Fréttatíminn - 16.10.2015, Blaðsíða 42

Nú verða að
koma við sögu
yfirskilvitleg
öfl, helst verður
aðalhetjan að
hafa ónátt-
úrulega eigin-
leika og algjört
skilyrði er að
galdrar og vænn
skammtur af
miðaldamyrkri
fylgi með í kaup-
unum.
Gerður Kristný, Þórdís Gísladóttir og Hildur Knútsdóttir senda allar frá sér áhugaverðar barnabækur fyrir þessi jól.
Ekkert elsku mamma
Spenna, hrollur, fantasía og furður eru einkennandi fyrir barnabækur vertíðarinnar.
M unið þið þegar barnabækur voru sak-leysislegar? Hrekkjóttir krakkar sem fundu upp á ýmsu í Ólátagörðum eða á
Ævintýraeyjum og lentu í mesta lagi í útistöðum
við nokkra bófa á stangli? Þeir dagar eru liðnir,
bara svo þið vitið það. Nú verða að koma við sögu
yfirskilvitleg öfl, helst verður aðalhetjan að hafa
ónáttúrulega eiginleika og algjört skilyrði er að
galdrar og vænn skammtur af miðaldamyrkri
fylgi með í kaupunum. Bækur sem ekki bjóða upp
á slíkt eiga bara ekki séns í baráttunni við tölvu-
leikina. Ógnin verður að vera við annað hvert fót-
mál annars er ekkert gaman.
Þetta er reyndar töluverð einföldun en ef rennt
er yfir innihaldslýsingar þeirra barnabóka sem út
koma í þessari vertíð er nokkuð ljóst að venjulegt
líf í venjulegum Vesturbæ eða Hafnarfirði er ekki
málið. Fyrst ber fræga að telja verðlaunabók ís-
lensku barnabókaverðlaunanna í ár, Arftakann
eftir Ragnheiði Eyjólfsdóttur, sem dómnefnd
verðlaunanna segir „jafnast á við bestu furðu-
sögur sem skrifaðar hafa verið á íslensku“, meira
verður nú ekki krafist. Síðan koma þær hver af
annarri og káputextar lofa furðum og hryllingi,
æsispennu, plágum, drýslum og djöflum. Sem er
auðvitað bara hið besta mál og nægir vonandi til
að draga litlu tölvuleikjafíklana frá skjáum og að
pappírnum.
Meðal þeirra sem skrifa barnabók í ár eru Gerð-
ur Kristný, sem snúið hefur sér frá prinsessutralli
og yfir í dúkku með óhugnanlega eiginleika, Hild-
ur Knútsdóttir með trylli um plágu, Gunnar Theo-
dór Eggertsson, sem skrifar um Drauga-Dísu
og „sækir efnivið jafnt í þjóðararfinn og erlendar
hrollvekjur“, bræðurnir Ævar Þór Benediktsson
með framhald af Þinni eigin þjóðsögu, nema hvað
nú er viðfangsefnið Þín eigin goðsaga, og Guðni
Líndal Benediktsson, sem heldur áfram að skrifa
um ótrúleg ævintýri afa sem hann hóf að segja frá
í verðlaunabókinni Leitin að Blóðey í fyrra. Þórdís
Gísladóttir er, ef miðað er við fyrri bækurnar
tvær, á öllu raunsærri nótum í þriðju bókinni um
Randalín og Munda, en þó má þar einnig búast við
óvæntum vendingum sé tekið mið af nafni bókar-
innar; Randalín og Mundi og afturgöngurnar.
Enginn skilji þó orð mín svo að það sé eitt-
hvað neikvætt við furðusögur, fantasíur, hroll og
spennu, síður en svo. Það eru alskemmtilegustu
bækur sem maður les ef vel er að verki staðið og
eins og sjá má á upptalningu höfundanna hér á
undan má nokkuð treysta því að þeir bjóði lesend-
um sínum í spennandi ferðalög um furðuheima,
hver með sínum hætti. Það verður engin logn-
molla hjá lesendum frá átta til tólf ára þessi jólin.
Friðrika Benónýsdóttir
fridrika@frettatiminn.is
42 bækur Helgin 16.-18. október 2015