Jökull - 01.12.1992, Qupperneq 84

góðu sumri: „Jökull og snjóskaflar leystust meira í
sumar en oft áður og var það snjóléttum vetri að þakka
og góðu sumri.“
NORÐ URLANDSJÖKLAR
Hálsjökull - Þórir Haraldsson lýsir ferð sinni að
jökulsporði á mælingablaði og segir m.a.: „Jökul-
sporðurinn ofan merkisins er þver og skýr en svo-
lítil tunga nær neðar við austurjaðar jökulsins. Þessi
hjöðnun kemur ekki á óvart, því að nú fór saman snjó-
lítill vetur og gott sumar.“
LANGJÖKULL
J'ökulkrókur - I þetta sinn mældi Theódór Theó-
dórsson Langjökul aðeins í Jökulkróki við Þjófadali.
Þar hefur ekki verið mælt síðan 1985. Theódór lýs-
ir aðstæðum svona: „Jaðarinn er sem fyrr sléttur, en
nokkuð brattur. Vel sést á nýjan hnjúk koma upp úr
ísnum 1-2 km frá jaðri og sunnan mælilínu. Smávörð-
ur, gulmálaðar settar í 50 og 100 m frá merki nr. 2.
Um 4 klst. gangur er að merkjum frá Þröskuldi, þar
sem vegur endar, og til baka aftur.“
HOFSJÖKULL
A Lambahrauni - Enn er snjóskafl á jaðri jökulsins
og meiri en í fyrra þrátt fyrir einmuna leysingu. I bréíi
með mælingablaði segir Bragi Skúlason: „Allt frá því
fyrst var komið í Ingólfsskála í sumar og þar til í haust
hefur verið óvenju mikið vatn í austustu kvísl Vestari-
Jökulsár (Skálkvísl) og oft fundist brennisteinsfnykur
af henni. Þann 1/9 þegar ég var þama á ferð var mjög
lítið vatn í kvísl þeirri sem fellur undan jökli rétt vestan
við mælistað innan við Lambahraun, en aftur á móti
mikið vatn í Skálakvísl þannig að vatn til hennar hefur
komið fram vestur undir Krókafelli. í sama skipti var
mjög lítið vatn í Miðkvíslum.
Viku seinna var ég þama aftur á ferð. Var þá
nokkru minna vatn í Skálakvísl en Miðkvísl alveg
þurr. Eg hef verið þarna á ferð flest haust síðan 1975
og minnist þess ekki að Miðkvísl hafi verið vatnslaus
fyrr heldur hið gagnstæða, oftar meira vatn þar en í
Skálakvísl einkum hin síðari ár nema e.t.v. s.l. haust.“
Sátujökull- A mælingablaði Braga segir: „Mælt er
að efri bakka vatnsfarvegs. Þar fyrir ofan er jökullinn
mjög sand- og malarorpinn. Vatnsrásir virðast víða ná
í gegn um jökulísinn. Þetta svæði er ca. 170 m. Þar
fyrir ofan er jökullinn ósprunginn og sléttur og virðist
sífellt vera að lækka.“
Nauthagajökull-Leifur Jónsson segir á mælinga-
blaði: „Vestan við miðjan jökul hefur löngum verið
lítill íshellir og runnið úr honum lítil lækjarspræna.
Þessi hellir hefur stækkað hundraðfalt. Lækurinn er
sem fyrr en farvegur hans er nú sem eftir stórfljót, sem
sennilegast hefur beljað fram í sumar. Kamburinn á
jöklinum er mjög sprunginn austan til;“
MúlajökuU - Leifur segir um Múlajökul S:
„Margra ára áfok og aska eru komin upp á yflrborð
jökulsins og ásjóna hans því mjög blökk, en að öðru
leyti slétt og felld. Múlamir eru með þurrasta móti.“
MÝRDALSJÖKULL
Sólheimajökull - Valur Jóhannesson getur þess á
mælingablöðum að jökullin sé sleiktur að framan og
mikið aurborinn, en sléttari að ofan en undanfarin ár. A
Jökulhaus hefur hann skilið eftir mórenu 15 m framan
við þessa árs mælingu.
VATNAJÖKULL
Síðujökull - Mæling á eystri línunni náðist ekki
vegna þess að merkið næst jökli hafði horfið í vatna-
vöxtum. Jökullinn er sem fyrr tiltölulega flatur og
sléttur.
Skeiðarárjökull - Eyjólfur Hannesson á Núpsstað
fór fyrir miðjan júní að merkjum við vestanverðan jök-
ulinn er fréttist af gangi í honum og sá þá að hann hafði
ekkert hreyfst eða bólgnað þar. I septemberlok var jök-
ullinn ekkert farinn að færast fram en við hefðbundna
haustmælingu um miðjan október stóð jaðarinn um
hálfum km framar en haustið áður og var þá á fleygi
ferð.
Bragi Þórarinsson gerði sér auka ferð í júní á mæl-
ingastaði við austanverðan jökulinn vegnaframhlaups-
ins. Þá hafði hann skriðið fram um 100 m á vestasta
merkinu af þrem en staðið kyrr á því austasta sem er
skammt frá útfalli Skeiðarár. I haustvitjun Braga hafði
jökullinnenn skriðið fram en samt farinn að hopa sem
sást af fremstu görðunum sem hann hafði rutt upp.
Guðjón Benediktsson í Freysnesi í Öræfum var
fenginn af Vegagerð ríkisins til að mæla vikulega á
82 JÖKULL, No. 42, 1992