Þjóðmál - 01.12.2012, Blaðsíða 63

62 Þjóðmál VETUR 2012
heima og geima . Einu sinni fóru þeir að
ræða um það hvernig hægt væri að sigrast
á leiða á afskekktum stöðum sem verða að
búa við lélegar samgöngur að vetrarlagi .
Sigurður sagði Sigfúsi þá frá því að einu
sinni að sumri til hefði hann verið daufur
í dálkinn og hefði þá farið upp í fjall fyrir
ofan Reykhóla og ort þar ljóð . Þegar hann
hafði lokið því hafði honum létt mikið .
„Ég spurði hann svo, hvort ég mætti ekki
eiga vísurnar til að reyna að setja saman lag
utan um þær og hann kvað það velkomið,“
sagði Sigfús . „Og lagið kom eiginlega á
stundinni .“
Um jólin 1951 var haldin barnaskemmt-
un á Reykhólum og Sigfús var fenginn til
að leika jólasvein . „Þá varð ég heldur betur
var við að Litla flugan var auðlærð,“ sagði
Sigfús í viðtali í Vikunni . „Ég var ekki
búinn að syngja hana nema einu sinni
þegar allir krakkarnir sungu hana með
mér .“4 Sigfús hefur sagt að lagið hafi verið
sungið „fram og aftur og út á hlið, liggur
Ljóðið sem Sigurður Elíasson samdi á undan
Litlu flugunni .
mér við að segja, og ég vænti þess, að hún
hafi svipt einhverjum skammdegisdrunga
á brott .“
Önnur útgáfa af
sögunni um ljóðið

Sigurður Elíasson segir í ævisögu sinni að þegar hann var að jafna sig eftir berkla
og mislinga hafi hann farið að „hnoða saman
vísum og hripa þær á blað“ .5 Sumu henti
hann en eitt ljóðið, Fiðrildisflökt, geymdi
hann, braut saman blaðið og lagði það inn í
bók sem hann var að lesa . Daginn eftir datt
blaðið úr bókinni . Á því munu hafa verið
þrjár vísur, sú þriðja svohljóðandi: „Lækur
tifar létt um máða steina, / lítil fjóla grær
við skriðufót . / Bláskel liggur brotin milli
hleina, / í bæjarkampi er mosavaxið grjót .“6
Hann strikaði út síðustu línuna og setti í
staðinn: „Í bænum hvílir íturvaxin snót .“
Sigurður segir að framhaldið hafi komið af
sjálfu sér: „Ef ég væri orðinn lítil fluga / ég
Litla flugan
Lækur tifar létt um máða steina,
lítil fjóla grær við skriðufót,
bláskel liggur brotin milli hleina
í bænum hvílir íturvaxin snót .
Ef ég væri orðinn lítil fluga
ég inn um gluggann þreytti flugið mitt,
og þó ég ei til annars mætti duga
ég eflaust gæti kitlað nefið þitt .
Sigurður Elíasson