Skólavarðan - 01.12.2015, Blaðsíða 24

24 DESEMBER 2015
Það var bjartur og stilltur
haust dagur þegar útsendari
Skólavörðunnar lagði braut
undir barða og ók sem leið lá frá
Kaupmannahöfn til N- Sjálands.
Tilgangur ökuferðarinnar var að
hitta að máli íslenskan kennara
sem starfar við Nordstjerne
skólann, grunnskóla í smábænum
Helsinge. Nordstjerne skólinn
varð til árið 2012 þegar tveir
skólar í sveitarfélaginu Gribskov
voru sameinaðir. Skólinn hefur aðsetur á
tveimur stöðum (Ramløse og Helsinge) og
nemendafjöldinn er tæplega eitt
þúsund, þar af 730 í Helsinge.
Kynjaskiptingin er nokkurn
veginn jöfn, drengir þó aðeins
fleiri.
Viðmælandinn, Guðfinna
Emma Sveinsdóttir (ætíð kölluð
Emma), tók á móti útsendara
Skólavörðunnar í haustblíðunni
að loknum skóladegi þegar
nemendur voru að halda heim
á leið. Eftir að hafa gengið um
skólabygginguna og drukkið einn kaffibolla
var ekki eftir neinu að bíða. Fyrst var, að
íslenskum sið, spurt um uppruna. „Ég er
borgarbarn, Reykvíkingur,“ var svarið.
„Fædd í Reykjavík og uppalin í Garðastræti
14, foreldrar mínir úr Eyjafirði og frá
Stokkseyri. Skólagangan hófst í gamla Stýri-
mannaskólanum, þaðan lá leiðin í Mela-
skólann og loks Hagaskólann þar sem ég tók
landspróf. Mig langaði að fara í Menntaskól-
ann við Hamrahlíð, en fékk ekki pláss þar og
fór þá í Menntaskólann í Reykjavík og lauk
þar stúdentsprófi. Öfugt við marga þótti mér
MR ekki skemmtilegur skóli þótt það væru
auðvitað ákveðin forréttindi að vera í þessu
gamla sögufræga húsi og Þrúðvangi. Þegar
ég var fjórtán ára var ég búin að ákveða að
verða kennari. Eftir stúdentspróf sótti ég um
í Kennaraháskólanum en fékk ekki pláss.“
Af hverju var það?
„Ég hef sjálfsagt ekki verið með
nógu góðar einkunnir, enda mjög margir
umsækjendur. En ég komst svo inn í
Kennara háskólann ári síðar.“
Með tvær ferðatöskur til Þýska­
lands
„Í MR hafði ég hins vegar kynnst strák, sem
ég fór að búa með 1980. Hann hét Þorvaldur
Kolbeins Árnason og var tveimur árum eldri
en ég. Hann lauk prófi í byggingaverkfræði
frá HÍ 1982 og stefndi á meistara-
nám í Þýskalandi. Ég var þá
búin með eitt ár í Kennara-
háskólanum en komst inn í
Kennaraháskólann í Karlsruhe
og þangað fórum við, nýgift, haustið 1982
með tvær ferðatöskur. Okkur þótti sérstakt
að við komuna til Þýskalands þurftum við
að fara í lungnamyndatöku til að sýna fram
á að við værum ekki með berkla.“
Og þarna voruð þið svo?
„Já, þarna vorum við í þrjú ár. Árið
1985 lauk Þorvaldur sínu námi, og ég
var komin langt áleiðis í mínu námi og
orðin ófrísk. Við fluttum heim og ég lauk
Kennaranáminu í Reykjavík hálfu öðru ári
síðar, í júní 1987.“
Voru þetta góð ár?
„Mjög góð, við ferðuðumst talsvert og
dvölin í Þýskalandi kenndi mér margt.“
Byrjaði kennsluferilinn í
Mýrarhúsaskóla
„Vorið 1987 byrjaði ég svo að kenna í
Mýrarhúsaskóla, þótt ég væri þá ekki komin
með prófið. Til að gera langa sögu stutta
FORELDRASAMTÖL
FARA FRAM SÍÐDEGIS
OG FRAM Á KVÖLD
Mikill munur er á kennarastarfinu á Íslandi og Danmörku að sögn
Guðfinnu Emmu Sveinsdóttur. Sömu sögu er að segja um laun-
in. Þar með er þó ekki sagt að danska kerfið sé gallalaust.
Borgþór
Arngríms son
Kaupmannahöfn