Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1998, Qupperneq 27

Ingi T. Lárusson
Störf Inga T. Lárussonar og foreldra
hans
Störf þau sem Ingi T. Lárusson lagði fyrir
sig um dagana, auk tónsmíða og hljóð-
færaleiks voru af ýmsu tagi og á ýmsum
stöðum. Hann ólst upp á Seyðisfirði. Þess
tíma getur Eiríkur Sigurðsson með þessum
orðum: „Hann ólst upp í skjóli foreldra sinna,
lifði glöðu og áhyggjulausu lífi og naut mik-
ils ástríkis. Um fermingaraldur var hann hinn
fríðasti sveinn, kátur og fyndinn, sífellt syngj-
andi og spilandi og hrókur alls fagnaðar í
sínum hópi. Hann lærði ungur að leika á
orgel af föður sínum og varð fljótt listfengur
spilari. Hann lærði einnig að leika á slag-
hörpu (píanó) og dálítið á fiðlu. I fiðluna
greip hann oft heima fyrir sér til ánægju.“
Þessi orð Eiríks eru í fullu samræmi við það
sem ég vissi um Inga, nema þá það að ég tel
að Ingi hafi leikið snilldarvel á fiðlu, meira en
„dálítið“ , eins og Eiríki segist frá. Og Eiríkur
bætir við: „Afengisnautn var talsverð á
Seyðisfirði um þetta leyti. Mikið var sóst
eftir að hafa Inga með í glöðum félagsskap og
þar var vínið oft með í för. Ekki kynntist
hann þó víni á heimili sínu því að Lárus var
bindindismaður.“
Lárus Sigmundur Tómasson var fæddur
22. júní 1854, dáinn 9. apríl 1917, annan dag
páska, eftir langvarandi heilsubilun. Arið
1891 kom Lárus fyrst til Seyðisfjarðar.
Dvaldi þá fyrst um sumartíma á Vestdalseyri
en veturinn eftir (snjóflóðaveturinn 1882)
(hér stemma ártöl ekki, bls. 71) fluttist hann
alkominn til Seyðisfjarðar og bjó þá á
Fjarðaröldu. Tók hann þá við kennslu í
bamaskólanum og var kennari við hann í 20
ár, lengst af einn. Svo var Láms bókavörður
á Amtsbókasafninu frá stofnun þess í mörg ár.
Gjaldkeri sparisjóðs Seyðisfjarðar var hann
frá stofnun þess sjóðs og þar til útibú Islands-
banka var stofnað 1904 á Seyðisfirði. Þarvar
Vísa eftir Inga T.
Guðfinna Sigurðardóttir frá Kolsholti í
Villingaholtshreppi í Arnessýslu var til
heimilis að Desjarmýri á þeim tíma sem
Ingi Lár var á Borgarfirði eystra, en það
varl916-20. Guðfinna var fœdd 19.
fehrúar 1894, tveim árum yngri en Ingi.
Síðasta árið sem Ingi var á Borgarfirði
var hann 28 ára en hún 26 ára. Sagt var
að þau myndu hafa verið skotin hvort í
öðru, enda hœði glœsileg í sjón og reynd.
Ingi átti heima í húsi því á Borgarfirði
sem Hjallhóll heitir, var leigjandi þar. Svo
var það eitt sinn á góðra vina fundi að
rœtt var m.a. um spillingu og þá ekki síst
kvenna. Ingi tók ekki þátt í umrœðu þess-
ari en var þá leitað eftir hans áliti. Þá
segir hann eins og kœruleysislega:
Alltfrá hvirfli og ofan í tœr
eru stúlkur spilltar.
Þá er sagt að Guðfinna hafi litið
vonsviknum spurnaraugum til Inga. Við
því tilliti átti hann þetta svar:
En Guðfinna er göfug mœr
girnast hana piltar.
Þetta þótti viðstöddum sniðug og vel
þegin undantekning hjá Inga.
hann gjaldkeri til ársins 1915, þar til heilsan
bilaði. Auk kennslustarfa rak Lárus bóka- og
pappírsverslun og mun það hafa verið aðal-
tekjugrein hans á þeim árum því kennslu-
starfið var illa launað. Lárus gegndi einnig
mörgum störfum í þágu sveitar- og bæjar-
félagsins á Seyðisfirði eftir að Seyðisfjörður
fékk bæjarréttindi 1895. Hann var einn hinn
25