19. júní - 19.06.2015, Blaðsíða 50

48 | 19. júní 2015
sem var, að erfitt yrði að kenna gömlum
hundum að sitja, en með samtakamætti
gætum við breytt hugsunarhætti þeirra
yngri og þá yrði eftirleikurinn auðveldari.
Kenna ætti drengjum að sjálfsagt væri að
þeir tækju þátt í nauðsynlegum heimilis­
störfum. Það væri fyrsta skrefið og ég hef
þá trú að það hafi sannast, þótt betur má
ef duga skal.“
Galdurinn virðist því m.a. vera fólg­
inn í því að ögra viðteknum hugmyndum
um kynjahlutverk og að kynna jafnréttis­
hugmyndir á meðan börn eru ung.
Eldri karlmenn síður
einmana
Þórunn segir að fram til þessa
hafi verið munur á körlum og konum
við starfslok. „Konur hafa stærra net í
kringum sig, eru oft tengdari börnunum
sínum en karlar og hafa þess vegna verið
betur undir starfslok búnar. Það mun
hins vegar breytast hratt eftir því sem
jafnréttisbaráttan verður öflugri og það
er beinn árangur af kvenréttindabar­
áttunni,“ segir Þórunn.
„Um 1970 varð sú breyting að feður
fóru almennt að vera viðstaddir fæðingu
barna sinna. Sú kynslóð er nú að komast
á eftirlaun. Þessir menn eru opnari og
tengdari börnunum sem þeir tóku á
móti en feður þeirra voru. Nú er ekki
lengur hallærislegt að keyra barnavagn
eins og þegar ég eignaðist mitt fyrsta
barn 1964. Þá var ekki inni í myndinni
að feður tækju þátt í barnaumönnun­
inni. En strax 10 árum síðar hafði orðið
hugarfarsbreyting. Allt hafa þetta verið
hænufet í áttina að jafnrétti kynjanna,“
segir Þórunn. Hún bætir við að þetta
muni leiða til þess að eldri karlmenn
verði síður einmana af því tengslin við
börnin verði nánari. „Heppna fólkið
er það sem hefur getað tengst báðum
foreldrum sínum og við sem eldri erum
munum njóta þess.“
Dýrasta barnapía á
Íslandi
Margir karlar hafa lagt sitt af mörkum
til jafnréttisbaráttunnar. Það er auðvitað
líka hagur þeirra að jafna réttinn.
Ólafur Stephensen, framkvæmda­
stjóri Félags atvinnurekenda, sagði eitt
sinn frá því í viðtali að þegar hann eign­
aðist barn fyrir 14 árum og vildi vera
heima hjá nýfæddri dótturinni hafi
kvenkyns samstarfsmaður hans látið
þau orð falla að hann hlyti að vera „dýr­
asta barnapía á Íslandi“. Sú athugasemd
segir sína sögu en þetta var í fyrsta sinn
sem Ólafur gat tekið sér fæðingarorlof
samkvæmt lögum sem þá höfðu nýlega
gengið í gildi.
Þegar hann eignaðist fyrsta barn
sitt fjórum árum fyrr fór hann líka fram
á fæðingarorlof hjá vinnu veitanda
sínum, Árvakri, en blaðakonur áttu þá
samnings bundinn rétt á slíku orlofi.
Málum var þannig komið fyrir að hann
gat tekið sumarfrí og þriggja mánaða
námsfrí sem blaðamenn eiga rétt á til að
geta verið með dóttur sinni fyrstu fjóra
mánuðina hennar.
„Tenging foreldra við börn á fyrstu
Ó
la
fu
r
St
ep
h
en
se
n