Dagblaðið Vísir - DV - 30.09.2011, Blaðsíða 36

H
eimildamyndin fjallar
um séra Jón Ísleifsson
sem hefur sinnt störfum
sóknarprests í Árnesi á
Ströndum í meira en áratug.
Hann er stórfurðulegur og at-
hyglisverður að sama skapi.
Hann fer sínar eigin leiðir og
lendir upp á kant við söfnuð,
kirkju og nærsveitunga. Þeg-
ar upp úr sýður er viðbúið að
hann verði rekinn úr embætti
og ætlar hann að taka því af
hörku. Spurningin sem mynd-
in kastar fram er hvort and-
stæðingar hans vilji betri guðs-
þjón eða einfaldlega aðgang að
gjöfulli nytjajörð æðarvarps.
Við fylgjumst með honum á
sóðabóndabýli hans, við æð-
ardúnsiðnað og messuhald,
auk þess að fleygt er inn hlægi-
legum sögum af honum ger-
andi mjög óhefðbundna hluti,
„ráðandi vímuhausa í vinnu“
og klæðandi sig í fatatætlur og
mismunandi gúmmístígvél og
ruslapoka. Hann segir hrein-
skilnislega frá með sjálfsgagn-
rýni, óhræddur við að opna sig
og treður rudda í trýnið á sér.
Hann talar um hvernig hann sé
einmana og vanti konu og börn
og sé einangraður. Hann gefur
sykursætum heimalningnum
við eldhúsborðið en allt kem-
ur fyrir ekki, samúðin endar
ekki hans megin. Hann fleygir
dýrunum frekar harkalega til
og frá eins og algengt er í sveit-
um, samantjaslaður bónda-
bær, skítugt, ruslahaugar, hann
er hirðulaus, kindur hans deyja
úr hor og hann ver sig ekki þeg-
ar matsnefndirnar skamma
hann. Maður sér hvernig sókn-
arbörn hans koma fram við
hann af gríðarlegum kulda, eft-
ir messukaffið talar enginn við
hann og hann er sagður geð-
veikur. Búið að dæma hann
úr umferð. Kveður söfnuðinn,
bara smá sena með engum
orðum og gömlum kalli. Samt
er ekkert talað við andstæðinga
hans, matsmenn og safnaðar-
börn sem væri betra en er vís-
vitandi gert til að úr verði ekki
melódrama. Myndin er döpur,
hálfsorgleg, myndgæðin eru
vond (dv kamera) svo gríðar-
leg náttúrufegurð Strandanna
nær ekki að njóta sín. Rétt eins
og líf hans, engin tilgerð, eng-
inn rómans. Svo uppbygging er
góð þó að hasarinn byrji fyrst
kringum útburðinn. Það sem
færði myndinni áhorfenda-
verðlaun Skjaldborgar 2011.
Um er að ræða í raun mjög
hlutlausa umfjöllun. Það er
bara sögð saga og maður fyll-
ist ekki vandlætingu á með-
ferðinni á honum, maður líð-
ur bara gegnum ferlið eins og
fiskifluga á vegg. Það er sérstakt
og við nánari pælingu sést að
þetta er frumleg nálgun og er
fylgt eftir vísvitandi.
36 | Menning 30. september–2. október 2011 Helgarblað
Erpur
Eyvindarson
Bíómynd
Jón og séra Jón
Leikstjóri: Steinþór Birgisson.
Menningarrýni
Hvað ertu
að gera?
Morthens
eða Stóra Bó
Hvaða bók ert þú að lesa núna?
„Ég var að klára ævisögu Joe
Strummer úr The Clash. Frábær bók
um magnaðan einstakling sem var
þó auðvitað ekki gallalaus frekar en
nokkurt okkar.“
Hvaða tónlist er í uppáhaldi?
„Ég er alltaf að hlusta á svo mikið
af tónlist og margt er í uppáhaldi.
Nýja Mugison-platan, Haglél, á þó
hug minn allan þessa dagana og
lagið Þjóðarsálin er það allra besta
sem þessi öðlingspiltur hefur sent
frá sér.“
Hvert ferð þú út að borða?
„Ég fer á Hamborgarafabrikkuna
til þeirra Simma og Jóa. Fæ mér
Morthens eða Stóra Bó og buffa
hann upp. Bearnaise-sósan þeirra er
á heimsmælikvarða og svo eru þeir
bara svo fínir gaurar að maður vill
borða hjá þeim.“
Hvaða bíómynd sást þú síðast?
„Ég fór síðast á X-977 forsýningu
á Warrior sem kom skemmtilega á
óvart. Nick Nolte er auðvitað snill-
ingur!“
Hvað á að gera um helgina?
„Um helgina ætla ég að gera
eitthvað skemmtilegt með litlu fjöl-
skyldunni minni, fara í jeppaferð og
svo ætla ég að kíkja ásamt góðum
vinum á uppistand Charlie Murphy í
Hörpu á laugardagskvöldið.“
DV mælir með...
DV mælir ekki með...
Ómar Eyþórsson útvarpsmaður
Að særa prest úr sveit
Svartur hundur
prestsins
Höfundur: Auður Ava Ólafsdóttir
„Vel unnin sýning, góð stund í leik-
húsinu, ljúf og notaleg.“ – Jón Viðar
Jónsson
Zombieljóðin
Mindgroup
„Þessi sýning er mistök af hálfu leik-
hússins og þau skrifast endanlega á
leikhússtjórann.“ – Jón Viðar Jónsson
You can be as bad as
you can be good
Ferlegheit
„Hressandi
og líflegur
hljóðfæraleikur,
í bland við ein-
staklega góða
og blúsaða
söngrödd Margrétar Guðrúnar-
dóttur, gerir plötuna alveg prýðilega
áheyrnar.“ – Valgeir Örn Ragnarsson
Þ
etta er mynd sem
fjallar aðallega um
einn mann sem er
að gera upp sitt líf og
myndin fókuserar
mjög mikið á hann. Við leik-
um börnin hans og svo á hann
konu sem er móðir okkar,“ seg-
ir Þorsteinn og horfir á Elmu
Lísu sem kinkar kolli. Foreldr-
ana leika Theódór Júlíusson og
Margrét Helga Jóhannsdóttir
en þau Þorsteinn og Elma fara
með hlutverk uppkominna
barna þeirra. „Það er klárlega
ekki allt í lagi undir niðri í þess-
ari fjölskyldu. Þó að allt virðist
vera eðlilegt á yfirborðinu þá
er ýmislegt ósagt. Hann hefur
dálítið stýrt lífinu annaðhvort
með þögn eða fýlu,“ segir Þor-
steinn.
„Þetta er eflaust eitthvað
sem margir tengja við og
þekkja. Þetta er mjög raunsæ
mynd,“ segir Elma og fær sér
sopa af kaffinu og Þorsteinn
tekur við: „Hún fjallar líka um
ákveðin kynslóðaskipti þar
sem kynslóðir geta ekki talað
saman því tíminn hefur þotið
áfram. Það eru svona ósagðir
hlutir og mikið óuppgert í for-
tíðinni. Þegar hann fer að gera
upp sína fortíð, þá fer í raun-
inni boltinn að rúlla,“ seg-
ir hann og Elma tekur undir.
„Stemmingin í myndinni er
þessi hversdagur sem er ein-
hvern veginn þrunginn af ein-
hverju. Eitthvað sem við upp-
lifum öll hérna, alltaf. Myndin
er svona dálítið blágrá eins
og hversdagsleikinn. Stíllinn
og allt miðar að þessu. Hún
er svona mjög raunsönn. Svo
inni á milli eru mjög falleg
móment.“
Ólík systkini sem
sameinast yfir tuði
Í myndinni leika þau systkin-
in Telmu og Ara. Þau segja það
hafa hjálpað sér í hlutverkum
sínum að hafa þekkst áður og á
milli þeirra sé ákveðinn systk-
ina-fílingur.
Systkinin eru ólík. „Ég held
að það sé engin tilviljun að
þau eru tvö og eru hvort af
sínu kyninu. Vandamál Ara
eru af öðrum meiði en Telmu.
Hann ætlar ekki að verða eins
og pabbi hans og reynir allt til
þess að vinna á móti því. Við
sjáum það svo í myndinni að
hann á ekki auðvelt með það
að verða eins. Ari er samt sem
áður að reyna og hann hallar
Elma Lísa Gunnarsdóttir og Þorsteinn Bachmann leika systkini í myndinni Eldfjall
sem frumsýnd er um helgina. Þau segja myndina vera krefjandi og erfiða eins og vinnan
við hana var. Myndin fjalli um fjölskyldur og vandamál sem mörgum standa nærri og
hreyfi þess vegna við fólki. Blaðamaður hitti þau yfir kaffibolla á 101 hótel og fékk að vita
allt um hinn grákalda íslenska raunveruleika sem speglast í myndinni.
Viktoría
Hermannsdóttir
viktoria@dv.is
Viðtal
Átakanlegt þegar
fólk nær ekki saman