Dagblaðið Vísir - DV - 12.08.2011, Qupperneq 22

22 | Viðtal 12.–14. ágúst 2011 Helgarblað
L
íf óperusöngvarans og út-
varpsmannsins Ásgeirs
Páls Ágústssonar hefur tek-
ið stakkaskiptum á undan-
förnum árum. Árið 2007
ákvað hann að söðla um og
leggja allt undir. Hann fór til Þýska-
lands í söngnám og er nú óperu-
söngvari í Halle. Margir voru með úr-
tölur og töldu sumir hann of gamlan
til að láta drauminn um sönginn ræt-
ast.
Árið 2010 ákvað Ásgeir svo að
fara í átak þegar hann steig á vigtina
og blöskraði. Ásgeir léttist mikið á
skömmum tíma og hefur í dag misst
44 kíló. Hann stefnir á 50 fyrir fertugt.
Áður en Ásgeir vissi af var hann far-
inn að hlaupa um götur Halle, eitt-
hvað sem hann hafði aðeins dreymt
um áður. En dag einn hneig hann
niður með verk fyrir brjóstinu. Ásgeir
fékk hjartaáfall, en hefði hann ekki
verið verið búinn að missa 36 kíló
á þeim tímapunkti hefði það getað
gengið af honum dauðum.
Ætlaði að verða prestur
„Ég var aldrei í íþróttum sem krakki.
Það mesta sem ég gerði í íþróttum var
að teygja mig í taflmennina. Þannig
að fara út að hlaupa var eitthvað al-
veg nýtt fyrir mér,“ segir Ásgeir Páll
sem ætti að vera landsmönnum að
góðu kunnur en hann starfaði lengi
í íslensku útvarpi. Það var ekki fyrr
en Ásgeir fór í átak og kílóin fóru að
hrynja utan af honum að hann upp-
götvaði íþróttir og heilsurækt.
„Ég var feitur og var ekkert í fót-
boltanum eins og hinir strákarn-
ir. En ég undi mér ágætlega og leið
vel sem barn. Ég var fyrirmyndar-
krakki. Kirkjurækinn mjög, var alltaf í
sunnudagaskólanum og var í KFUM.
Ég ætlaði mér alltaf að verða prestur.“
Þó Ásgeir Páll hafi verið fyrirmynd-
arbarn átti hann sín strákapör líka.
„Maður prófaði að reykja njóla og
svona þetta helsta.“
Ásgeir segist líka hafa verið óhefð-
bundinn að því leyti að hann lærði á
fiðlu. „Það voru ekki margir strákar
sem lærðu á fiðlu á þessum árum,“
segir Ásgeir sem fékk snemma áhuga
á tónlist.
Félagslífið tók völdin
Þegar kom fram á menntaskólaár-
in vildi Ásgeir prófa eitthvað nýtt.
„Komast í nýtt umhverfi, nýjan hóp.
Maður hefði bara elt hópinn með því
að fara í Flensborg eins og nánast all-
ir gerðu.“
Ásgeir byrjaði á því að taka hálft
ár í Menntaskólanum í Reykjavík
eða þangað til hann fékk inngöngu í
Menntaskólann í Hamrahlíð.
„Hugurinn stefndi þangað og ekki
síst út af tónlistinni þar sem þar var
mikið tónlistarlíf og sérstök tónlist-
arbraut. Mér líkaði veran í MH vel
en kláraði aldrei stúdentsprófið þar
sem ég hellti mér gjörsamlega út allt
sem hét félagslíf. Ég byrjaði í útvarp-
inu, Útrás sem var útvarpsstöð fram-
haldsskólanema, fór svo að leika og
tók þátt í söngleik. Það árið fór allur
minn tími í það.“
Faðir Ásgeirs, Ágúst Breiðfjörð,
hafði miklar áhyggjur af syni sínum
og námsárangrinum. „Pabbi sagði
mér seinna að hann hafi haft gríðar-
legar áhyggjur af mér þar sem ég var
ekki að standa mig í náminu. Hann
fór og ræddi við Örnólf Thorlacius
rektor og spurði hvort ekki væri hægt
að ýta eitthvað við mér eða gera eitt-
hvað. Örnólfur sagði pabba bara að
halda ró sinni því það væri nú fleira
nám en það sem kennt væri á stund-
artöflu.
Og það má segja að Örnólfur hafi
haft rétt fyrir sér því ég hef meira og
minna starfað við allt það sem ég var
að gera í MH á þeim tíma. Útvarp,
söng og leik.“
Ætlaði að verða stjarna
Á meðan Ásgeir var í MH nam
hann einnig söng við tónlistarskól-
ann í Reykjavík. „Ég var svona 18,
19 ára gamall og var búinn að vera
í söngnáminu í hálft ár þegar við
settum upp stykkið Upphaf og endi
Mahagonny-borgar í MH. Mjög erfitt
verk sem ég skil eiginlega ekki alveg
enn þann dag í dag hvernig okkur
tókst að gera.
Mér var boðið að syngja aðalhlut-
verkið í sýningunni sem var tenór og
ég er enginn tenór,“ segir Ásgeir sem
er barítónsöngvari. „Það var bara
ekki um auðugan garð að gresja af
fólki sem hafði einhverja undirstöðu
í söng á þessum aldri.
Söngkennarinn minn sagði þetta
strax alltof þungt verk fyrir mig, að ég
væri ekki tilbúinn í það. Hún hrein-
lega neitaði að kenna mér áfram
tæki ég þetta að mér. Ég ætlaði bara
að verða stjarna og hafði ekkert við
neinn söngkennara að gera og hætti
bara í náminu.“
Neistinn kviknaði á Kofanum
Eftir sýninguna má segja að söng-
ferill Ásgeirs hafi lagst í dvala í tæp
tíu ár. Ásgeir starfaði áfram í útvarpi
eftir framhaldsskóla og var það hans
helsti starfsvettvangur. Eins og svo
margir útvarpsmenn hér á landi
hefur hann komið víða við og þegar
áhuginn fyrir söngnum kviknaði aft-
ur hafði hann meðal annars starfað
á Hljóðbylgjunni, Stjörnunni, Sól-
inni, FM 957 og var lengi í þættinum
Reykjavík síðdegis á Bylgjunni.
„Það var svo ekki fyrr en ég var
orðinn 27, 28 ára að ég snéri mér
aftur að söngnum og þá fyrir algjöra
tilviljun. Vinur minn átti kærustu
sem var í söngskólanum og var að
setja upp nemendasýningu. Ég fór í
frumsýningarpartíið á Kofa Tómas-
ar frænda og það var svo gaman þar
að ég hugsaði með mér fjandakorn-
ið ég fer bara í sönginn aftur.“ Ásgeir
var ekkert að tvínóna við hlutina og
skömmu seinna var hann byrjaður í
söngnámi í Söngskólanum.
„Útvarpið hafði alltaf verið minn
vettvangur og þar sá ég bara fyrir mér
að ég yrði gamall. En hitt kitlaði allt-
af, þannig að ég ákvað bara að kýla á
þetta. Ég tók því þá ákvörðun að fara
í söngnám erlendis í tvö ár og sjá svo
bara hvað myndi gerast. Ég kæmi þá
bara aftur heim ef þetta væri ekki
að gera sig,“ en Ásgeir fór út haustið
2007.
Draumurinn rættist
Ásgeir lærði söng hjá Mörthu Sharp
við tónlistarháskólann í Salzburg.
„Fljótlega bauð hún mér að fara að
vinna þetta frekar hratt og að ég færi
svo bara að koma mér í áheyrnar-
prufur. Ég tók svona hæfilega mikið
mark á því þar sem þetta er svo of-
boðslega harður heimur og erfitt að
komast að. Fólk hafði líka reynt að
draga úr mér kjarkinn hérna heima.
Að ég væri orðinn of gamall og ætti
að snúa mér að einhverju öðru. En ég
var kominn þarna út til þess að láta
á þetta reyna þannig að ég lét slag
standa.“
Ekki þurfti nema tvær prufur til
og þá var Ásgeir kominn með at-
vinnutilboð hjá óperuhúsinu í Halle
í Þýskalandi. „Þar er ég svo búinn
að vera í tvö ár,“ segir Ásgeir stoltur
en hann er fastráðinn þar og hefur
sungið í fjölmörgum sýningum und-
anfarin tvö ár.
„Þetta er draumurinn, draumur-
inn að rætast. Sérstaklega af því að
hann var svo fjarlægur fyrir nokkrum
árum vegna þess að ég fékk í raun
aldrei að heyra neitt annað en að ég
gæti þetta ekki. Þannig að þetta er
viss sigur líka. En auðvitað er ég að
byrja að syngja miklu eldri en margir
aðrir og ég finn það alveg líka. Jafn-
aldrar mínir úti eru með mun meiri
reynslu en ég.“
Ásgeiri hefur líka gefist tækifæri
til þess að taka þátt í söngleikjum og
hefur hann ekki síður gaman af því
en óperunni. „Ég er til dæmis að fara
syngja aðalhlutverkið í söngleiknum
Dracula í haust sem verður stærðar-
innar sýning.“
Sjokk á vigtinni
Ásgeir hefur þó ekki bara látið drauma
sína um sönginn rætast því undanfar-
in ár hefur hann einnig náð miklum
árangri í baráttunni við aukakílóin.
„Ég var alltaf þungur sem krakki en
svo á menntaskólaárunum grenntist
ég þó svo að það hafi ekki verið neitt
Ásgeir Páll Ágústsson ákvað fyrir nokkrum árum að gerast óperusöngvari
og flutti til útlanda. Fáir höfðu trú á honum en Ásgeir lét drauma sína rætast og
er nú fastráðinn við óperuhúsið í Halle í Þýskalandi. Fyrir nokkru fór Ásgeir í mikið
átak þegar hann nálgaðist 140 kíló. Hann léttist á mettíma en þegar 36 kíló voru
farin fékk hann hjartaáfall. Hefði ekki verið fyrir lífsstílsbreytinguna hefði áfallið
getað gengið af honum dauðum. Þegar hann var 39 ára blasti kaldur raunveru-
leikinn við á hjartadeildinni en lukkan fylgir útvarpsmanninum glaðlynda.
Átakið
bjargaði
lífi
„Þetta er draumur-
inn, draumurinn
að rætast. Sérstaklega
af því að hann var svo
fjarlægur fyrir nokkrum
árum vegna þess að ég
fékk í raun aldrei að heyra
neitt annað en að ég gæti
þetta ekki.