Fréttatíminn - 27.11.2015, Síða 21

„Spánn og Miðjarðarhafið hefur
alltaf togað í mig og þegar ég
var í Kennaraháskólanum fékk
ég foreldra mína til að sam-
þykkja að ég færi til Spánar
að læra spænsku í sumarskóla
hluta úr tveimur sumrum. Svo
strax og ég útskrifaðist, árið
2000, fór ég að vinna sem farar-
stjóri hjá Samvinnuferðum-
Landsýn á Benidorm, Sódómu
Spánar.“
Fararstjórnin stóð yfir í nokk-
ur sumur en hætti svo og Ása
segir það hafa verið hálfgerða
tilviljun að hún byrjaði í henni
aftur fyrir tveimur árum. „Svo
hef ég verið að taka sérferðir
inn á milli, bæði borgarferðir og
lengri sérferðir eins og tíu daga
ferð til Madeira sem var mikið
ævintýri.“
Hún segir fararstjórnarstarf-
ið hafa breyst mikið á seinustu
árum, nú sé eins gott að hafa
allar staðreyndir á hreinu því
fólk gúggli upplýsingarnar
jafnóðum og hún tali. „Áður
fyrr gátu fararstjórar leyft sér
að segja nánast hvað sem er en
í dag segir maður ekkert nema
vera búin að doubletékka það
vandlega, annars er það bara
rekið öfugt ofan í mann af ein-
hverjum gúgglara í hópnum.“
Enginn byrjandi í skrift-
unum
Þótt Vegur vindsins – buen
camino sé fyrsta skáldsaga
hennar hefur Ása Marin verið
að skrifa nánast frá því að hún
man eftir sér. „Þetta byrjaði
eiginlega með því að ég var að
skrifa einhver ljóð sem rímuðu
öll og voru algjör leirburður
og einhvern tíma eftir að ég og
systir mín, sem er árinu eldri,
vorum að rífast orti ég níð-
ljóð um hana og sendi mynda-
sögusíðu Morgunblaðsins og
það var fyrsta ljóðið sem birtist
opinberlega eftir mig. Þá var ég
bara tíu ára þannig að fljótlega
fór ég nú að yrkja um annað
en hana. Síðan hef ég gefið út
ljóðabækurnar Búmerang og
Að jörðu, sem var úrvinnsla
mín á fráfalli mömmu sem lést
fyrir aldur fram, og verið með í
fjölmörgum safnritum til dæm-
is Bók í mannhafið, Ljóð ungra
skálda og Wortlaut Island. Fyrir
nokkrum árum kom einnig út
smásagnasafn fimm kvenna,
sem heitir Bláar dyr sem ég átti
sögur í.“
KR-ingur út yfir gröf og
dauða
Ekki er hægt að ræða áhuga-
mál Ásu Marinar án þess að
minnast á tvö ólík áhugamál
sem hafa fylgt henni lengi.
Annað er prjónaskapur, hún
prjónar stundum nokkrar
peysur á mánuði, og hitt er
fótbolti. Merkilegt en satt samt
að þrátt fyrir rammhafnfirskan
upprunann er hún stækur KR-
ingur, hvað á það að þýða? „Ég
læt prjónaskapinn réttlæta það
hvað ég horfi mikið á fótbolta
í sjónvarpinu, þá er ég að gera
eitthvað á meðan, ekki bara
aðgerðarlaus í hverjar níutíu
mínúturnar á fætur öðrum.
Ég hef hins vegar aldrei spilað
fótbolta sjálf, er bara bulla, en
pabbi var mikill fótboltaáhuga-
maður og hann ólst upp í Vest-
urbænum þannig að frá því að
ég man eftir mér var ég dregin
með á alla leiki KR. Ég er mikill
KR-ingur og gat alls ekki farið
að spila með Haukum eða FH.
Ég gat æft handbolta hjá FH
en þegar kom að því að fara að
keppa gat ég alls ekki hugsað
mér að fara í treyjuna þannig
að ferillinn endaði þar. Þegar
ég er að vinna úti á sumrin
næ ég náttúrulega bara fyrstu
og síðustu leikjunum í deild-
inni hér heima en þá reddar
KR-útvarpið manni alveg. Svo
held ég með litabræðrum KR á
Englandi, sem sagt Newcastle
en á Spáni er mitt lið auðvitað
Malaga því ég gat fylgt þeim
þegar ég var þar í skólanum. Sá
þá síðast spila úti í Madríd núna
í september á móti Real Madrid
og sá leikur fór 0-0 þannig að
ég gladdist gríðarlega, heima-
mönnum til lítils fagnaðar.“
Sterkt kvennaforlag
Vegur vindsins – buen camino
er nýkomin úr prentsmiðju og
Ása Marin segir sér líða eins
og hún sé að leggja af stað til
Svíþjóðar á vindsæng að vera
að hella sér út í jólabókaflóðs-
slaginn. „Þetta er samt bara
skemmtilegt. Það er náttúru-
lega mjög gaman að fá eitthvað í
hendurnar sem búið er að vinna
frá handriti að fullkláraðri bók,
fólk gerir sér ekki grein fyrir
því hvað það er mikil vinna og
hversu margir koma að því. Ég
er líka svo ánægð að vera hjá
svona sterku kvennaforlagi eins
og Björt er. Ég hlakka bara til
að taka þátt í upplestrum og
uppákomum með öðru góðu
fólki sem er að gefa út og vona
að rödd mín fái hljómgrunn þótt
ég sé nýliði. Meira getur maður
ekki beðið um.“
Friðrika Benónýsdóttir
fridrika@frettatiminn.is
Áður fyrr gátu fararstjórar leyft sér
að segja nánast hvað sem er en í dag
segir maður ekkert nema vera búin að
doubletékka það vandlega, annars er
það bara rekið öfugt ofan í mann af ein-
hverjum gúgglara í hópnum.
viðtal 21 Helgin 27.-29. nóvember 2015