Jökull - 01.12.1993, Blaðsíða 46

því á tímum skammvinnra framrása eða kyrrstöðu jök-
uljaðarsins mynduðust ystu jökulgarðar og fjörumörk
í um 65 m hæð svo og á milli 50 og 40 m hæðar.
Með samanburði við niðurstöður rannsókna á vestan-
verðri Melrakkasléttu má ætla að ystu hlutar núverandi
strandsvæða við Þistilfjörð og Bakkaflóa hafi orðið ís-
lausir fyrir um 12.700 árum BP eða srðar.
Við enn frekari hörfun jökla færðist jökuljaðarinn
inn yfir núverandi strönd í botni Þistilfjarðar og Bakka-
flóa, en samfara þessari rýrnun jöklanna og minnkandi
jökulfargi á jarðskorpuna reis land á þessum slóðum
hlutfallslega hratt úr sæ. Vegna kólnandi loftslags og
aukinnar ákomu stækkuðu jöklar enn á ný, land seig
undan auknu fargi þeirra, sjór gekk á land og nær sam-
felld fjörumörk mynduðust mjög víða í um 30 m hæð
(Mynd 9). A þessum tíma var jaðar jökuls við jök-
ulgarð norðan Flautafells og endasleppa jökuláraura
austan fellsins. Mikill fjöldi jökulkera í syðsta hluta
sethjallans við Lónafjörð sýnir um það bil legu jökul-
jaðars á sama tíma (Mynd 3). Við Bakkaflóa var
jökuljaðar suðvestan við innsta hluta sethjallans við
Miðfjörð (Mynd 4). Með samanburði við niðurstöð-
ur rannsókna á Melrakkasléttu og í Vopnafirði má
lykta, að þessi framrás jökla hafi orðið á tímabilinu
10.200-9.700 ár BP. Ennfremur má ætla að 50-40 m
fjörumörkin hafi myndast á svonefndum yngri Dryas
tíma, en hann stóð yfir á tímabilinu 11.000-10.000 ár
BP.
Lokaþátturinn í sögu ísaldarloka við Þistilfjörð og
Bakkaflóa fólst í endanlegri hörfun jökla í átt til há-
lendari hluta svæðisins, en stefna jökulráka sýnir, að
mikil ísaskil lágu þá frá norðri til suðurs yfir fjalllend-
inu sunnan Melrakkasléttu. Það má ennfremur ætla,
að ísaskil hafi á þessum tíma verið nærri núverandi
vatnaskilum á milli Bakkaflóa og Vopnafjarðar svo og
í fjöllunum sunnan Langaness (Mynd 9).
44 JÖKULL, No. 43, 1993