Gerðir kirkjuþings - 2001, Qupperneq 91

Varðandi skipun í kirkjugarðaráð er nefndin sammála um að eðlilegt sé að biskup
íslands eða fulltrúi hans sé formaður. Embætti húsameistara ríkisins hefur verið lagt
niður, og ekkert hefur komið í stað þess. Skipulagsstjóri telur sig orðinn vanhæfan, í
kjölfar breytingar sem gerðar hafa verið á skipulags- og byggingalögum, og hefur
umhverfisráðuneytið tekið undir þau sjónarmið. Nefndin er jafnframt sammála um
mikilvægi þess að í nefndinni sé aðili sem búi yfir þekkingu á fornminjum og
húsagerð, en liðveisla og atbeini frá Þjóðminjasafninu hefur verið mikiil á
undanförnum áratugum. Því er lagt til að þjóðminjavörður eða fulltrúi hans eigi sæti í
ráðinu.
í Kirkjugarðasambandi íslands eru um 60 kirkjugarðar af 280, og hefur það innan
sinna vébanda um 90% gjaldenda kirkjugarðsgjalda. Nefndin telur það ekki geta verið
eðlilegan málsvara kirkjugarðaheildarinnar, þó að líta megi á það sem samnefnara
fyrir hluta af kirkjugörðum í landinu, því að fleiri kirkjugarðar eru utan sambandsins
en innan þess. Af þessum sökum hefur nefndin talið eðlilegt að kirkjugarðsstjórn
Reykjavíkurprófastsdæma eigi áfram fulltrúa eins og verið hefur, og að síðar megi
skoða, ef Kirkjugarðasamband íslands eflist og verður að heildarsamtökum fyrir alla
kirkjugarða í landi, hvort þá væri ekki eðlilegt að það tilefni fulltrúa í stað
Kirkjugarða Reykjavíkurprófastsdæma. Ennfremur er talið eðlilegt að einn fulltrúi
verði áfram kjörinn af Kirkjuþingi, eins og verið hefur. Þá er nefndin einhuga um að
rétt sé að Samband íslenskra sveitarfélaga tilnefni fimmta manninn í hið nýja
kirkjugarðaráð.
Um 6. gr.
Þarfnast ekki skýringa.
Um 7. gr.
Fram hafa komið ýmsar ábendingar um að orðalag laganna um skyldur og rétt
sveitarfélaga sé hvorki nægilega skýrt né nákvæmt. Það ráðist oft að vilja
sveitarfélaga, hversu skammt eða langt þau teygi sig, þegar kirkjugarðsstæði er afhent
og eins sé mjög mismunandi á milli sveitarfélaga hvernig þau túlki skyldu sína í að
leggja til efni í girðingu. í því skyni að koma á samræmi er lagt til að kirkjugarðaráðið
setji nokkurs konar staðal, sem miða beri við í þessum efnum, þegar sveitarfélag láta
af hendi stæði undir kirkjugarð eða efni í girðingu. Þess eru dæmi að sveitarfélög leysi
sig undan þessari skyldu með því að greiða kirkjugarðinum ákveðna íjárhæð, sem er
reiknuð út frá fjölda grafarstæða. Talið er að viðmiðunarreglur sem verði settar hér að
lútandi, muni geta leyst þennan vanda.
Um 8. gr.
Miklu varðar að allur kirkjugarðurinn sé smekklega prýddur og hirtur, en ekki aðeins
legstæðin, og lýtur breytingin að því.
Um 9. gr.
Óeðlilegt þykir að gerður sé áskilnaður um að einni tiltekirmi stofnun skuli vera gert
skylt með lögum að leggja til ókeypis ráðgjöf og leiðbeiningar um plöntu- og
trjáhirðu, ekki síst eftir að komin er virk samkeppni í garðplöntuframleiðslu. Því þykir
eðlilegast að fella ákvæðið niður.
Um 10. gr.
Nýlegt dæmi er um að líkhús var byggt í tengslum við þjónustuhús í kirkjugarðinum á
Akureyri. Hefur slíkt orðið til mikils hagræðis bæði fyrir kirkjugarðinn svo og
87