
faldlega ekki geta æft nægilega mikið hjá FH en
um það snýst þetta nú allt sam-
an. „Í Kaplakrika var bara gam-
alt gervigras sem fennti yfir á
veturna og það var ómögulegt
að æfa á því. Það fraus bara og
maður var að drepast í hnján-
um við að æfa á því. Ég vildi æfa
vel á veturna líka og þarna var
Breiðablik nýkomið með Fífuna.
Blikarnir voru líka með topplið
í mínum árgangi og því fannst
mér ég verða að skipta.“
Æfingin skapar svo sannarlega meistarann,
allavega í tilviki Gylfa, sem eyddi sumrum sín-
um öðruvísi en aðrir. „Mamma og pabbi gáfu
mér séns á að reyna að verða atvinnumaður
og sem betur fer gekk það eftir. Ég fór til dæm-
is ekki í unglingavinnuna á sumrin eða neitt.
Ég æfði bara fótbolta. Pabbi sagði mér bara að
sleppa unglingavinnunni og æfa frekar sjálfur
á daginn áður en ég færi á æfingar hjá liðinu.
Ég var alltaf í fótbolta, bæði einn og með strák-
unum. Ég var á markvissum séræfingum með
bróður mínum og pabba mínum. Það lá ljóst
fyrir snemma að ég ætlaði að verða atvinnu-
maður í fótbolta þannig að ég byrjaði bara að
æfa mig markvisst eftir skóla og utan hefðbund-
inna æfinga,“ segir Gylfi.
ÓMETANLEGUR STUÐNINGUR
FORELDRANNA
Það leið ekki langur tími frá því að Gylfi kláraði
samræmdu prófin þar til hann var farinn út í at-
vinnumennsku. Aðeins fimmtán ára var hann
kominn á samning hjá Reading en það hafði
verið lengi í bígerð. „Ég fór þarna út á reynslu
fjórum eða fimm sinnum og fékk síðan samn-
ing sem mér leist vel á og tók. Fyrstu mánuðina
bjó ég með öðrum strák úr 18 ára liðinu heima
hjá fólki sem sá um okkur alfarið. Eftir jólin
komu svo foreldrar mínir út og bjuggu hjá mér
í einhver þrjú til fjögur ár sem skipti mig gríð-
arlega miklu máli,“ segir Gylfi en hann hefur
fengið alveg ómetanlegan stuðning frá foreldr-
um sínum sem yfirgáfu Ísland í nokkur ár til að
hjálpa syninum að fóta sig í nýju landi.
„Mamma var ekkert að vinna og pabbi er
með fyrirtæki sem hann stjórnaði bara í gegn-
um símann og fór heim kannski einu sinni í
mánuði. Það var því ekkert rosalega mikið ve-
sen fyrir þau að koma út. Það skipti mig samt
miklu máli því einn hefði maður fljótt orðið
leiður og einmana. Ég held að það hefði orð-
ið ansi erfitt að vera þarna einn ef manni hefði
ekkert gengið úti á vellinum. Ég held að ég geti
alveg sagt án þess að hika að foreldrar mínir
hafi stutt mig frá byrjun.“
ALLIR BOLTAR FÓRU INN
„Ég sé ekki eftir því að hafa farið til Reading
svona ungur. Það skilaði mér á þann stað sem
ég er í dag,“ segir Gylfi sem tókst að komast úr
unglingaliðinu upp í aðalliðið en því miður er
það gríðarlega algengt að íslenskum leikmönn-
um – sem og öðrum – sem fara út svo snemma
takist ekki að komast alla leið. „Það var ekkert
leyndarmál hjá mér. Ég æfði bara mjög vel og
einbeitti mér að því að koma mér í aðalliðið.
Oft hugsaði ég að ég myndi aldrei fá tækifærið
en það gerist ósjálfrátt þegar þú ert ekki að fá
neina sénsa í liðinu. Ég vissi samt að ef ég fengi
ekki tækifæri þarna myndi ég bara fara eitthvert
annað,“ segir Gylfi sem fékk svo tækifærið í ta-
pleik gegn Sheffield United og leit ekki um öxl
eftir það.
„Ég var meira og minna í byrjunarliðinu eft-
ir það. Við byrjuðum tímabilið alveg skelfilega
og vorum í næstneðsta sæti í deildinni í byrj-
un janúar. Þá var skipt um þjálfara og hlutirn-
ir fóru að ganga betur. Bæði fór allt að ganga
hjá liðinu sem og mér sjálfum. Það fór bara
allt inn hjá mér og ég held ég hafi skorað ein-
hver fjórtán mörk eftir áramót. Það var frábært
að vera hluti af svona heild sem vissi einfald-
lega að hún myndi vinna alla leiki. Því miður
tókst okkur ekki að komast í umspilið um sæti
í úrvalsdeildinni sem var bara okkur sjálfum að
kenna,“ segir Gylfi en í mars á þessu ári jafnaði
Gylfi metin fyrir Reading í bikarleik gegn Liver-
pool á Anfield en Reading sló svo stórveldið út í
framlengingu. „Það var auðvitað bara magnað,“
segir hann.
ÞARF EKKERT AÐ FLÆKJA ÞETTA
Mörg mörk Gylfa á árinu hafa komið með
þrumufleygum, annaðhvort beint úr auka-
spyrnum eða glæsiskotum eins og mörkin gegn
Skotlandi á mánudaginn. „Ég er búinn að æfa
þetta síðan ég var í FH. Þessi skot eru búin
að vera nokkur ár í þjálfun og þau hafa skilað
nokkrum mörkum,“ segir Gylfi hógvær um gull-
fótinn en með honum hefur hann meðal annars
skorað tvö mörk með þýska liðinu Hoffeinheim
þar sem hann spilar nú, bæði úr aukaspyrn-
um. Aukaspyrnunum svipar mjög svo til skot-
stíls sjálfs Davids Beckham, eins helsta auka-
spyrnusérfræðings seinni ára, en hann hafði
þann hæfileika, sem Gylfi virðist einnig hafa,
að geta spyrnt boltanum innanfótar jafnfast og
aðrir menn með ristinni en mun auðveldara er
að stýra boltanum með innanfótarspyrnum.
Knattspyrna 101.
„Maður horfði kannski svolítið á Beckham
þegar maður var yngri,“ segir Manchester Un-
ited-aðdáandinn Gylfi Þór. „Beckham skoraði
nú bara alltaf. Maður reynir samt bara að skrúfa
boltann yfir vegginn og hitta á rammann. Það
þarf svo sem ekkert að vera að flækja þetta,“ seg-
ir Gylfi og hlær.
ALDREI DRUKKIÐ
Eftir leikinn margumrædda á mánudaginn hitt-
ist íslenski hópurinn, leikmenn, þjálfarar, for-
svarsmenn KSÍ og fleiri, á krá einni í Edinborg
og gerðu sér glaðan dag. Þar var þó einn mað-
ur sem sat rólegur með kók í glasi, Gylfi okkar
Sigurðsson, sem hefur aldrei bragðað dropa af
áfengi. „Ég drekk ekki og hef aldrei gert. Ég veit
ekki hver ástæðan er en mig hefur bara aldrei
langað til að drekka,“ segir Gylfi sem nýttist fé-
lögum sínum ekki einu sinni sem bílstjóri á
ÞRUMUFLEYGARNIR
ÞAULÆFÐIR
Á mánudaginn skaut hinn 21 árs gamli Gylfi Þór
Sigurðsson sér inn í hjörtu landsmanna með
tveimur þrumufleygum sem tryggðu U21 árs landsliði
Íslands sæti í lokakeppni EM. Gylfi hefur verið kallað-
ur margt síðustu daga, gullfóturinn meðal annars, og
er hann almennt talinn bjartasta von íslenskrar knatt-
spyrnu. Þessi hógværi piltur stefndi á atvinnumennsku
frá unga aldri og þurfti ekki einu sinni að fara í ung-
lingavinnuna, hann átti bara að æfa sig á daginn. Gylfi
er bindindismaður sem hefur aldrei bragðað sopa af
áfengi eins og Tómas Þór Þórðarson komst að þegar
hann ræddi við Gylfa í vikunni.
Pabbi sagði mér
bara að sleppa
unglingavinnunni
og æfa frekar
sjálfur á daginn.
FÍN TÖLFRÆÐI Gylfi hefur komið inn á fjórum sinnum hjá Hoffenheim og skorað tvö mörk á samtals níutíu
mínútum. MYND REUTERS
STÓRA STUNDIN Gylfi er mikill Manchester
United-maður og leiddist það ekkert að skora úr víti
á Anfield gegn Liverpool. MYND REUTERS