Dagblaðið Vísir - DV - 12.08.2011, Blaðsíða 23

Viðtal | 23Helgarblað 12.–14. ágúst 2011
meðvitað. En svo upp úr tvítugu fór ég
að þyngjast hægt og bítandi.
Það hélt svo bara áfram og ég var
orðinn 139 kíló þegar ég var þyngst-
ur. Þetta var sennilega í febrúar, mars
2010. Þetta var töluvert sjokk og ég
man að ég hugsaði; ég verð aldrei
140.“
Eins og svo margir aðrir hafði
Ásgeir reynt ýmislegt til að léttast
en alltaf bætt á sig aftur. En þarna
breyttist eitthvað í hugarfari hans
og þetta var ekki spurning um átak
lengur heldur nýjan lífsstíl. „Þegar
ég sá þessa tölu tók ég bara ákvörð-
un og það var aldrei neinn efi í mín-
um huga. Þetta var ekki spurning um
hvort heldur hvernig.“
Breytt hugarfar
Í kjölfarið fór Ásgeir að lesa sér mik-
ið til um næringu og fæðuval. „Ég
klippti strax þarna út allt hvítt brauð
og um 90 prósent af mjólkurneysl-
unni. Ég borðaði bara vatnssoðinn
hafragraut í morgunmat og svona.
Ég hætti þó ekkert allri neyslu á
hvítu hveiti og sykri heldur reyndi
að stýra kolvetnaneyslunni fyrri
hluta dags.
En svo var ég með nammidaga
þar sem ég leyfði mér allt sem ég
vildi í því magni sem ég vildi. Það
hefur svo breyst. Því maður er far-
inn að líta mat öðrum augum. Miklu
frekar sem bensín á líkamann en
eitthvað sem lætur sálinni líða eitt-
hvað betur. Til dæmis fyrsta nammi-
daginn þá var ég alveg að springa,
mig langaði svo í eitthvað. Ég fór út í
búð og keypti stóran pakka af prins-
kremkexi og lítra af mjólk. Ég slátr-
aði þessu á hálftíma held ég. Enda
gerði ég ekkert meira þann daginn
þar sem líkaminn var bara í sjokki.
Þetta gerist ekki lengur hjá mér.
Stöðugleikinn er orðinn meiri og
hugarfarið annað. En maður leyfir
sér alveg eitthvað samt.“
Kílóin fuku burt
Til að byrja með var það bara mat-
aræðið sem Ásgeir tók í gegn og ár-
angurinn lét ekki á sér standa. „Ég
missti einhver fimm kíló bara fyrstu
vikuna og þrjú kíló þá næstu. Því
vatnsmagnið og vökvasöfnunin
var líka orðin svo mikil en svo varð
þyngdartapið eðlilegra eftir það.“
Þegar Ásgeir fór að sjá árangur-
inn fór hann að gera ýmislegt fleira.
„Ég fór að hjóla og seldi bílinn minn
fljótlega og hjólaði bara allra minna
ferða. Svo í kjölfarið fór ég að hlaupa.
Til að byrja með fór ég í svona tíu
mínútna túra þar sem ég hljóp í eina
mínútu og labbaði í eina. Eftir fyrsta
túrinn fór ég svo heim og ældi.“ Segir
Ásgeir það til marks um hversu slakt
formið var til að byrja með. Enda
hafði hann í raun aldrei stundað
hlaup á ævinni áður.
Gekk á Esjuna
„Þetta var þó fljótt að koma og eft-
ir skamman tíma var ég farinn að
geta skokkað rólega í 20 mínútur.
Í dag hleyp ég svo tíu kílómetra
þrisvar í viku.“ Hlaupin hafa þó
ekki gengið alveg áfallalaust fyrir
sig. „Ég þurfti reyndar að taka mér
smá pásu því ég fékk það sem kall-
ast hlauparahné.“ Ásgeir lét það þó
ekki stoppa sig í líkamsræktinni og
ákvað að ganga á Esjuna fyrst hann
gat ekki hlaupið. „Ég fór upp og svo
á leiðinni niður fann ég fyrir smá
eymslum en engu alvarlegu þannig
að ég fór aftur skömmu seinna. Aft-
ur fann ég ekkert á leiðinni upp en
á leiðinni niður fann ég fyrir níst-
andi sársauka. Þannig að ég endaði
með að bakka niður Esjuna,“ segir
hann og hlær.
Í dag hefur Ásgeir misst í kringum
44 kíló en hann stefnir á að missa sex
í viðbót á næstunni. „Ég verð nefni-
lega fertugur bráðum og hafði sett
mér það markmið að missa 50 kíló
fyrir fertugt.“ En það er ekki bara
minna mittismál sem gleður Ásgeir
því þessi nýi lífsstíll færir honum svo
mikið meira. „Þetta er lífsstíll sem að
ég þekkti bara ekki og ég hafði engan
íþróttagrunn.“
„Hver leysir þig af ef þú lifir
þetta ekki af?“
Þessi lífsstílsbreyting Ásgeirs átti líka
eftir að reynast honum dýrmætari en
hann gat nokkurn tímann grunað.
Því á miðri leið varð hann fyrir miklu
áfalli. Bókstaflega, því hann fékk
vægt hjartaáfall þegar hann hafði
misst 36 kíló.
„Ég var staddur í Düsseldorf og
var þar úti að hlaupa eins og ég geri
þrisvar í viku. Ég var að taka spretti
til þess að auka þolið eins og ég geri
stundum. Þá tók ég sprett og hvíldi
í eina mínútu og tók svo annan. Í
þriðja spretti fæ ég svo bara ein-
hvern ofboðslega mikinn verk fyr-
ir brjóstið,“ segir Ásgeir en við það
hneig hann til jarðar. „Þetta gekk
svo yfir á frekar stuttum tíma og ég
bara hélt áfram að hlaupa,“ en Ás-
geir hélt í fyrstu að hann hefði fengið
svona sterkan brjóstsviða sem hafði
stundum hrjáð hann þegar hann var
of þungur.
Allan þann dag og daginn eftir var
Ásgeir svo með mikinn svima sem fór
þó minnkandi. „Ég fór svo heim aftur
til Halle og viku eftir að þetta gerðist
var sviminn farinn að aukast aftur. Ég
átti þá að fara á æfingu í óperunni en
svimaði það mikið að ég þorði ekki
öðru en að láta kíkja á þetta.“ Ás-
geir fór því upp á spítala þar sem efri
mörk blóðþrýstingsins mældust 235.
„Læknirinn sagði þá við mig að
ég þyrfti að dvelja yfir nótt en mér
leist ekkert á það því ég þyrfti að
fara á æfingu og það væru sýningar
um helgina. Þá sagði hann við mig:
„Hver leysir þig af ef þú lifir þetta ekki
af?“ Þá rann upp fyrir mér hvað þetta
var alvarlegt.“
Átakið blessun
Eftir nokkrar rannsóknir kom í ljós
að Ásgeir hefði fengið vægt hjarta-
áfall sem orsakaðist af þessum háa
blóðþrýstingi og því að hjartavöð-
vinn hafði hreinlega stækkað. „Annað
fundu þeir ekki að hjá mér sem betur
fer. Það kom ekkert drep í hjartað eins
og oft gerist og nýrun voru í fínu lagi
og allt æðakerfið.“
Bæði Ásgeir og aðrir í kringum
hann veltu því fyrir sér hvort þetta
gríðarlega þyngdartap sem hafði átt
sér stað á stuttum tíma hefði get-
að valdið hjartaáfallinu. „Ég spurði
þess vegna sérfræðinginn en hann
sagði það ekki geta verið. Hann sagði
þyngdartapið bara hafa hjálpað og ef
ég hefði ekki misst þessi kíló þá gæti
verið að ég hefði hreinlega ekki haft
þetta af.“
Ásgeir var líka lánsamur að hafa
komist undir læknishendur nógu
snemma. Því með svo háan blóð-
þrýsting var aðeins tímaspursmál
hvenær hann hefði fengið annað
hjartaáfall eða jafnvel heilablóðfall.
Eftir greininguna fékk Ásgeir blóð-
þrýstingslyf en nokkrum mánuðum
seinna losnaði hann af þeim. „Það
var mikill léttir því mér skilst að fólk
sem byrji á slíkum lyfjum sé á þeim
ævilangt.“
Blákaldur raunveruleikinn
Þó að Ásgeir hafi verið lánsamur –
bæði að hafa verið búinn að léttast
og komast undir læknishendur í
tæka tíð – blasti kaldur raunveruleik-
inn við eftir áfallið. „Fyrstu nóttina
mína lá ég á gjörgæslu með tveim-
ur eldri mönnum og annar þeirra
fékk tvö stór hjartaáföll um nóttina
með tilheyrandi uppköstum og lát-
um. Stofan breyttist bara í blikkandi
diskótek. Honum var bara húrrað
inn í opna hjartaaðgerð og ég veit
ekki einu sinni hvort hann hafði það
af. Þarna lá ég 39 ára gamall og hugs-
aði: Hvað er ég að gera hérna?“
Eftir fyrstu nóttina var Ásgeir svo
lagður inn á almenna deild. „Þar var
ég með manni á deild frá Austurríki
sem var sjötugur landakortateiknari.
Við spjölluðum mikið saman. Hon-
um fannst svo mikið til þess koma
að ég væri Íslendingur og talaði til
dæmis mikið um Ásgeir Sigurvins-
son. Við borðuðum svo saman mál-
tíð og þá sagði hann við mig: „Merki-
legt til þess að hugsa að þetta geti
verið síðasta máltíðin mín.“
Mér brá í brún en hann sagði mér
þá að hann væri að fara í stóra hjarta-
þræðingu og brugðið gæti til beggja
vona með hvernig aðgerðin tækist.
Hann lifði hana sem betur fer af en
þarna var maður kominn inn í um-
hverfi þar sem maður fer að hugsa
allt öðruvísi. Hugsa um hluti sem fer-
tugur maður á ekkert að vera hugsa
um. Þótt þær hugsanir komi kannski
seinna á lífsleiðinni.“
Tilfinningalega áttaði Ásgeir sig
samt ekki á því hvað hafði gerst fyrr
en nokkrum vikum eftir að hann kom
heim. Það hafði verið mikið stress á
honum sem gæti hafa átt stóran þátt
í hjartaáfallinu. Hann hafði gengið í
gegnum skilnað á þessum tíma fyrir
utan það mikla álag sem hafði fylgt
því að leggja allt undir og hefja feril
sem óperusöngvari.
Galdrar í útvarpinu
Eftir stendur þó að Ásgeir er lánsam-
ur maður. Hann hefur öðlast nýtt líf
og hefur aldrei verið jafnmeðvitað-
ur um eigin heilsu. Það má segja að
hann sé lukkunnar pamfíll. Þó svo
að söngferillinn hafi tekið yfir hjá Ás-
geiri undanfarin ár þá hefur hann
aldrei getað slitið sig frá útvarpinu.
„Það eru einhverjir galdrar í útvarpi.“
Ásgeir hefur meira að segja komið
sér upp litlu hljóðveri heima hjá sér í
Halle og verið með þætti á Bylgjunni.
„Það verður framhald á því. Ég verð
á Bylgjunni í vetur á föstudögum og
laugardögum,“ segir útvarpsmaður-
inn glaðlyndi.
asgeir@dv.is
Ásgeir Páll Ágústsson
Lét draum sinn rætast og
gerðist óperusöngvari.
Mynd Eyþór Árnason
„Þarna lá ég
39 ára gamall
og hugsaði: Hvað er
ég að gera hérna?
Á sviðinu í Halle Eins og sjá má hefur Ásgeir grennst gríðarlega mikið og yngst um tíu ár í
leiðinni.
44 kíló farin „Ég missti einhver fimm kíló
bara fyrstu vikuna og þrjú kíló þá næstu.“