Skírnir - 01.01.1984, Page 99
SKÍRNIR SYRPA UM KRISTjÁN FJALLASKÁLD 95
Tryggvi, minn tryggvasti vin
Jek tek nú að hætta að skrifa
Því heilinn í höfðinu á mjer
Hringlar, sem meinaður sauður
Margt er sem amar að mjer
Magnleysi, svefnleysi, víma
O að jeg augnablik nú
Eitt þar við hlið þína sæti
Og gullfagurt glóði í skál
Gómsæta táldræga vínið
Vænan þá tæki jeg mjer teig
Já Tryggvi þá skál þína eg drykki
Og byrjaði Bellmannslag
Her er alting her er jag
Þetta stendur nú ekki í hljóðstöfum, en það gjörir ekkert til.
Nú sje jeg ekki annað ráð en kveðja þig með öllum þeim
Complimentum, sem mínum fákunnandi anda er unnt og biðja
þig að heilsa öllum þeim, sem jeg ekki nenni eða kemst til að
skrifa. Þú verður að þekkja þá, Bjarni á Byrningsstöðum er
einn. Valdimar frændi þinn biður að heilsa þjer. Heilsan mína
skalti bera Hring og Einari, jeg vona þeir sjeu báðir feitir.
Svo bið jeg að heilsa konunni þinni, en það er hálfpartinn
mjer í hug að skrifa henni, án þess þú vitir af, (láttu liann ekki
Tryggva vita það). Með þökkum tek jeg því að fá að smala með
þjer á Hallgilsstöðum eitt kveld í sumar, það er eins vel boðið
og allt annað af þjer.
Æ fyrirgefðu ruglið, og vertu svo bezt kvaddur elsku vinur!
af þínum gamla Grautarhalla,
Kristjáni.
1 Kristján Jónsson: „Sundurlausar hugsanir", Fjölsvinnur, Lbs. 3324, 4to.
2 Símon Bjarnarson Dalaskáld: „Kristján skáld Jónsson og Jóhanna Jóhann-
esardóttir." Kvæði í þremur þáttum, Stúfur. Nokkur Ijóðmœli, bls. 24,
Reykjavík 1892.
3 Sjá t.d. Benjamín Sigvaldason: „Ástmær Kristjáns Fjallaskálds", Sannar
sögur, IIL hefti, bls. 27—45, Reykjavík 1955.
‘t Dagbók Sveins Þórarinssonar amtskrifara, Lbs. 680, 8vo VI.