Dagblaðið Vísir - DV - 11.12.2009, Blaðsíða 21

fréttir 11. desember 2009 föstudagur 21
MISSTI ALLT Á METTÍMA
og keypti manninn minn út. Til að
geta það fékk ég erlent lán hjá bank-
anum og ég hélt að það væri bara
skammtímaheimild til að klára málið.
Þetta lán er orðið rúmar 40 milljónir
í dag eftir að útibússtjórinn fékk mig
inn á að framlengja lánið og er þetta
lán að koma mér í vandræði núna
um jólin. Eftir þetta hefur bankabók-
in mín og allir mínir peningar verið
í gíslingu hjá bankanum. Ég hef ekki
fengið söluandvirði hússins held-
ur aðeins hlutagreiðslu, þá síðustu,
en bankinn hirti líka af henni marg-
ar milljónir. Greiðslurnar af húsinu
átti auðvitað að nota til að aflétta
öllum veðum og greiða upp öll lán.
Það hefur enn ekki verið gert og ég
er í algjörri gíslingu. Meira að segja
eigandi bankans, Björgólfur, gat ekki
klárað málið þó svo að hann hafi vilj-
að það. Ég hef ekkert um reikninga
mína hjá bankanum að segja því úti-
bússtjórinn er prókúruhafi og því fæ
ég ekki peningana mína.“
Námið úr sögunni
María fékk inni í virtum arkitekta-
skóla í Barcelona, útibúi frá hinum
ítalska IED-háskóla. Hún segir það
síður en svo létt verk að komast inn í
skólann og því hafi verið sárt að horfa
á eftir náminu. „Búið er að skemma
fyrir mér eitt besta arkitektanám í
Evrópu. Það verður mér aldrei bætt.
Ég hef verið kyrrsett í landinu vegna
skuldanna og gat því ekki stundað
mitt nám. Það var sko ekki létt verk
að komast þar inn. Á endanum þurfti
ég svo að hætta í náminu og snúa
aftur heim vegna skuldanna,“ segir
María.
„Vegna námsins gaf ég meira að
segja góðan afslátt af húsinu mínu
við sölu því kauptilboð þetta hljóð-
aði upp á háa greiðslu í byrjun og átti
ég þar með að geta gengið frá öllum
mínum málum á Íslandi hratt og vel.
Útibússtjórinn ráðlagði mér að af-
sala mér umboðinu á reikningnum
mínum þannig að þeir myndu klára
þetta fyrir mig. Það gekk ekki eftir. Ég
er mjög sár yfir að hafa misst af þessu
stórkostlega tækifæri.“
Lifir á bótum
Aðspurð segist María hafa ung byrj-
að að vinna fyrir sér og alla tíð aflað
góðra tekna til að lifa góðu lífi. Því
má segja að á örfáum árum hafi hún
farið frá allsnægtum til örbirgðar eft-
ir að hafa misst allt sitt. Í dag er hún
atvinnulaus og framfleytir sér á styrk
frá Reykjavíkurborg upp á 114 þús-
und krónur á mánuði. „Að vera orð-
in bótaþegi hefur mjög slæm áhrif á
mig því ég hef alltaf unnið fyrir mér
og getað séð um mig sjálf. Mér líð-
ur ömurlega. Ég er bæði svo reið og
sár yfir þessu öllu saman og á köfl-
um er þetta alveg að buga mig,“ segir
María.
„Ég þarf að hafa mig alla við með
allar þessar skuldir hangandi yfir mér.
Til að byrja með var ég skelfingu lost-
in yfir skuldastöðunni og þurfti bara
að bjarga mér mánuð til mánaðar. Ég
á ekki peninga fyrir nauðþurftum og
hef þurft að fá hjálp hjá góðum vin-
um mínum til að lifa og halda öllu
gangandi og reka þetta litla heimili.
Mér hefur tekist að vera ekki enn þá
komin í vanskil þrátt fyrir allt. Aldrei
á minni 45 ára ævi hef ég verið í van-
skilum en skuldirnar drepa mig hins
vegar ekki.“
„Börnin björguðu mér“
DV hefur undanfarið fjallað um fjár-
hagsvandræði fólks sem ýmist hefur
íhugað að svipta sig lífi eða hefur svipt
sig lífi vegna fjárhagsvandræða og at-
vinnumissis. María segist skilja hug-
leiðingar fólksins vel en telur börnin
sín hafa bjargað henni frá þeim hug-
leiðingum. „Ef ekki væri fyrir börnin
mín þá veit ég ekkert hvað ég hefði
tekið til bragðs. Ég skil vel að fólk hafi
velt fyrir sér sjálfsvígi í svona stöðu
en börnin mín björguðu mér frá því,“
segir María alvarleg í bragði.
„Núna þegar ég les frásagnir af
fólki í fjárhagsvanda fer ég bara að
gráta. Ég grét daglega sjálf í hálft ár og
hef verið varnarlaus og niðurbrotin.
Lengi vel upplifði ég bara vanmátt og
ég trúði því ekki að þetta væri að ger-
ast. Dag eftir dag skildi ég ekki hvers
vegna bankinn lagaði ekki mín mál.“
Í tómu tjóni
María segir marga fylgjast spennta
með framgangi mála hennar og að
hún hafi fundið fyrir stuðningi til
að mynda frá Neytendastofu, Hags-
munasamtökum heimilanna og
dómsmálaráðuneyti. Hjá ráðuneyt-
inu hefur hún fengið vilyrði fyrir
gjafsókn á hendur Landsbankan-
um þar sem hún er bótaþegi. „Hið
eina sem ég á eftir er nafnið mitt
og spurning hvort bankinn nái að
taka það af mér líka. Ég er allavega
á brúninni. Ég er heiðarlegur borg-
ari og góð kona. Bankinn rændi hins
vegar vitlausa konu,“ segir María
ákveðin.
„Fyrir utan allan minn missi og
erfiðleika, veikindi mín, að tapa ævi-
starfinu, námi mínu og aleigu hef ég
líka misst 10 kíló síðustu mánuði því
þeir hafa verið mér ákaflega erfið-
ir. Bankinn hefur valdið mér skelfi-
legu tjóni og ég hef beinlínis verið
féflett. Ég var rænd aleigu minni og
því ætla ég að vinna þetta mál. Ég er
mjög ákveðin en fyrst og fremst er ég
réttlætissinni. Hjarta mitt segir mér
að réttlætið muni sigra.“
Sigurviss
Aðspurð segist María handviss um
að sigra Landsbankann og líkir bar-
áttu sinni við söguna um Davíð og
Golíat. Hún ætlar sér að sigra sinn
eigin Golíat og gefa skuldugum
heimilum í landinu vonina á nýjan
leik. „Ég er að hugsa um réttlæti fyr-
ir sjálfa mig og þessi barátta er ekki
bara fyrir mig heldur fyrir öll heimil-
in í landinu því við verðum að sigra
þessa hrægamma,“ segir María. Hún
hefur stofnað netfang, bankatjon@
gmail.com, þar sem hún biður fólk
um að skrifa sér reynslusögur þar
sem það telur bankana hafa farið
illa með sig.
„Yfir mig var gengið á skítugum
skónum og ég hef þá trú að lögin
verndi mig. Ég ætla að fara alla þá
leið sem þarf og sigra óréttlætið.
Vonandi næ ég að geta gefið fólki
von.“
Óskað var viðbragða frá Lands-
bankanum en svörin þar voru að
starfsmenn bankans tjáðu sig ekki
um einstök mál.
KOMIÐ ÚT