Skírnir - 01.01.1984, Blaðsíða 275

SKÍRNIR
DÓMUR í DAGSLJÓSI
269
Athugasemd:
Það eru nýmæli að vafasamt sé að vitna til orða manna um
skilning þeirra á skáldsagnapersónu nema um heildartúlkun
þeirra á persónunni sé að ræða, og þá væntanlega að þeir taki
sjálfir fram að svo sé.
Það er misskilningur að höfundur RÍ „kjósi að sjá brennivíns-
ástríðu Magnúsar sem einhvers konar afleiðingu óbærilegrar
ástar hans á Snæfríði". í RÍ segir m.a. um Magnús: „Hugur Snæ-
fríðar til Arnæusar lamar vilja hans /. ../ þessi kvöl blæs að eldi
áfengisástríðu hans uns hún bugar hann.“ Hér er skýrt tekið
fram að Magnús hafi verið haldinn áfengisástríðu. Það er al-
kunna að miklir ósigrar í einkalífi eyða viðnámsþrótti manna.
Þá lýsir dómnefnd því yfir að hún fái „ekki betur séð en að þau
[þ.e. orð Tom Kristensens] komi heim og saman við skilning"
höfundar RÍ, en reynir ekki að rökstyðja það. Hvergi í RÍ er
talað um Magnús í Bræðratungu sem „utaaleligt svinebæst“.
Hvergi í RÍ er talað um að lestur kaflans um atburðinn í svína-
stíunni jafngildi því „at plaske gennem dynd“. í Rf er harm-
leikur Magnúsar í Bræðratungu skýrður á allt annan hátt en
þann að Magnús sé afgreiddur sem „svinebæst".
Dómnejnd:
Svipað verður uppi á 318. bls. Þar segir ritgerðarhöfundur:
„/. . ./ ögrar Snætríður höfuðsmanni íslands og skatttaka: Gullinló kóngs-
frænda. Við rök hennar og reisn, sótt í sögu íslands og bókmenntiris, er
sem þessum holdgervingi valdsins sígi larður /. . ./.“
Síðar segir hann neðanmáls:
„15 Dr. Peter Hallberg hefur hér annan skilning á:
Den som i Islands klocka fár föra den islándska diktens talan i det hetasta
ordalagen, ár emellertid varken Jón Hreggviðsson eller Arnas Arnæus utan
Snæfríður."
Ekki er auðvelt að sjá hvað Eiríkur Jónsson telur hér vera ágreinings-
efni. (288)
Athugasemd:
Til að skýra þennan skoðunarmun er nauðsyn að rekja texta
RÍ bæði á undan og eftir ræðu Snæfríðar frammi fyrir Gullinló
höfuðsmanni.
Sakarafl Snæfríðar við inngróna fyrirlitningu Gullinlós á