Fréttatíminn - 16.10.2015, Blaðsíða 28

S næbjörn Ragnarsson, Bibbi, er þekktur sem bassaleikar-inn í þungarokkssveitinni
Skálmöld. Einn Ljótra hálfvita,
hann er ný orðinn faðir í fyrsta sinn,
vinnur á auglýsingastofu og nú fyr-
ir jólin kemur út hans fyrsta skáld-
saga, Gerill. Bibbi hefur gaman af
því að rífa kjaft, eins og hann orðar
það, og segir það enga pressu á sér
að gefa út eitthvert meistarastykki.
„Ég hafði alveg hugsað um það
áður að skrifa bók,“ segir Bibbi um
þá hugmynd að skrifa skáldsögu.
„Það var samt oft langt frá þeirri
hugsun að láta verða af því. Mér
hefur alltaf vaxið þetta mjög í aug-
um hvað þetta eru mörg orð,“ segir
hann. „Í fyrsta sinn sem ég hugs-
aði um að gera þetta af alvöru, var
þegar ég var búinn að blogga eftir
þessa Skálmaldartúra erlendis. Ég
fór að taka þetta saman og sá hvað
það var ógeðslega mikið af efni. Ég
hafði skrifað einhver þúsund orð á
dag og ég áttaði mig á því að það
væri hægt. Svo hafði ég alltaf verið
með einhverjar sögur í hausnum.
Skálmaldartextarnir eru sögur og
ég hef skrifað fullt af sögum. Það
sem verður til þess að þetta verð-
ur að veruleika er það að ég var að
vinna fyrir einhverja bókaútgáfu
á auglýsingastofunni sem ég vinn
á,“ segir hann en Bibbi vinnur hjá
PIPAR/TBWA.
Allt í kringum bókaútgáfu er
leiðinlegt
„Mér fannst allt í kringum bókaút-
gáfu vera svo leiðinlegt. Allt í kring-
um bókaútgáfu er mjög leiðinlegt,
allavega fyrir athyglissjúkan mann
eins og mig. Höfundur skrifar ein-
hverja bók á hálfu ári. Gefur hana
út. Les upp úr bókinni og skrifar í
hana og fer svo heim og bíður. Ég
er vanari því að fara að spila á tón-
leikum og gera allan fjandann í
tengslum við útgáfu. Höfundur veit
ekkert hvað fólki finnst um bókina.
Tónlistin er áþreifanlegri,“ segir
Bibbi.
„Ég ákvað því með sjálfum mér að
ef ég mundi gefa út bók þá mundi ég
skrifa bók með tónlist í. Ég mundi
búa til tónlistina og gefa hana út
samhliða bókinni, halda tónleika og
gera allskonar tengt því. Ég aulaði
þessu út úr mér við Kidda, umboðs-
mann Skálmaldar, og daginn eftir
var ég kominn með bókasamning,
án þess að vita um hvað bókin átti
að vera.“
Útgefandinn sagði mér að
hætta að væla
„Bókin er um gaur sem er nýbúinn
að stofna hljómsveit og ætlar að
upplifa alla rokkstjörnudraumana
í einu, en er í rauninni fáviti,“ segir
Bibbi.
„Þetta er týpan sem svo margir
þekkja. Rokkstjarna sem er að reyna
að fitta inn í formið. Allt verður mjög
öfgakennt hjá honum og hann er allt-
af að reyna að vera mest töff í öllu og
verður miklu frekar asnalegur. Það
er slatti af sjálfum mér í þessum gaur
og líka af allskonar fólki. Ég er bú-
inn að vera innan um allskonar svona
fólk í nánast tugi ára og þetta er alltaf
það sama. Einhver er mest svona, og
mest hinsegin. Við í þessum bransa
erum 90% fávitar, en það er samt það
sem er svo skemmtilegt og fallegt,“
segir Bibbi.
Bibbi segist hafa fengið útgáfu-
samning snemma árs. Hann hafi
í kjölfarið sest niður og ætlað að
byrja að skrifa.
„Ég sat með stílabók á ferðalagi
með Skálmöld í febrúar og plott-
aði söguna og dundaði mér aðeins í
þessu í nokkrar vikur. Svo eignaðist
ég barn í vor og í sumar tók ég upp
plötu með Ljótu hálfvitunum og ég
mætti til vinnu úr orlofi í ágúst og þá
var ég bara búinn að skrifa fjórðung
bókarinnar,“ segir hann.
„Ég hafði samband við útgefand-
ann minn, Tómas Hermannsson
hjá Sögum, og sagði að þetta væri
ekkert að fara að ganga. Ég hefði
bara engan tíma í þetta. Hann sagði
mér að hætta að vera aumingi og
klára þetta. Ég setti þá bara undir
mig hausinn og kláraði þetta. Þetta
þýddi það að ég fór að sofa klukk-
an hálf tíu á kvöldin og mætti til
vinnu klukkan hálf sjö og skrifaði
til klukkan níu á hverjum degi, og
svo aftur eftir vinnu.“
Fékk góð ráð frá Stefáni Máni
„Ég kann að setja upp söguþráð,“
segir Bibbi. „Það hafa verið sett
upp leikrit eftir mig um allt land og
Skálmaldarplöturnar eru skrifaðar
eins og sögur. Ég renndi samt mjög
blint í sjóinn með þetta því ég áttaði
mig ekki á því hvað bók er löng, eða
hvað hún er mörg orð,“ segir hann.
„Ég hafði enga hugmynd um
hvort ég væri með efni upp á 100
eða 1000 blaðsíður. Stefán Máni rit-
höfundur sagði mér bara að byrja
og það er það erfiðasta. Ég sat fyrir
framan tölvuna í viku og mér datt
ekkert í hug. Ég endaði á því að
finna einhverja mjög týpíska byrjun
eins og „Hann vaknaði í rúminu,“ og
gat því haldið áfram,“ segir Bibbi.
„Ég breytti svo fyrstu 50 blaðsíð-
unum og bókin byrjar ekkert á því
að hann vaknar í rúminu sínu. Hann
vaknar uppi á eldhúsborði, sem er
skemmtilegra.“
Gott að ögra sjálfum sér
Bibbi er mjög óútreiknanlegur ná-
ungi. Eina stundina er hann uppi á
sviði með Skálmöld og öllum þeim
djöfulgangi sem sveitinni fylgir.
Aðra er hann með Ljótu hálfvitun-
um í gáskafullu fjöri fyrir fullu húsi
einhversstaðar. Stundum rata skrif
hans í fjölmiðla þar sem hann talar
Finnst
gaman að
rífa kjaft
Snæbjörn Ragnarsson, eða Bibbi eins og hann er kallaður, er
maður margra andlita. Hann spilar þungarokk með Skálmöld og
treður þess á milli upp með skemmtisveitinn Ljótu hálfvitunum.
Meðfram músíkinni og vinnu á auglýsingastofu er Bibbi að
senda frá sér sína fyrstu skáldsögu og fóta sig í nýju hlutverki –
en hann varð faðir í fyrsta sinn í ár, 37 ára gamall.
tæpitungulaust um eitthvað sem
hann er ósáttur við í þjóðfélaginu
og á daginn er hann bara rólegur
í vinnunni sinni á auglýsingastof-
unni. Hann er þó á því að viðbrögð
fólks við bókinni séu fyrirfram
ákveðin sökum þess hve mörgum
finnst hann hafa eitthvað til mál-
anna að leggja.
„Mér finnst mest gaman að vera
að gera eitthvað sem er á skjön,“
segir Bibbi. „Ég er ekkert bara ein-
hver gamall pönkari sem finnst
gaman að vera með læti. Þegar
maður er búinn að vera í Skálmöld,
þá er ekkert betra en að fara bara í
Kiljuna og tala um einhverja bók,“
segir hann. „Ég er alveg til í að
ögra líka þeim sem eru fylgjendur
Skálmaldar með því að reyna að
vera gáfulegur í bókmenntaþætti.
Það sem mér þætti leiðinlegast væri
að stoppa og staðna í einhverju sem
ég er að gera.
Þessi skrif mín á Facebook, til
dæmis, eru bara út af einhverri
rétthugsun. Ég verð brjálaður yfir
einhverjum fávitum,“ segir hann.
„Ég er samt ekkert svo viss um að
þeir sem eru „púrítanar“ og finnist
skrif mín rétt, finnist þessi bók góð.
Bókin er svo pólitískt röng á mörg-
um sviðum, en ég er bara að hafa
gaman. Ég skrifaði bókina með það
að leiðarljósi að hafa gaman af því,“
„Ég hef gengið of langt og hef verið skammaður. Í því tilviki var ég að drulla yfir fólk og ég á ekkert að vera að drulla yfir fólk.
Ég gekk kannski ekkert of langt með málefnið, en ég fór með það á rangan stað. Öllum fannst ég samt frábær við lesturinn en
ég las yfir og sá að þarna var ég bara að vera fáviti, eins og mér hafði verið bent á, og það þurfti að benda mér á það.“ Ljós-
mynd/Hari
Framhald á næstu opnu
28 viðtal Helgin 16.-18. október 2015