Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1971, Síða 60
viS nein deilumál, og nú voru víst ekki horfur á að ný deilumál
ættu eftir að rísa upp á næstunni, allra sízt á milli þeirra sálufélaga
sem stóðu að klögumálunum á séra Stefán. En hvað gerist fáum
árum seinna, þegar Stefán faktor hefur upp raust sína gegn Haraldi
Briem út af hreppsmálunum í Geithellnahreppi? Um það verður ekki
skrifað. En í þeim deilum risu öldurnar nokkuð hátt, og þá var ekki
allt talað af guðlegri andakt.
Kæruskj.alið
Uppphaf málaferlanna á hendur séra Stefáni er eftirfarandi kæru-
skjal, sem nokkrir menn í Hálssókn sömdu um hann „vegna hneyksl-
anlegrar framkomu hans í prestverkum“, eins og það er orðað.
Kæran er hér tekin úr sýslubókum Suður-Múlasýslu. Hún var send
sýslumanni, Jóni Johnsen.
„Vér undirritaðir íbúar Hofs- og Hálssóknar finnum oss knúða
til að bera upp fyrir yður, háæruverðugi herra, kæru yfir prestinn,
séra Stefán Sigfússon að Hofi sem undanfarin þrjú ár hefur verið
sóknarprestur vor. Viljum hér með leyfa oss að skýra frá, hver
kæruefni vér höfum gegn nefndum presti.
Til þess að byrja á því, sem mest er um vert, þá eru hér menn,
sem segjast hafa heyrt hann lýsa því yfir, að hann ekki sjálfur tryði
neinu því, sem hann kenndi, og hreint og beint taka það fram, að
hann sé löngu hættur að trúa á nokkurn guð og sömuleiðis heyrt
hann biðja fyrir sér og ákalla djöfulinn í þeim tilfellum, þar sem
öðrum kristnum mönnum fyrst kemur til hugar að biðja guð fyrir
sér. Vér getum naumast efazt um, að þessar sakir séu rétt bornar á
séra Stefán, því vér höfum fyrir oss sögusögn fleiri áreiðanlegra
manna, og verðum vér því allir í einu hljóði að lýsa yfir því, að
svo lengi sem þessi áburður ekki er hrakinn með áreiðanlegri rann-
sókn, hljótum vér að álíta séra Stefán óhæfilegan til að vera prest
vorn eða nokkurs annars safnaðar í kristinni kirkju.
Vér getum staðhæft, að í embættisverkum hefur séra Stefán
nokkrum sinnum hagað sér svo ósæmilega, að vér verðum að álíta
það algerlega óhæfilegt.
58
MÚLAÞING