Jökull - 01.12.1966, Qupperneq 67

1. Undir vörðunni á
Hrolleifsborg. Greinar-
höfundur, Hjálmar R.
Bárðarson, ritar í Jökul-
skinnu þ. 21. ágúst 1966.
The author at the Caini
of Hrolleifsborg, August
21, 1966.
var fögur sýn, og ferð hraðað þangað. Við
höfðum ákveðið að eiga náttstað á jökli, og
höfðum valið okkur taglið á Hrolleifsborg, þar
sem það hverfur inn undir jökulinn. Við höfð-
um aðeins eitt tjald meðferðis, en nú voru
byggð tvö snjóhús og undirbúin máltíð dagsins
í glampandi sólskini. Mikið var ljósmyndað og
notið dásamlegs útsýnis til Hornstranda og yfir
jökul. Þreyttir gengu ferðalangar til náða í
svefnpokum. Staðurinn var heldur óvenjulegur
sem svefnstaður, og þetta var í fyrsta sinni, sem
ég svaf í snjóhúsi.
Að morgni 6. júní var vaknað snemma á
Hrolleifsborg. Nú var kominn hríðarbvlur, og
þokubakkar huldu Hornstrandir. Ferðasögu-
ágrip var skrifað í Jökulskinnu og gengið frá
henni aftur í sívala koparhylkinu í vörðunni á
hátindi Hrolleifsborgar. Síðan kvöddum við
næturstaðinn og héldum, ferðafélagarnir 12,
eftir áttavita í hríðinni af stað með stefnu á
dalbotn Skjaldfannardals. Frá Melgraseyri við
Djúp var farið til baka á bát til Isafjarðar.
Næst koma gestir á Hrolleifsborg rúmri viku
síðar, því að þann 14. júní 1938 kl. 4 að niorgni
rita tveir ferðafélagar nöfn sín i Jökulskinnu.
Annar er frá Skjaldfönn og hinn frá Bæjum
við Isáfjarðardjúp, en þeir eru þá á leið vfir
jökul frá Bjarnarfirði á Ströndum í Kaldalón.
Nú h'ða rnörg ár án þess að nokkur riti nafn
sitt í Jökulskinnu. Það er ekki fyrr en 3. júní
1955, að þýzk kona, búsett á Isafirði, kemur á
Hrolleifsborg ásámt 16 ára gömlum pilti frá
Reykjarfirði nyrðra. Þau koma þangað að kvöldi
dags í góðu veðri, útsýnið er þá fagurt, sólin
að setjast bak við fjöllin. Þau eru á ferð frá
Reykjarfirði að Dröngum, en Hrolleifshorg og
Drangajökull hafa freistað til uppgöngu í góða
veðrinu, þótt úrleiðis sé.
Næsta ár, 16. júlí 1955, rita tvær konur eftir-
farandi í Jökulskinnu: „Komum frá Reykjar-
firði á Hrolleifsborg kl. 19. Vorum bleklausar
og skrifum því með naglasköfu, sem við dýf-
um í blóð okkar. Förum sömu leið til baka.“
— Litur skriftarinnar er rauðbrúnn, og eykur
það nokkuð á sannleiksgildi sögunnar.
Þremur árum síðar, 11. júlí 1959, rita næst
6 ferðafélagar nöfn sín í bókina. Litur þeirrar
skriftar er hinn sami rauðbrúni, svo að annað-
hvort hefur sarna aðferð verið notuð þá, þótt
þess sé ekki getið, — eða var kannske afgangur
af blóð-blekinu frá 1955?
Þá koma 4 gestir á Hrolleifsborg 15. jtilí
JÖKULL 221