Dagblaðið Vísir - DV - 14.06.2013, Qupperneq 43

Menning 43Helgarblað 14.–18. júní 2013
Þetta er okkar
besta plata
erfið barátta líka og það virðist vera
nóg fyrir fólk að breyta einni nótu
til þess að hægt sé að komast upp
með slíkt.
Platan er hraðari og inniheld-
ur fleiri augljósa slagara en áður, er
það ekki?
Jú, platan er aðgangsharðari,
skýr ari og hraðari en áður. Þetta
er raunverulega bara rokk. Þetta
eru einfaldar lagasmíðar. Ekki þó
einfaldari endilega en gamla efnið
okkur, því tónlistin okkar hefur
aldrei verið neitt sérstaklega flókin.
Það voru gjarnan útsetningarnar
okkar sem voru flóknar og kannski
gerðu það að verkum að lögin virt­
ust flókin.
Eruð þið þá ekki bara venjuleg
popphljómsveit?
Jú, við erum það. Þegar ég er
spurður þá segi ég gjarnan að við
spilum rokk og ról. Auðvitað vilja
einhverjir stimpla mann í bak og
fyrir, en svona er þetta. Einhvers
staðar vorum við sagðir spila eitt­
hvað sem kallað var „dreampop“. Í
sjálfu sér bara popp, er það ekki? n
Georg Hólm bassaleikari í Sigur
Rós Segist sjaldan hafa verið jafn
spenntur fyrir nýrri plötu og nú.
mynd SiGtRyGGuR aRi
Sigur Rós Frægðarsól
þeirra rís nú hátt.
M
argar sögur hafa gengið
um komu Nick Cave til Ís­
lands árið 1986. Hann á að
hafa sett mann í að stela
morfíni úr sjúkraskápum
skipa í höfninni, kýlt niður stúlku
sem reyndi að styðja við hann þegar
hann staulaðist af sviðinu og rústað
hótelherbergi. Ein sú þekktasta seg­
ir frá því að Friðrik Þór (sumir segja
Hrafn Gunnlaugsson) hafi verið að
taka viðtal við hann fyrir Ríkissjón­
varpið og hafi hann í miðjum klíð­
um brett upp skyrtuermina og gert
sig líklegan til að fá sér í æð. Þegar
honum var bent á að myndatöku­
vélarnar væru í gangi á hann að hafa
sagt „Hey, I‘m in fucking Iceland“
og stungið nálinni á kaf. Myndskeið
þetta hefur því miður aldrei verið
sýnt opinberlega.
„Svooo ljótur“
Á þessum tíma var Cave þekktur sem
gotnesk heróínvampíra með búsetu í
Berlín og var sagt að hann orti texta
sína á blað með blóðugri sprautunál.
Næst þegar Cave kom til „fokking Ís­
lands“ var árið 2002 og margt hafði
breyst. Hann var orðinn poppstjarna,
þökk sé samstarfi við landa sinn frá
Ástralíu, Kylie Minogue, og var hættur
á heróíni. Þess í stað keðjureykti hann
bak við flygilinn á Hótel Íslandi og
gutlaði úr einhverju rauðleitu í glasi.
Hann hafði jafnframt gifst fyrirsæt­
unni Suzie Bick og eignast tvíbura.
Í millitíðinni hafði tónlist hans
orðið rólegri, þó hún fjallaði sem fyrr
um ástina, almættið og dauðann.
Cave hefur lýst því svo að hann hafi
fært sig úr Gamla testamentinu og yfir
í það nýja. Árið 1997 átti hann í ástar­
sambandi við söngkonuna PJ Harvey
sem endaði illa og gerði hann í kjöl­
farið hina stórgóðu plötu The Boat­
man‘s Call. Ég var svo heppinn að sjá
hann spila þá, fyrst á Hróarskeldu og
nokkrum dögum síðar á Kalvöya há­
tíðinni í Noregi. „Hann er svooo ljót­
ur,“ sögðu norsku stelpurnar hug­
fangnar fyrir framan sviðið.
Bestu tónleikar seinni tíma
Á þeim áratug tókst mér að sjá sumar
af helstu hljómsveitum heims á sín­
um bestu tímabilum, U2 með sitt Zoo
TV, Radiohead með OK Computer á
Hróarskeldu (tónleikar sem ég man
því miður ekki eftir) og ótal aðra sem
þá voru teknir að dala, svo sem Rolling
Stones og Pink Floyd. En ég hef aldrei
séð tónleika sem jafnast á við þá sem
Nick Cave hélt á Hótel Íslandi rétt fyr­
ir jólin 2002.
Cave hefur lýst því yfir að hann
kannist ekkert við fyrstu Íslandsheim­
sókn sína, og í þeirri næstu virtist hann
ekki almennilega átta sig á hvernig
hann ætti að bera sig að. Hróður hans
hafði aukist, en Ísland var ekki leng­
ur útkjálki heldur þekkt sem heima­
land Bjarkar, Sigurrósar og (stundum)
Damon Albarn. Í fyrri heimsókn sinni
spilaði hann ásamt hljómsveitinni Bad
Seeds sem hann stofnaði með þýska
ofurpönkarann Blixa Bargeld. Í þetta
sinn stóðu með honum á sviðinu fiðlu­
leikarinn Warren Ellis ásamt hljóm­
sveit sinni The Dirty Three.
Gleyminn Cave heillar landann
Cave byrjaði hálf feimnislega á einu af
sínum þekktustu lögum, The Mercy
Seat (síðar flutt af Johnny Cash) og
virtist varla eiga von á að hinir nokkur
hundruð áhorfendur í salnum könn­
uðust við tónlist sína. En þar varð
fljótt breyting á, áhorfendur kölluðu
eftir hinum ýmsu óskalögum bæði
þekktum og óþekktum, og Cave, sem
virtust koma viðbrögðin skemmtilega
á óvart, tók sér tíma í að spjalla við
fólk á milli laga og varð við óskum eft­
ir bestu getu, þó stundum hafi hann
verið búinn að gleyma umbeðnum
lögum og kenndi fyrra líferni um.
Kvöldið eftir voru hörðustu Cave
aðdáendur landsins aftur saman­
komnir og í þetta sinn vatt hann sér
beint í lag af nýjustu plötunni og
treysti því nú að fólk væri reiðubúið til
að fylgjast með. Tónleikar þessir voru
mögulega betri ef eitthvað var. Árið
áður hafði Cave gefið út hina frábæru
No More Shall We Part, en næstu
plötur, Nocturama og Abbatoir Blues/
Lyre of Orpheus voru síðri en það sem
á undan hafði komið. Blixa Bargeld yf­
irgaf hið sökkvandi skip og helsti sam­
starfsmaðurinn varð Warren Ellis. Hlé
varð á plötuútgáfu en önnur verkefni
biðu. Næst þegar sást til Cave hér­
lendis var það haustið 2005 á frum­
sýningu Vesturports á Woyzek sem
þeir sömdu tónlistina við.
Vonbrigði í Höllinni
Cave var klappaður upp á svið í Borg­
arleikhúsinu en tók því miður ekki
lagið. Ári síðar hélt hann þó tón­
leika í Höllinni með Bad Seeds og er
ekki annað hægt að segja en að þeir
hafi verið talsverð vonbrigði mið­
að við væntingar. Frést hafði af sig­
urgöngunni fjórum árum áður og
nú vildu allir berja hann augum. En
Cave, sem var farinn að spila á gítar,
var ekki upp á sitt besta, hljóðið var
lélegt og hin mikla nánd sem áður
hafði myndast var víðsfjarri. Þvert á
móti virtust margir áhorfenda eiga í
erfiðleikum með að sitja kyrrir.
Cave var nú búinn að koma sér
fyrir í strandbænum Brighton í Bret­
landi ásamt fjölskyldu sinni og sat á
skrifstofu og samdi kvikmyndahand­
rit, skáldsögu, kvikmyndatónlist og
orti meira fyrir Vesturport. Hann
kom fram með hljómsveitinni Grind­
erman í fyrsta sinn á All Tomorrow‘s
Parties tónleikahátíðinni árið 2007
og sýndi á samnefndri plötu að hann
gat enn rokkað feitt þegar svo bar
undir.
Risið upp frá dauðum
Árið eftir átti Cave svo glæsta endur­
komu á plötunni Dig Lazarus Dig,
eitt af hans bestu verkum til þessa.
Ég var viðstaddur tónleika í Ósló sem
voru mun betri en þeir í Höllinni en
þó síðri en þeir á Hótel Íslandi. Í ár
gáfu Nick Cave and the Bad Seeds
svo út sína 15. plötu, Push the Sky
Away, og þykir höfundaverk þeirra
með þeim merkilegri í rokksögunni.
Nick Cave gerir sig nú kláran fyr­
ir sína fimmtu tónleika á Íslandi og
ásamt samstarfinu við Vesturport
hlýtur þetta að gera hann að betri
Íslandsvini en marga aðra sem hafa
borið þann titil. Líklega hefðu ekki
margir búist við því árið 1986 þegar
honum fannst Ísland engu máli
skipta að heimsókn sú yrði upphafið
að næstum 30 ára ástarsambandi. Og
nú er bara að sjá hvernig hann mun
standa sig í útibúi All Tomorrow‘s
Parties hátíðarinnar sem haldin
verður í herstöðinni í Keflavík þann
29. júní. n
Tónlist
Valur
Gunnarsson
„Á þessum tíma var
Cave þekktur sem
gotnesk heróínvampíra
með búsetu í Berlín
nick Cave Kemur
fram á tónleikum á Ís-
landi í lok mánaðarins.
the Bad Seeds Hljómsveit
Nick Cave til margra ára.
n Þriggja áratuga ástarsamband Nick Cave við Ísland
n Spilar á tónleikum hér á landi í lok mánaðarins
„Hey, I‘m
in fucking
Iceland“
Þungur sumarsmellur „Vantar timburmennina“
after Earth
M. Night Shyamalan
the Hangover
Part iii
„Star Wars í dulargervi“
Star trek
into darkness