Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.09.2008, Side 67

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.09.2008, Side 67
Heil vertu drottning dýrðar, dóma vegur og blómi, skjöldr vor, skjól gott aldar, skærleikr, dygð og æra3 Uppnumning Maríu, eða himnaför var ein helsta hátíðin í kaþólskum sið, haldin 15. ágúst. Hvergi er minnst á himnaför Maríu í Nýja testamentinu, en frásagnirnar byggja á gömlum merg og voru umræðuefni lærðra manna öldum saman. I elstu sögnunum, sem heyrðu til austurkirkjunni, átti María ekki að hafa dáið, heldur verið uppnumin á meðan hún var enn á lífi. Þessar hugmyndir áttu eftir að taka breytingum. Þar sem María var mennsk hlaut hún að deyja, en var síðan uppnumin með önd og líkama. María var numin upp til himna vegna hreinleika og sakleysis síns, en jafnframt var uppnumningin hverjum kristnum manni áminning um eilíft líf að launum fyrir guðrækilegt líferni. Upnumningin eða himnaförin var afar vinsælt myndefni á fyrri öldum og þar sést María rísa upp til himins umkringd af englum sem bera hana eða styðja. En þó að flestir tryðu á uppnumninguna á miðöldum var hún ekki staðfest af páfa fyrr en 1950. En hvað ætli hafi orðið til þess að festa þessa kenningu í sessi á miðöldum? Elísabet hét nunna (1129-1165), kölluð Elísabet frá Schönau, kennd við klaustrið sem hún dvaldist í frá barnsaldri. Klaustrið var tvískipt, þ.e. þar var bæði munka- og nunnuhluti. Bróðir Elísabetar, Ekbert, gekk einnig í klaustrið í Schönau og varð ábóti þar. Varðveittar eru allmargar frásagnir af vitrunum sem hún fékk, einkum í veikindum sínum og sú þekktasta segir frá himnaför Maríu guðsmóður. Ekbert skrifaði sýnir Elísabetar eftir frásögn hennar sjálfrar og minnisblöðum, en síðar átti hún eftir að rata inn í íslensk miðaldarit. Frásögn af vitrun hennar er varðveitt í tveimur gerðum Guðmundar sögu Arasonar sem eru verk 14. aldar helgisagnaritaranna Arngríms Brandssonar og, að því að talið er, Bergs Sokkasonar.4 Leið frásagnar Elísabetar lá gegnum karllegan og klerklegan menntaheim frá því að bróðir hennar gaf henni endanlegt form, þar til klerkur í Noregi skrifaði 3 Maríukver, 149. 4 Sú gerð Guðmundar sögu, sem eignuð hefur verið Bergi Sokkasyni, hefur enn ekki verið prentuð. 65 L
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.