Jökull - 01.12.1966, Qupperneq 57

að kanna fyrst leiðina úr flugvél. Var Agnar
Kofoed-Hansen flugmálastjóri okkur hjálpleg-
ur að vanda og flaug með Guðmund Jónasson,
Jón Eyþórsson og undirritaðan inn yfir Gríms-
vötn. Er kom inn fvrir Hófsvað, var allt að sjá
ófært inn úr vegna snjóa, svo að við vorum að
hugsa um að snúa þar við, en héldum þó
áfram, og er kom inn undir Ljósufjöll var
orðið nokkuð snjóléttara. Snjóbrú var á Tungná
suður af ,,Félögum“ og jökulröndin slétt af snjó,
og var auðsætt að fara mætti trafalalaust á vísl-
unum frá Jiikulheima-skemmunni upp á jökul.
A heimleið var leiðin könnuð nánar. Sarna dag
lenti Halldór Eyjólfsson frá Rauðalæk á þyrlu
innan við Hófsvað og taldi hann að ófært
myndi bílum upp frá ánni og inn fyrir Vatna-
öldur.
Var Guðmundi nú selt sjálfdæmi um það,
hvort leggja skyldi af stað á tilsettum tíma.
Ekki var fýsilegt að þurfa að snúa við með
nær þrjátíu manna hóp, en hins vegar afleitt
að geta ekki notað hvítasunnuhelgina til ferð-
arinnar. Að mjög yfirveguðu ráði kvað Guð-
mundur upp þann úrskurð, að farið skyldi svo
sem áætlað var. Taldi hann að sá aukatími, sem
færi í það að brjótast inn yfir, myndi vinnast
upp að nokkru vegna hagstæðra aðstæðna í
Jökulheimum og við jökulröndina.
Hér fer á eftir útdráttur úr dagbók minni:
Laugardagur 28. rnaí.
Fórum úr Reykjavík kl. 08.20 og voru 11
bílar í förinni. Hrepptum rigningu og þoku
á leiðinni austur að Galtalæk, en upp úr því
var sæmilega bjart. Færi var ágætt, þar til kom-
ið var inn á móts við Loðmund, en þá snar-
versnaði það og var torfært þaðan inn á móts
við Tungnaá sakir snjóskafla og mikils vatns-
elgs. Að Tungnaá komum við kl. 19.25 og vor-
um komin yfir hana 2 tímum síðar. Var liún
æði djúp og fjöldi bíla við ána, sem ekki treystu
sér yfir hana. Ekki reyndist Halldór frá Rauða-
læk hafa verið mikið of svartsýnn á færið inn-
úr, en þó mjakaðist bilalestin áfram.
Hvitasunnudagur 29. rnaí.
Kl. 02 var bílalestin komin langleiðina inn
að Karli og Kerlingu. Þar íestust bílar sitt á
hvað í sköflum og kl. 04 var ákveðið að slá
tjöldum á flötum melhól. Tóku menn á sig
náðir í nokkurri óvissu um það, hvort lengra
yrði komizt með morgninum, en aftur var lagt
1. mynd. Bilalestin þræðir sig eftir gígbarmi
einnar af Vatnaöldunum.
Ljósm. Hjálmar R. Bárðarson.
af stað kl. um 11. Var veður gott og auðveldara
að rekia sig áfram en um nóttina. Færið fór
smábatnandi, en erfitt var þó að komast um
skarðið milli Vatnaaldnanna og varð síðan að
aka eftir hágígbarminum þar austan við og þótti
sumum glæfralegt. Eftir það var sæmilega greið-
fært inn úr og komum við í Jökulheima kl.
16.15 og var þegar farið að vinna að því að
koma snjóbílunum í gang. Snjókjarnabor, sem
átti að vera þarna inn frá, fannst ekki og sáu
menn því fram á gryfjugröft að gömlum sið.
Mánudagur 30. mai.
Þokkalegt veður var í Jökulheimum um
morguninn, en ekki bjart yfir. Snjóbílunum var
ekið yfir Tungnaá á snjóbrúnni, svo sem ráð
hafði verið fyrir gert. Var komið að jökulrönd
kl. 10.25 og var þar greiðfært upp, en færi
þyngdist fljótt. Carl Eiríksson leitaði að mæli-
stöngum þeim, sem vera áttu á hallamældu lín-
unni inn af Nýjafelli, og fann eina. Um 800 m
frá jökulrönd festum við Kugg í gjótu og tók
nokkurn tíma að ná lionum upp. KI. 13 vor-
um við 3 km frá jökulrönd í þvngslafæri og
nokkru innar skall á þoka. Ætlunin var að
finna járnmöstur fjögur, sem vera áttu í
Tungnárjöklinum, eitt, og það elzta, nálægt
línunni Pálsf jall—Kerlingar, hin sett niður
snemmsumars 1965 ofan og neðan við þá línu.
Er þangað kom, þar sem vera átti neðsta mastr-
ið, var þreifandi þoka. Var þá hafin kerfis-
bundin leit að mastrinu, en það fannst ekki,
enda kom í ljós á heimleið, að það var ekki
JÖKULL 211