Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1971, Síða 147

I Grímu hinni nýju 1. hindi hls. 109—112 er sagt frá snjóflóði
þessu og ber þeirri frásögn að mestu saman við þaS sem hér er
skráS. Þó eru þar í byrjun frásagnarinnar þrjú atriSi sem ekki eru
rétt meS farin.
Bærinn á Stekk stóS ekki viS gildrag þaS sem hlaupiS kom úr,
því eins og enn má sjá byrjar ekki gildrag þaS fyrr en uppi í fjall-
inu, langt fyrir ofan bæ. FjalliS sem nefnt er Tóufjall heitir Tóar-
fjall. Ofantil er fjalliS bert og gróSurlaust en út frá bænum á Stekk
og upp um fjallsræturnar er nokkur gróSur. Þar heitir Tó og hefur
fjalliS hlotiS nafn af Tónni. Þá er rangt fariS meS föSurnafn Sess-
elju húsfreyju sem talin er Þorsteinsdóttir. FaSir hennar var Þorkell,
áSur bóndi á Stekk, SigurSsson. Systkini Sesselju voru m. a. Eyjólf-
ur bóndi í Gilsárvallahjáleigu og Aslaug sem úti varS á Eiríksdal í
stórhríSarveSri 22. janúar 1884, 46 ára gömul, á leiS frá Gilsár-
vallahjáleigu aS heimsækja föSursystur sína Áslaugu, sem hún var
heitin eftir og þá átti heima í Klúku og hefur þá veriS komin yfir
sjötugt, og aSra vini og kunningja á grannbæjunum.1
ÁriS 1884 var taliS gott og hagstætt ár. En áriS 1885 voru aftur
harSindi. ÞaS vor misstu hreppsbúar rúm 600 lömb, eSa um helming
fæddra lamba. Næsta vor 1886 voru framtaldar ær meS lömbum
851.
Veturinn 1888 var vondur og þó sérstaklega voriS. Þá strandaSi
Ingeborg, seglskúta full af vörum. Hún hraktist hingaS undan hafís.
Daginn sem hún strandaSi var stinnings norSaustankaldi en íslítiS
á firSinum. Sigldi skútan fyrir fullum seglum beint upp aS klöpp-
unum út af Svínalækjarósi. Hafa skipverjar veriS búnir aS fá sig
fullreynda á hrakningum í ísnum, enda búnir aS vera aS hrekjast í
hafi frá því haustiS fyrir. HöfSu þeir svo hraSann á aS komast í
land aS þeir tóku ekki niSur seglin. StóS skútan meS fullum segl-
um uppi þar til fariS var aS bjarga úr henni vörum. SagSist skip-
verjum svo frá aS óstöSvandi leki hefSi komiS aS skútunni svo ekki
hefSi veriS annars kostur en sigla á land svo einhverju yrSi bjarg-
aS.
SkipiS var aS heita mátti ein lest stafna á milli. Rúgur laus og
sykurtoppum stungiS ofan í, annaS korn í sekkjum. Fljótlega hækk-
1 Sbr. Múlaþing 2. hefti, bls. 53—61.
MÚLAMNG
143