Dagblaðið Vísir - DV - 12.08.2011, Blaðsíða 28

28
Lengi vel hafa verið uppi ákveðnar
hugmyndir um það hvernig nem-
endur ólíkra menntaskóla líti út.
Samkvæmt þessum staðalímynd-
um leitast MA-ingar eftir að skera
sig úr hópnum á meðan einkennis-
klæðnaður MH-inga eru ullarpeysur
en verslinga það flottasta og dýr-
asta hverju sinni. DV ræddi við fjóra
hressa menntaskólakrakka sem
flestir telja að þessar föstu hug-
myndir séu á undanhaldi.
Staðalímyndir
á undanhaldi
Sunna Svavarsdóttir segir staðalímyndina af MA-ingum ansi lífseiga.
Verslar mest á netinu
Þ
ótt staðalímyndin af hinum týp-
íska MA-ingi sé lífseig þá finnst
mér við frekar fjölbreyttur hóp-
ur,“ segir Sunna Svavarsdóttir
nemandi við Menntaskólann á Akur-
eyri en tekur undir að hér áður fyrr hafi
MA-ingar reynt að skera sig úr hópnum.
„Mín skoðun er sú að þetta hefur breyst.
Við erum ekki jafnmikið að flokka fólk
niður í hópa og ég efast um að við getum
bent á krakka niður í bæ og sagt til um
hvort viðkomandi sé í VMA eða MA út frá
fatnaðinum einum og sér. Kannski er það
hægt í einhverjum tilfellum en við erum
flest voðalega venjuleg.“
Sunna fylgist vel með tísku en segist
helst ekki kaupa sér föt á Akureyri. „Mér
finnst rosalega gaman að fylgjast með
tískunni en er þó ekkert að velta henni
alltof mikið fyrir mér. Ég kaupi mér helst
föt á netinu og er Asos í uppáhaldi. Svo
kaupi ég líka mikið af notuðum fötum
og er dugleg að versla í „second hand“-
búðum hér á Akureyri. Mér finnst miklu
skemmtilegra að versla í svoleiðis búðum
til að vera öðruvísi en hinir,“ segir hún.
Sunna segir fatasmekk sinn hafa breyst
frá því að hún byrjaði í menntaskóla. „Sér-
staklega að því leytinu að núna er ég fljót-
ari að taka mig til. Eins og flestir þá var ég
svo mikil gelgja þegar ég byrjaði í skól-
anum og eyddi miklum tíma í að ákveða í
hvaða fötum ég ætti að fara. Nú nenni ég
ekki að vakna fyrr til að ákveða það,“ segir
hún og bætir við að smekkur hennar fari
oftast eftir skapinu hverju sinni. „Ég er eig-
inlega ekki búin að mynda mér minn stíl
ennþá. Ég kaupi bara það sem mér finnst
flott og það getur verið allt mögulegt.“
Fylgist með tískunni MA-ingurinn Sunna klæðist gallaskyrtu úr
H&M, leðurstuttbuxum úr Frúnni í Hamborg og Converse-skóm sem
voru keyptir á Ítalíu. Sólgleraugun eru Ray Ban og úrið Casio.
Kristveig Lilja segir marga halda að landsbyggðarkrakkar séu allir frá sveitabæjum.
Enginn munur á okkur og borgarkrökkunum
É
g myndi ekki segja að hér væru
einhverjar sérstakar týpur. Vissu-
lega eru hér litlir hópar en við
erum öll góðir félagar,“ segir Krist-
veig Lilja Dagbjartsdóttir, þriðja árs nemi
og fyrrverandi skemmtanastjóri nem-
endafélags Menntaskólans á Egilsstöðum.
Kristveig segir flesta nemendur ME koma
frá Austurlandi en að vissulega slæðist inn
einn og einn frá borginni.
„Sumir koma því þeir vilja prófa að vera
á heimavist. Ég get ekki séð nokkurn mun
á krökkunum sem koma frá Reykavík og
okkur og sjálf á ég vini sem eru í skólum á
höfuðborgarsvæðinu og annars staðar á
landinu sem eru ekki mikið öðruvísi en ég
og krakkarnir í skólanum hér,“ segir Krist-
veig Lilja og bætir við að félagslífið í ME sé
öflugt. „Hér kynnast allir og eignast góða
vini og margir af mínu bestu vinum eru
krakkar sem ég kynntist í skólanum.“
Kristveig Lilja segir það algengan mis-
skilning að krakkar úti á landi fylgist síður
með tískunni en þeir sem séu á höfuð-
borgarsvæðinu. „Hér eru ekki margar
verslanir en ég held að við séum flest voða
eðlileg. Hér eru allavega tvær tískuvöru-
verslanir og flestir versla í Sentrum, aðrir
panta sér á netinu og svo eru alltaf ein-
hverjir sem kaupa sér föt í Reykjavík. Það
er nefnilega ekkert gaman þegar allir
kaupa föt í sömu búðinni og getur skapað
vandamál á árshátíðinni okkar,“ segir hún
hlæjandi og bætir við:
„Þótt það sé ekki allt til staðar hérna
eru margir nemendur mjög vel klæddir.
Margir borgarbúar halda að við kom-
um öll frá sveitabæjum og séum bara að
mjólka öll kvöld. Við fylgjumst alveg með
þótt við séum úti á landi og erum alveg
jafnmikið í takt við nútímann og Reykvík-
ingar.“
Engar sérstakar týpur Kristveig Lilja keypti
bolinn í H&M en jakkinn var keyptur í Mango.
Verslingurinn Sólrún Día þroskaðist upp úr hinum dæmigerða Verslóstíl:
Stíllinn fer eftir skapi og veðri
S
taðalímyndin af hinum týpíska verslingi er
snobbtýpa sem klæðist dýrum tískufatn-
aði,“ segir Sólrún Día Friðriksdóttir nem-
andi í Verzlunarskóla Íslands. Sólrún Día
segir að þótt flestir verslingar fylgist með tískunni
séu krakkarnir ekki lengur upp til hópa klæddir í
sitt fínasta fínt á venjulegum skóladögum.
„Flestir eru flottir í tauinu en þetta eru sjaldn-
ast mjög dýr föt. Sjálf versla ég oftast erlendis og
þá aðallega í H&M og Monkey en þegar ég versla
hér heima verður Spútnik oftast fyrir valinu. Ég
held að aðrir verslingar kaupi sín föt í sömu versl-
unum og kannski Topshop líka.“
Aðspurð segir hún sinn stíl blöndu af gömlu og
nýju. „Minn stíll er afar fjölbreyttur. Stundum vil
ég vera voðalega venjuleg og stundum vil ég skera
mig úr. Það fer eiginlega bara eftir skapi og veðri,“
segir hún og bætir við að þegar hún hafi byrjað í
skólanum hafi hún verið mun meðvitaðri um hinn
dæmigerða versló-stíl.
„Þá vildi ég vera eins og allir hinir og eyddi
miklum tíma í að taka mig til. En svo þroskaðist
ég upp úr því. Verslingar eru fjölbreyttur hópur
en við erum oft harkalega dæmd af öðrum sem
snobbuð en það er bara gaman af því. Þeir sem
halda að við klæðumst öll rándýrum flottum föt-
um ættu bara að kíkja á okkur í frímínútum.“
Enginn snobbari Sólrún Día keypti skóna í Bianco,
sokkabuxurnar í Gyllta kettinum, kjólinn í H&M, gallavestið í
Pop boutique og hálsfestina í Topshop. mynD gunnar gunnarSSon
Jakob gunnarsson klæðir sig plebbalega á sumrin:
Íþróttabuxur aldrei leyfilegar
E
f ég má alhæfa þá myndi ég segja
að staðalímyndin af hinum dæmi-
gerða MR-ingi væri einstaklingur sem
ræðir mikið pólitík, hlustar á klass-
íska tónlist og klæðist frekar „artí“ fatnaði.
Buxur hans eru þröngar og hann velur sér
frekar skyrtu heldur en t.d. verslingurinn. Svo
er það einkennismerkið, ullarfrakkinn, en
MR-ingar eru mikið í slíkum frökkum,“ segir
Jakob Gunnarsson nemandi í Menntaskól-
anum í Reykjavík.
Jakob segir fólk hafa ákveðnar hugmynd-
ir um hvernig MR-ingar líti út. „Maður fær
oft að heyra hvað maður sé mikill MR-ingur
og að þetta og hitt sé svo MR-legt. Auðvitað
á það sér samt oft litla stoð í raunveruleik-
anum,“ segir Jakob sem viðurkennir að hafa
talsverðan áhuga á fatnaði og tísku.
„Minn stíll byggist í rauninni upp á
temmilega þröngum buxum og Converse-
skóm, þó að vel pússaðir, támjóir leðurskór
séu einnig eitthvað sem ég klæðist mikið líka.
Í partíum er maður í stökum jökkum, það
er alveg standard partíklæðnaður. Á sumrin
verður þetta ennþá plebbalegra en þá geng
ég mikið í kakíbuxum og Ralph Lauren-póló-
bolum,“ segir hann og hlær.
Jakob segist fáfróður um tísku kvenkyns
MR-inga. „Ég veit samt að þær klæða sig ekki
í Carhartt-buxur. MR-ingar myndu aldrei láta
sjá sig í Carhartt og að sama skapi er lítið um
náttfatabuxur/íþróttabuxur með PINK á rass-
inum og ég væri að ljúga ef ég segðist ekki
vera feginn að sjá það ekki. Að mínu mati eru
íþróttabuxur aldrei leyfilegar. Ekki heldur í
prófum. Prófljótan er hugtak sem ég hafna.“
indiana@dv.is
Einkennismerkið Samkvæmt MR-ingnum Jakobi er
ullarfrakkinn einkennismerki MR-inga. Buxurnar sem
Jakob klæðist á myndinni keypti hann í Boss-búðinni
en skyrtan er Bruun&Stengade, keypt í Herrahúsinu.
Mamma hans gaf honum frakkann. mynD Eyþór árnaSon