Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1971, Síða 23

Var hann þrekmikill og harðgerður, síglaður og skemmtinn. Hann
var mikill hlj ómlistarmaður og lærði organslátt, svo mjög var róm-
að, og tók oft unglinga til kennslu í organslætti á vetrum, og jók
það á fjölbreytni heimilislífs á Eiríksstöðum. Mundi óvíða slíkur
menningarbragur á heimilum sem þar var á þessum tíma, og hafði
lengi verið áður, efst uppi á Jökuldal. Aðdrætti mikla þurfti að
þessu stóra búi, og þeir komu á mig nær eingöngu.
Langt var í kaupstaðinn, en almennt sóttu Héraðsbúar veizlun á
Reyðarfjörð, en það skipti dagleiðum þangað frá Eiríksstöðum.
Bræður Stefaníu, einn eða fleiri, stunduðu verzlun í Reykjavík, og
Jón fékk alla þungavöru frá þeim, vanalega senda beint upp á Reyð-
arfjörð. Þurfti þá að kaupa bílflutning á þessu í Egilsstaði og síð-
an bátsflutning að Brekku í Fljótsdal. Eftir það varð hesturinn og
lestamaður að taka Fljótsdalsheiði í 7 tíma, yfir að brú á Jökulsá
við Hákonarstaði og síðan upp dal að Eiríksstöðum, fast að þriggja
klst. lestaferð. Þetta var dýrt og bein peningaútgjöld við bíl og
bátsflutninga, en ekki varð hæglega hjá því komizt að þannig yrði
þetta að vera.
Hvort það var nú fyrir það, að nú var ég orðinn lestamaður á
Eiríksstöðum eða Jón vildi freista þess að losna við útgjöld við bíl
og bát á vörum sínum, þá var það nú þetta vor, að Jón fékk vöruna
senda upp á Vopnafjörð. Það var sá gamli verzlunarstaður Jökul-
dælinga, og margar voru orðnar ferðirnar yfir þær löngu heiðar,
sem hér lágu á milli, Smj örvatnsheiði og Tunguheiði, afleggjarar á
hvern bæ, og göturnar víða orðnar glöggar. Nú hafði þetta aflagzt
fyrir um mannsaldri, er verzlun þótti óhagstæð á Vopnafirði, en
nýtt viðskiptafjör kom á firðina sunnan Fljótsdalshéraðs. En lengi
má færa gömlu götuna, og nú varð ekki undan því komizt, er vör-
urnar voru komnar á Vopnafjörð. Sem vænta mátti var hér um engan
smáslatta að ræða, 23 hestburði, og sumir sekkirnir 127 pund.
Jón kom að máli við mig um þetta, og var nú nýhafinn sláttur og
frátafir vondar. Taldi hann að gera yrði tvær ferðir að þessu, aðra
nú þegar, en hina síðar um sumarið. Mér fór því víst eins og Gretti,
að mér fannst illt að gera tvær ferðirnar að þessu og þótt ekki væru
svona margir hestar til á Eiríksstöðum til lestaferða, þá vissi ég að
Jón var svo vinsæll, að auðvelt var að sópa saman nógum hestum í
MULAÞING
21