Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1971, Qupperneq 104

í baðstofunni voru auk rúmanna kistur, koffort, borð og trébekk-
ir að sitja á, fáð húsgögn af langri sambúð við fólk, sandskúring-
um og snertingu við ýmsa líkamshluta. Nú mundu slík húsgögn
þykja kjörgripir fólki sem er að verða útúrþreytt á póleraða harð-
viðargoðinu sem ekki má reka nagla í.
Þegar Hallfreðarstaðabræður rifu baðstofuna sumarið 1938 kom
ýmislegt í ljós er segir sína sögu um mismunandi aldur einstakra
hluta hennar. Utveggir voru úr torfi eingöngu nema Uthúsin, þar
var grjót neðan til í veggjum. Innan við þá var skot. I því stóðu
allsverir rekadrumbar á stoðarsteinum í grunninum og gengu upp
undir lausholt úr löngum og allmiklum trjám. Lausholtin náðu inn
fyrir stoðirnar, og upp í neðri brúnina, sem inn af stóð, var skora
eða fals fyrir þiljur. Niður við gólf var þykkur flettingur, og ná-
lægt innri og efri brún hans einnig tekinn fals og á einum stað L-
mynduð gróp nægilega breið fyrir borð. Síðan hefur verið þiljað
þannig að borðunum hefur verið smeygt í falsið í lausholtunum og
látin falla í L-grópina að neðan, rennt inn í falsana og L-grópinni
lokað með lista. Ofan á lausholtin komu sperrutærnar og stóðu á
kubbum sem skotið var milli lausholts og sperru. Utan á sperrunum
voru langbönd fjögur á hvorri hlið og á þau negld súðin þannig að
borðin sneru eins og sperrurnar; þetta var reisifjöl. Ofan á lausholt-
unum voru syllur milli sperranna og bilinu milli lausholts og súðar,
sem nam þykktinni á sperrunum og langböndunum, var lokað með
hæfilega breiðum fjölum. Hæð frá gólfi upp undir súðina út við
vegginn var rúmur metri, minnir Vigfús. Trégólf var í allri baðstof-
unni.
Úthúsin tvö voru greinilega elzt og jafngömul. Þar voru gólf-
borðin úr rekaviði og mjög misbreið. Þau voru töppuð saman á
brúnum en ekki nótuð. Þilfjalirnar voru líka misbreiðar, en sæmi-
lega heflaðar. Aftur á móti voru þakviðirnir allir lítt unnir. Kúpt
bökin á rekatrjánum höfðu verið látin halda sér hrjúf og óslétt og
sagarförin sýnileg á borðunum í súðinni.
Þekjan á baðstofunni og raunar allar þekjur á Hallfreðarstaðabæ
voru gerðar að hefðbundnum hætti. Ofan á reisifjölinni var lag af
tróði, grönnum birkirenglum ( sjálfsagt úr Þórisási því að vestur-
hlíð hans var og er viði vaxin og skartar sumarlangt á grænum kjól
100
MULAÞING